دوستان عزیز که با حوصله مندی این بحث را دنبال مینمایند سلام!
دوستان عزیز یک چیز را میخواهم خدمت تان روشن بنمایم! بحث نژاد و نسل ویا شکل و شمایل چهره بحث جدا گانه یی است! همرای حقیر در زمان تحصیلات درداخل افغانستان و خارج از آن بودند کسانی که چهره شان کاملن هزاره گی بودند اما به زبان اوغانی تسلط کامل داشتند و خود را اوغان به معرفی میگرفتند و از جانب همه گی به عنوان اوغان پذیرفته شده بودند و آنان در داخل هزاره ها کاملن احساس بیگانه بودن را داشتند. حال ممکن اگر ان ها ازمایش د ن ن بدهند، با این همه تعامل نژادی که در افغانستان صورت گرفته است، ممکن از نگاه نژاد هزاره به معرفی گرفته شوند!! هستند تعداد زیادی از هزاره ها که چهره غیر هزاره گی، یعنی« چهره معمول و پذیرفته شده هزاره ها» را دارا میباشند؛ پس تکلیف آنان چه میشود؟! به عنوان مثال من خودم چهره تیپیک هزاره گی دارم! ممکن هر گاه اگر آزمایش دن ن بدهم؛ بگوبند که نواسه هلاکو خان هستم و..! اما این دال بر مغول بودن من نمیشود! بستر فرهنگی من؛ / نه بعنوان تخیل و رمانتیک گونه / " بلکه بعنوان یک حقیقت محض و واقعیت عینی فارسی میباشد" من نمیدانم چرا دوستان مرا به خیال پردازی محکوم میفرمایند؟؟ چیزی را که من مخالف آن میباشم! من هزاره، از آوان کودکی، و از دمی که خواندن و نوشتن را آموختم، حافظ شیرین کلام را همچون زبان مادری خویش به خوانش گرفته، و از گفتار نغض آن لذت بردم! بچه های کوچک ده مان در جلو مسجد با صدای بلند و خوشنوایی حافظ را به خوانش میگرفتند. این روح فرهنگی جامعه من است! این تخیل و رمانتیک گونه نیست! من صدای و فریاد مرگ هویت خویش را به فریاد گرفته ام! یک بار در جنگ های دهه هفتاد در کابل اشتباه کردیم و حال اشتباه سنگین تر از ان را داریم تکرار مینماییم! و من صدای اعتراض پا مال نمودن فرهنگ را به مویه نشسته ام!!آیا تیشه زدن به چنین ریشه افتخار بر انگیز برای من جنایت تاریخی نباید به حساب برود؟؟!
دوستان عزیز که با حوصله مندی این بحث را دنبال مینمایند سلام!
دوستان عزیز یک چیز را میخواهم خدمت تان روشن بنمایم! بحث نژاد و نسل ویا شکل و شمایل چهره بحث جدا گانه یی است! همرای حقیر در زمان تحصیلات درداخل افغانستان و خارج از آن بودند کسانی که چهره شان کاملن هزاره گی بودند اما به زبان اوغانی تسلط کامل داشتند و خود را اوغان به معرفی میگرفتند و از جانب همه گی به عنوان اوغان پذیرفته شده بودند و آنان در داخل هزاره ها کاملن احساس بیگانه بودن را داشتند. حال ممکن اگر ان ها ازمایش د ن ن بدهند، با این همه تعامل نژادی که در افغانستان صورت گرفته است، ممکن از نگاه نژاد هزاره به معرفی گرفته شوند!! هستند تعداد زیادی از هزاره ها که چهره غیر هزاره گی، یعنی« چهره معمول و پذیرفته شده هزاره ها» را دارا میباشند؛ پس تکلیف آنان چه میشود؟! به عنوان مثال من خودم چهره تیپیک هزاره گی دارم! ممکن هر گاه اگر آزمایش دن ن بدهم؛ بگوبند که نواسه هلاکو خان هستم و..! اما این دال بر مغول بودن من نمیشود! بستر فرهنگی من؛ / نه بعنوان تخیل و رمانتیک گونه / " بلکه بعنوان یک حقیقت محض و واقعیت عینی فارسی میباشد" من نمیدانم چرا دوستان مرا به خیال پردازی محکوم میفرمایند؟؟ چیزی را که من مخالف آن میباشم! من هزاره، از آوان کودکی، و از دمی که خواندن و نوشتن را آموختم، حافظ شیرین کلام را همچون زبان مادری خویش به خوانش گرفته، و از گفتار نغض آن لذت بردم! بچه های کوچک ده مان در جلو مسجد با صدای بلند و خوشنوایی حافظ را به خوانش میگرفتند. این روح فرهنگی جامعه من است! این تخیل و رمانتیک گونه نیست! من صدای و فریاد مرگ هویت خویش را به فریاد گرفته ام! یک بار در جنگ های دهه هفتاد در کابل اشتباه کردیم و حال اشتباه سنگین تر از ان را داریم تکرار مینماییم! و من صدای اعتراض پا مال نمودن فرهنگ را به مویه نشسته ام!!آیا تیشه زدن به چنین ریشه افتخار بر انگیز برای من جنایت تاریخی نباید به حساب برود؟؟!