بخشی از سخنان اندیشمندان و بزرگان جهان درباره کورش بزرگ ایرانی:
شاهنشاهی ایران كه پایه گذار او كورش بزرگ است هرگز برپایه پرخاشگری پی ریزی نشد وانگه به وارون آن راستین است زیرا با پاس نگه داشتن هوده مردمان پایه گذاری شد. پارسیها با کمک و همدلی یكدیگر و به یاری پادشاهان توانمند و نیرومند خود بزرگی و شكوهی را در کهن نگاری (تاریخ) بجای گذاشته اند كه نشانه هوشمندی و فرهوشی و نژاد پاک آنان است نژادی كه دلیری و پهلوانی و رزمی آنان را همچون آفتابی در تاریكی نشان میدهد. آنان درخششی در جهان از خود بجای گذاشته اند كه برای آیندگان نیز خواهد ماند. (آلبر شاندور).
ایرانیان به‌وارون کشورهای دیگر که بزهکاران و گناه کاران را شکنجه های سنگین میکردند در گام نخست همه ی کوشش خود را برای گسترش پرورش و فرهنگ مینمودند تا نیازی به شکنجه و پیدایش بزهکار نباشد برای دوری از تباه کاری و بدکرداری تلاش بسیار میکنند و کودکان را از خردسالی آموزش میدهند آنان دبستان، آموزشگاهها، تیراندازی، اسپ دوانی، دادستانی، دادوری و دادگری که با ارزش ترین آموزشها بود به بچه هایشان فرا می آموختند تا آنجا کودکان را در خردسالی آموزش خوراک خوردن نیز میدهند. بسنده کردن در زندگی، پرت نکردن آب دهان در کوچه و بازار، پاک نکردن بینی با پوشش خود درهمبودگاه و همزیستگاه و... همگی از نشانهای ویژه نیک مردم ایران است. (گزنفون).
من خود سه بار از این آرامگاه را دیدن كرده ام و توانسته ام اندک نوسازی نیز در آنجا بكنم و در هر سه بار این نكته را یادآورده شده ام كه زیارت آرامگاه بنیادی كورش، پادشاه بزرگ و شاهنشاه جهان، امتیاز كوچكی نیست و من بسی خوشبخت بوده ام كه به چنین بالندگی و نازش دست یافته ام. براستی من در این اندیشه ام كه آیا برای ما مردم آریایی (هند و اروپایی) هیچ سازه دیگری هست كه از آرامگاه بنیادگذار فرمانروایی پارس و ایران ارجمندتر و مهمتر باشد. (ژنرال سرپرسی سایكس).
کمتر پادشاهی است که پس از خود چنین نام نیکی باقی گذاشته باشد. کورش سرداری بزرگ و نیکخواه بود. او آن اندازه خردمند بود که هر زمانی بر کشور تازه ای پیروز میشد به آنان آزادی و آرمش میداد و فرمانروای تازه را از میان بومیان آن سرزمین برمیگزید. او شهرها را ویران نمیکرد و کشتار و چپاول نمیکرد. ایرانیان کوروش را پدر و یونانیان که سرزمین و مردمانشان بدست کورش شکست خورده بودند وی را سرور و قانونگذار مینامیدند و یهودیان او را مسیح خداوند میخواندند. (پروفسور گیریشمن).
در پادشاهی ایران باستان که کورش نماد آنان است آریاییها در تاجگذاری به اندیشه نیک، گفتار نیک و کردار نیک سوگند یاد میکردند که هوادار مردمان کشورشان باشند که این در سدها نبرد آنان به روشنی دیده میشود که خود شاهنشاه در کنار ارتش بسوی دشمن برای نگهداری کیان کشورشان می تاخته است.(هارولد لمب دانشمند آمریکایی).
هیچ پارسی یافت نمیشد که بتواند خود را با کورش بسنجد. از این رو من نسک خود را درباره ایران و یونان نوشتم تا کردارهای شگفت انگیز و بزرگ این دو مردم بزرگ هیچگاه به فراموشی سپرده نشود. کورش سرداری بزرگ بود. در زمان او ایرانیان از آزادی برخوردار بودند و بر بسیاری از مردمان دیگر فرمانروایی مینمودند. سربازان او پیوسته برای وی آماده جانفشانی بودند و برای او از هر ناگواری پیشبازی میکردند.(هرودوت).
پارسیان در زمان شاهنشاهی کوروش اندازه میان بردگی و آزادگی را نگاه میداشتند. از این رو نخست خود آزاد شدند و سپس سرور بسیاری از مردمان جهان شدند. در زمان کورش بزرگ فرمانروایان به زیردستان خود آزادی میدادند و آنان را به پاس نگه داشتن هوده آدمی، دوستانه و برابریها راهنمایی میکردند. مردمان پیوند خوبی با پادشاهان خود داشتند. از اینرو در هنگام ناگواری به یاری آنان میشتافتند و در جنگها همکاری میکردند و آزادی و مهرورزی و پاس نگه داشتن همبودگاه خود به زیبایی انجام میگرفت.(افلاتون).
ایرانیان بیگمان نخستین آموزگاران جهان بوده اند و آنچه مردمان دیگر جهان دارند از مردم ایران آموخته اند.(پرفسور اسمیت).
پسندیدم · · اشتراک‌گذاری ·
برترین دیدگاه‌ها
108 نفر این را پسندیده‌‌اند.
