نوشته ی جمشید نام به خوبی ثابت می سازد که راوا برای زدن حریفان خود به اتهامات ناجوانمردانه و زبان لچکانه توسل می جوید. جالب این است که نویسنده اراجیف بالا بعد از بیرون ریختن عقده های درونی اش در مقابل نورانی، کار خستگی ناپذیر در روزگاران را به کدام مخلوق ناشناس بدخوی ربط می دهد که می آمد و دیگران را ارشاد می کرد!!! عجبا! وقتی نورانی مدیر مسوول روزگاران بود، هر هفته و در هشت صفحه چاپ می شد، و از همان "جمع" تنها واسع یک مقاله برای روزگاران می نوشت، نه شخ بروت های دیگر که خود را رهبر می نامند. به مجردی که واسع نام آمد، هر هفته چاپ به دو هفته و هشت صفحه به چهار صفحه تبدیل شد و بعد از چندی هم که واسع تک و تنها ماند، مسئله مالی بهانه قرار داده شد و روزگاران بسته شد. چرا مخلوق ناشناس به انجنیر صاحب واسع کمک نمی کرد و چرا به خاطر اعلان اردوی ملی در روزگاران، از گوش هایش نگرفت؟؟؟
و این "جمع" واقعاً وقیح و حقیر که تاب دیدن سواد، کار، فعالیت، خستگی ناپذیری، تعهد، پشتکار، خلاقیت و دلگرمی نورانی را ندارند و همیشه خود را "مشعلدار مبارزه"، "تنها سازمان مبارز" و فلان و به همان دانسته اند، باید بر نورانی بتازند که از پول نان خود به چاپ پیشرو مبادرت می ورزد و به جوانان آگاهی می دهد (در حالی که خود شان از بهترین نوع امکانات برخوردار بوده، نان شان آماده و هیچگاه برای پیدا کردن آن عرق نریخته اند. خدا خانم خلیلزاد را زنده داشته باشد). رهبران راوا که زنان شان را به ماشین چوچه کشی مبدل کرده و در تخریب شخصیت و بستن اتهامات به دیگران گوی سبقت از همه می ربایند، تحمل دیدن چنین کاری را ندارند و با هزار حرامزادگی تلاش می کنند شخصیت چنین افراد را در اذهان بزنند. و عجیب تر این است که راوا از آدرس های نامعلوم با نام های مجهول (گاه با نام محمود، گاه عدنان، عاصم سیف، پویانپور و اکنون جمشید) به ترور شخصیت نورانی رو آورده و او را "روشنفکر مفلوک" نام می دهد، غافل از اینکه فلاکت خود راوا چنان آفتابی و روشن است که نوشتن کتاب خانم سرجاسوسی برای راوا از جمله افتخارات راوا است و تقدیرنامه هایی را که از کنگره امریکا و کشورهای دیگر گرفته، به رخ دیگران می کشد و به آن افتخار می کند!!! فرستادن اطفال به امریکا را نیز از شاهکارهایش می داند! اگر فرستادن اطفال پروژه نباشد و پول نداشته باشد، ده ها طفل چه که یک طفل هم به امریکا یا اروپا نخواهد رفت. و برای اینکه در این پروژه دل برخی از ناآگاهان را به دست آورده باشد، از ولایت های مختلف، اطفال مختلف را به خارج فرستاده است (به زعم خود شان وحدت ملی! را حفظ کرده اند)!
راوا اگر با ده ها نام مجهول بنویسد، ماهیت همان ماهیت منقلب راوایی بعد از میناست. چه محمود بنویسد، چه عدنان، عاصم سیف، پویانپور یا جمشید نام. هیچ تفاوتی نمی کند. همه از یک آخور آب می خورند و همه با اشاره یک فرد نوشته می کنند و همه یک وظیفه را دنبال می کنند: ترور شخصیت نورانی. ذکر یک نکته را لازم می دانم که راوا یا محمود آقا کور خوانده است. نورانی نه واصف باختری است، نه فاروق فارانی و نه ده ها گریخته و به اصطلاح شما "...زوک" است که برای شما عرصه را اینقدر زود خالی کند. شما هر چه اتهام در بوجی دشنام دارید، بیرون بریزید. اتهامات کثیف شما نورانی را در مبارزه اش بیش از پیش مستحکمتر خواهد ساخت و دروغگویی های شما را هرچه آفتابی تر.
