Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 79079

هرمنوتیک افراطی عاشورا

28 دسامبر 2013, 09:39, توسط باران

آخرین داده های رینجر1 و ریجرز 2 که سی وپنج سال پیش از طرف سازمان « ناسا » راهی کیهان گردید و با سرعتی هژده هزار کیلومتر در ساعت به سمت بستر عظیم ستاره گان راه شیری ، شیرجه رفت و ده ها هزار تصویر به زمین مخابره نمود ، معلوم گردید که این سفیر دست ساخت بشر حدود دوصد و بیست هزار کهکشان را رصد نموده و بقیه ی عالم ، در « بستر تاریکی » از هیدروجن نهفته است . فاصله کهکشان ها با صد ها میلیون سال نوری از هیدروجن و هیلیوم « انرژی » مملو است . تنها در همین کهکشان راه شیری « milky way galaxy » حدود چهار هزار میلیارد خورشید های بزرگ و کوچک قرار دارد که در مدار هر کدام بیشمار سیاره ها در حرکت اند . طبق آخرین گذارش تا کنون ، بیش از یکصد وهفتاد هزار سیاره همانند سیاره زمین ، رصد شده است که موجودات زنده در آن به گمان اغلب وجود دارند . محتوای ستاره های سایر کهکشان ها ، تا هنوز نا معلوم است . تازه آن چه از شمار کهکشان ها به دست آمده ، فقط ( یک چهارم ) عالم هستی در کاینات است . این خورشیید زمین یک ستاره متوسط است ، در قسمت « تخم مرغی » سمت چپ کهکشان ، خورشید های بزرگی هم است ، یک میلیون مرتبه بزرگتر، با هزاران سیاره به دور آنان در چرخش . نظریه ی کیهان شناسان بر این است که همه کاینات مملو از هیدروجن « انرژی » است . به قول پسرم شازده : « خدا انرژی » است پدر . من از مصاحبه ای آن دانشمند افلیج انگلیسی ( ) که بر چوکی « نیوتن » نشسته است ، شنیدم که : کاینات « پراگنده » است در عالم هستی ، پراگنده گی حاکم است . شما آنچه از اجرام می بینید ، فقط به طور تصادفی و از برکت چرخش انرژی به وجود آمده است و این موقتی است . کهکشان ها در یک حرکت تصادفی انرژی ( بر خورد دو ذره ی پوزیترون ) به وجود آمده است . و برای بقایش به « بسیار» انرژی ضرورت دارند . و این انرژی فقط « یک لحظه » به مقیاس زمان کیهانی به مصرف می رسد . سپس این نظم بهم آمده ، می پاشد از هم ، و دوباره ابر های معلق ، ذرات گرد و غبار « سوپر نوا » ها . تا دوباره بهم خوردن دو پوزیترون ...
دیر نشاید ، حتی اتم ها از هم می پاشند .
درین حیص و بیص بزرگ
شیخ هزاره ی آراسته !
من به صورتت گریه می کنم
تو !
از خدا گونه آدم هات ، بپرس
این خدای ، به قول خودش « الرحمان الرحیم » آفریده گار کاینات با میلیون ها کهکشان ، چه اش شده که به یک پیره مرد عرب « ابوسفیان » عموی محمد چنین خشمگین است ؟
( تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ ، مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَ مَاكَسَبَ ، سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ، وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ، فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ .)
بریده باد دو دست ابی لهب . مال وی و آنچه را به دست آورده دردی را دوا نکند . به زودی وارد آتشی شعله ور شود با زنش که بارکش هیزم است و طنابی تابیده « از لیف خرما » به گردن دارد .
خدایان تو ، همه خشمگین اند ، کربالایی
عجب کربلایی ، تو
و الله بالله
من و میلاد و دخترم زری
دوستت داریم
لا حول ولا

جستجو در کابل پرس