صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 79481
5 جنوری 2014, 16:51, توسط پرویز "بهمن"
فرهنگ نژاده ایران کهن ستایش فردوسی توسی آفریدگار شاهنامه، از پیام نیک جهانی اشو زرتشت بزرگ ایرانی:
چو یک چند سالان برآمد بَرین درختی پدید آمد اندر زمین
در ایوان گشتاسپ بر سوی کاخ درختی گُشن بود بسیار شاخ
همه برگِ وی پند و بارَ اش خِرَد کسی، کو خرد پرورد، کِی مُرَد
خجسته پِی و نام او زردُهَشت که آهرمن بدکنش را، بِکُشت
به شاه کیان، گفت: پیام آورم سوی تو، خِرَد رهنمون آورم
بی آزاری و جامِ می برگزین که گوید که نفرین به از آفرین
بخور آنچه داری و اَندُه مَخَور که گیتی سپنج است و ما برگذر
میازار کس را، ز بَهرِ دِرَم مکن تا توانی به تو کَس ستم
ز چیز کسان دور دارید دست بی آزار باشید و یزدان پرست
مجویید آزار همسایه گان بویژه بزرگان و پُرمایه گان
به پاکی گرایید و، نیکی کنید دل و پُشت خواهنده گان مشکنید
ز گیتی دو چیز است جاوید و بَس دگر هر چه باشد نماند به کَس
سخن نغز و کردار نیک بماند چنان تا جهان است نیک
ز خورشید و از آب و از باد و خاک
فرهنگ نژاده ایران کهن
ستایش فردوسی توسی آفریدگار شاهنامه، از پیام نیک جهانی اشو زرتشت بزرگ ایرانی:
چو یک چند سالان برآمد بَرین
درختی پدید آمد اندر زمین
در ایوان گشتاسپ بر سوی کاخ
درختی گُشن بود بسیار شاخ
همه برگِ وی پند و بارَ اش خِرَد
کسی، کو خرد پرورد، کِی مُرَد
خجسته پِی و نام او زردُهَشت
که آهرمن بدکنش را، بِکُشت
به شاه کیان، گفت: پیام آورم
سوی تو، خِرَد رهنمون آورم
بی آزاری و جامِ می برگزین
که گوید که نفرین به از آفرین
بخور آنچه داری و اَندُه مَخَور
که گیتی سپنج است و ما برگذر
میازار کس را، ز بَهرِ دِرَم
مکن تا توانی به تو کَس ستم
ز چیز کسان دور دارید دست
بی آزار باشید و یزدان پرست
مجویید آزار همسایه گان
بویژه بزرگان و پُرمایه گان
به پاکی گرایید و، نیکی کنید
دل و پُشت خواهنده گان مشکنید
ز گیتی دو چیز است جاوید و بَس
دگر هر چه باشد نماند به کَس
سخن نغز و کردار نیک
بماند چنان تا جهان است نیک
ز خورشید و از آب و از باد و خاک