من از پشتون نمی نالم که تاجیک ناجوان مرد است!

من هزاره ام از کون پاره ام !
من هزاره ، من هزاره ، بشنوكه خيلي جالبم
ازلطف ياران سالهاست، هربد كه كردم غالبم
بدترزخرس و خر منم ، ازخوك هم ابتر منم
وزهرچه است پست ترمنم، زين بيش هم من جالبم
يك خلیلی وياران وي بامن خو نيستند همنظر
با ناكسان دور و بر، دريك مسيرو قالبم
هرلحظه دارم صیغه، درجاده هايي بيرو بار
بندم سرايي كاروبار، برخلق همرنگ شبم
صیغه خوبان ميكنم، شپش پاشی عزيزان ميكنم
بااه واشك معصومان، مست است هرلحظه تبم
معتاد سازم پسران، دستي زنند تاديگران
دلالم و بر داوران ، اين است رسمم راهبم
پابند قرآن نيستم ، در خور اديان نيستم
اصلاً من انسان نيستم، موجود خيلي جالبم
ریال ودالر جانم است، بي غيرتي در شانم است
ازخون ملت نانم است، زيرا كه کشیش صاحبم
تاموشخوری كيشم است،پود وچرس درپيشم است
تا بینی پچقم است ،من هزاره ام، من هزاره ام
از زندگاني سيركنم، اهل جوان را پير كنم
از رسم ودين دلگير كنم ، اينست رنگ وراغبم
ازياري و انسانيت بامن مگوئيد هيچ سخن
والله كه در اين چيزها، حتي نميگردد لبم
بي غيرتم بي همتم ، بنگربه سيرو صورتم
مادر نديده الفتم ، گفتم كه ، خيلي جالبم
زن را نمونه ساخته ام ، روانه فاحشه خانه ساخته ام
زاري زمانه ساخته ام، الحكم الله هزاره ام
بي هرزه ام بي تربيت ، دورم ز عزو اهميت
يك ناكسم بي حريت هزاره ام، هزاره ام
اهل خرد را ميكشم ، نا بخردان را ميكشم
دوري گزين از آتشم ، هم شبشی هم كاتبم
درمدح ما احساس هم ترك فنون و فن نمود
بي اين وآن چندي سرود، گويا كو هم نيست هزاره ام
((بابه چنگیزخان))سعيي كن ميا در سير تيرم ورنه من
خوب خواندم اين شعر تورا، من هزاره ام، من هزاره ام

شاعر بابه چنگیزخان