نوشته ی جمشید نام به خوبی ثابت می سازد که راوا برای زدن حریفان خود به اتهامات ناجوانمردانه و زبان لچکانه توسل می جوید. جالب این است که نویسنده اراجیف بالا بعد از بیرون ریختن عقده های درونی اش در مقابل نورانی، کار خستگی ناپذیر در روزگاران را به کدام مخلوق ناشناس بدخوی ربط می دهد که می آمد و دیگران را ارشاد می کرد!!! عجبا! وقتی نورانی مدیر مسوول روزگاران بود، هر هفته و در هشت صفحه چاپ می شد، و از همان "جمع" تنها واسع یک مقاله برای روزگاران می نوشت، نه شخ بروت های دیگر که خود را رهبر می نامند. به مجردی که واسع نام آمد، هر هفته چاپ به دو هفته و هشت صفحه به چهار صفحه تبدیل شد و بعد از چندی هم که واسع تک و تنها ماند، مسئله مالی بهانه قرار داده شد و روزگاران بسته شد. چرا مخلوق ناشناس به انجنیر صاحب واسع کمک نمی کرد و چرا به خاطر اعلان اردوی ملی در روزگاران، از گوش هایش نگرفت؟؟؟
و این "جمع" واقعاً وقیح و حقیر که تاب دیدن سواد، کار، فعالیت، خستگی ناپذیری، تعهد، پشتکار، خلاقیت و دلگرمی نورانی را ندارند و همیشه خود را "مشعلدار مبارزه"، "تنها سازمان مبارز" و فلان و به همان دانسته اند، باید بر نورانی بتازند که از پول نان خود به چاپ پیشرو مبادرت می ورزد و به جوانان آگاهی می دهد (در حالی که خود شان از بهترین نوع امکانات برخوردار بوده، نان شان آماده و هیچگاه برای پیدا کردن آن عرق نریخته اند. خدا خانم خلیلزاد را زنده داشته باشد). رهبران راوا که زنان شان را به ماشین چوچه کشی مبدل کرده و در تخریب شخصیت و بستن اتهامات به دیگران گوی سبقت از همه می ربایند، تحمل دیدن چنین کاری را ندارند و با هزار حرامزادگی تلاش می کنند شخصیت چنین افراد را در اذهان بزنند. و عجیب تر این است که راوا از آدرس های نامعلوم با نام های مجهول (گاه با نام محمود، گاه عدنان، عاصم سیف، پویانپور و اکنون جمشید) به ترور شخصیت نورانی رو آورده و او را "روشنفکر مفلوک" نام می دهد، غافل از اینکه فلاکت خود راوا چنان آفتابی و روشن است که نوشتن کتاب خانم سرجاسوسی برای راوا از جمله افتخارات راوا است و تقدیرنامه هایی را که از کنگره امریکا و کشورهای دیگر گرفته، به رخ دیگران می کشد و به آن افتخار می کند!!! فرستادن اطفال به امریکا را نیز از شاهکارهایش می داند! اگر فرستادن اطفال پروژه نباشد و پول نداشته باشد، ده ها طفل چه که یک طفل هم به امریکا یا اروپا نخواهد رفت. و برای اینکه در این پروژه دل برخی از ناآگاهان را به دست آورده باشد، از ولایت های مختلف، اطفال مختلف را به خارج فرستاده است (به زعم خود شان وحدت ملی! را حفظ کرده اند)!
راوا اگر با ده ها نام مجهول بنویسد، ماهیت همان ماهیت منقلب راوایی بعد از میناست. چه محمود بنویسد، چه عدنان، عاصم سیف، پویانپور یا جمشید نام. هیچ تفاوتی نمی کند. همه از یک آخور آب می خورند و همه با اشاره یک فرد نوشته می کنند و همه یک وظیفه را دنبال می کنند: ترور شخصیت نورانی. ذکر یک نکته را لازم می دانم که راوا یا محمود آقا کور خوانده است. نورانی نه واصف باختری است، نه فاروق فارانی و نه ده ها گریخته و به اصطلاح شما "...زوک" است که برای شما عرصه را اینقدر زود خالی کند. شما هر چه اتهام در بوجی دشنام دارید، بیرون بریزید. اتهامات کثیف شما نورانی را در مبارزه اش بیش از پیش مستحکمتر خواهد ساخت و دروغگویی های شما را هرچه آفتابی تر.