از ملای لنگ تا شيخ آصف محسنی

بود بریک دسته احمق رئیس

نصر باشد نام باند آن پلید

بد تر از شداد و فرعون و یزید

افتخارش نام چنگیز و مغول

دشمن سرسخت با آل رسول

در سخن گفتن به مثل گاو نر

در لجاجت هم طراز هفت خر

در مروت کمتر از ابن ولید

در جنایت بد از شمر و یزید

روز روشن آمر و مسئول بود

شب که می شد فاعل و مفعول بود

از صداقت ذره ای در او نبود

در خیانت گوی سبقت را ربود

هرکجا بنهاد پا آن بد نهاد

جان و مال خلق را در باد داد

پیروانش از ستم بیداد کرد

ظلمهای بدتر از شداد کرد

حرمت قرآن و دین بشکسته شد

هم مساجد هم تکایا بسته شد

بس جفا برمردم بیچاره شد

از مزار و بامیان آواره شد

آنچه آمد برزنان و دختران

من حیا دارم که آرم برزبان

بس که هستند جانی و بی بند و بار

کی توان گفتن یکی از صد هزار

جای آنکه یاد آن بی‌دین کنم

بهترآنکه در حقش نفرین کنم

بارالها از مزاری تا خلیل

در دوعالم ساز رسوا و ذلیل

..................................................

از دشت مزار آمد آن نرخر آزادی

جفتک زده و سرداد او عرعر آزادی

چون گشت دبیر حزب آن مردک بی وجدان

با قرت و لگد بشکست بام و در آزادی

آندم که جوانان را بنمود جدا از دین

مادر به فغان آمد از دختر آزادی

در برچی و در افشار شد مایه بد بختی

برمردم آن سامان از سنگر آزادی

هتاکی‌ای در مسجد بی‌باکی‌ای با قرآن

شد باعث بی‌دینی در کشور آزادی

از بسکه جسارت شد برحیدر و برزهرا

سوزد دل هر مؤمن با آذر آزادی

اندر اثر بدعت کاخ شرف و عزت

یکباره فرود آمد روی سر آزادی

در داخل و در خارج از وسوسه این قوم

رقصید زن شیعه با معجر آزادی

از بسکه جنایت کرد، آخر دم جان دادن

در مقعد او کوبید چوب تر آزادی

لعنت به ابوجهل و آنها که پس از مرگش

کردند خلیلی را کیلینر آزادی

برعترت و برقرآن یک دسته بی ایمان

کردند جسارت ها در منبر آزادی

هرجا که قدم بنهاد آن دسته بی بنیاد

هرلحظه ستم می زاد شور و شر آزادی

بی‌دینی و بد کاری تا چرس و شراب و می

یکباره فرا بگرفت دور و بر آزادی

ظلم و ستم و طغیان با عترت و با قرآن

ببرید زبی‌دینی بال و پر آزادی

با نام طرفداری از ملت بی چاره

شد پاره دل ملت از خنجر آزادی

القصه جنایت ها گردید رواج آنگه

کز شهر مزار آمد آن نرخر آزادی