بخشی از سخنان اندیشمندان و بزرگان جهان درباره کورش بزرگ ایرانی:
شاهنشاهی ایران كه پایه گذار او كورش بزرگ است هرگز برپایه پرخاشگری پی ریزی نشد وانگه به وارون آن راستین است زیرا با پاس نگه داشتن هوده مردمان پایه گذاری شد. پارسیها با کمک و همدلی یكدیگر و به یاری پادشاهان توانمند و نیرومند خود بزرگی و شكوهی را در کهن نگاری (تاریخ) بجای گذاشته اند كه نشانه هوشمندی و فرهوشی و نژاد پاک آنان است نژادی كه دلیری و پهلوانی و رزمی آنان را همچون آفتابی در تاریكی نشان میدهد. آنان درخششی در جهان از خود بجای گذاشته اند كه برای آیندگان نیز خواهد ماند. (آلبر شاندور).
ایرانیان به‌وارون کشورهای دیگر که بزهکاران و گناه کاران را شکنجه های سنگین میکردند در گام نخست همه ی کوشش خود را برای گسترش پرورش و فرهنگ مینمودند تا نیازی به شکنجه و پیدایش بزهکار نباشد برای دوری از تباه کاری و بدکرداری تلاش بسیار میکنند و کودکان را از خردسالی آموزش میدهند آنان دبستان، آموزشگاهها، تیراندازی، اسپ دوانی، دادستانی، دادوری و دادگری که با ارزش ترین آموزشها بود به بچه هایشان فرا می آموختند تا آنجا کودکان را در خردسالی آموزش خوراک خوردن نیز میدهند. بسنده کردن در زندگی، پرت نکردن آب دهان در کوچه و بازار، پاک نکردن بینی با پوشش خود درهمبودگاه و همزیستگاه و... همگی از نشانهای ویژه نیک مردم ایران است. (گزنفون).
من خود سه بار از این آرامگاه را دیدن كرده ام و توانسته ام اندک نوسازی نیز در آنجا بكنم و در هر سه بار این نكته را یادآورده شده ام كه زیارت آرامگاه بنیادی كورش، پادشاه بزرگ و شاهنشاه جهان، امتیاز كوچكی نیست و من بسی خوشبخت بوده ام كه به چنین بالندگی و نازش دست یافته ام. براستی من در این اندیشه ام كه آیا برای ما مردم آریایی (هند و اروپایی) هیچ سازه دیگری هست كه از آرامگاه بنیادگذار فرمانروایی پارس و ایران ارجمندتر و مهمتر باشد. (ژنرال سرپرسی سایكس).
کمتر پادشاهی است که پس از خود چنین نام نیکی باقی گذاشته باشد. کورش سرداری بزرگ و نیکخواه بود. او آن اندازه خردمند بود که هر زمانی بر کشور تازه ای پیروز میشد به آنان آزادی و آرمش میداد و فرمانروای تازه را از میان بومیان آن سرزمین برمیگزید. او شهرها را ویران نمیکرد و کشتار و چپاول نمیکرد. ایرانیان کوروش را پدر و یونانیان که سرزمین و مردمانشان بدست کورش شکست خورده بودند وی را سرور و قانونگذار مینامیدند و یهودیان او را مسیح خداوند میخواندند. (پروفسور گیریشمن).
در پادشاهی ایران باستان که کورش نماد آنان است آریاییها در تاجگذاری به اندیشه نیک، گفتار نیک و کردار نیک سوگند یاد میکردند که هوادار مردمان کشورشان باشند که این در سدها نبرد آنان به روشنی دیده میشود که خود شاهنشاه در کنار ارتش بسوی دشمن برای نگهداری کیان کشورشان می تاخته است.(هارولد لمب دانشمند آمریکایی).
هیچ پارسی یافت نمیشد که بتواند خود را با کورش بسنجد. از این رو من نسک خود را درباره ایران و یونان نوشتم تا کردارهای شگفت انگیز و بزرگ این دو مردم بزرگ هیچگاه به فراموشی سپرده نشود. کورش سرداری بزرگ بود. در زمان او ایرانیان از آزادی برخوردار بودند و بر بسیاری از مردمان دیگر فرمانروایی مینمودند. سربازان او پیوسته برای وی آماده جانفشانی بودند و برای او از هر ناگواری پیشبازی میکردند.(هرودوت).
پارسیان در زمان شاهنشاهی کوروش اندازه میان بردگی و آزادگی را نگاه میداشتند. از این رو نخست خود آزاد شدند و سپس سرور بسیاری از مردمان جهان شدند. در زمان کورش بزرگ فرمانروایان به زیردستان خود آزادی میدادند و آنان را به پاس نگه داشتن هوده آدمی، دوستانه و برابریها راهنمایی میکردند. مردمان پیوند خوبی با پادشاهان خود داشتند. از اینرو در هنگام ناگواری به یاری آنان میشتافتند و در جنگها همکاری میکردند و آزادی و مهرورزی و پاس نگه داشتن همبودگاه خود به زیبایی انجام میگرفت.(افلاتون).
ایرانیان بیگمان نخستین آموزگاران جهان بوده اند و آنچه مردمان دیگر جهان دارند از مردم ایران آموخته اند.(پرفسور اسمیت).
پسندیدم · · اشتراک‌گذاری ·
برترین دیدگاه‌ها
108 نفر این را پسندیده‌‌اند.