کشف نوین و "علمی!!" آقای روشن از تاریخ، عامیانه سازی روند تاریخ و تاًثیر متقابل عامل برمعلول بر مصداق گفتۀ "تخم مرغ اول آمد پدید یا مرغ؟" است.
هرگاه اقای روشن همتی می کردند و تاً ثیر حملات احمد شاه دارانی بر هند را از نگاه شکل گیری روانشناسی جمعی و اجتماعی مردم هند امروز مورد بررسی قرار میدادند شاید جای برای ورد به یک تکلمۀ علمی باز می شد. اما افسوس که ایشان به چنان ساده گرای عامیانه از برداشت تاریخی و عامل تاریخی آلوده هستند که حکم بی سواد تاریخ یا شارلتان در شرح تاریخ –خدای ناکرده- به آسانی بر ایشان مصداق پیدا می کند. نمی دانم چرا بعضی از نویسنده گان تا اندازه شناخته شده – از مقوله روشن فکر می گزریم- بدون خریطه فیر کردن را عادت خود ساخته اند؟ یا بسیار خود بزرگ بین هستند و فکر می کنند که تراوش ذهن و نقش قلم شان خود بخود، چیز است برای خوانده شدن با وجود شکسته نفسی های حیله گرانه، چیز است برا پذیرفته شدن؟ اقای روشن از حد یک مبتی تاریخ شناس و تاریخ دوست هم زیر تر اندیشه "تاریخی" می ورزند و بدون اندک تفکری آن برداشت ها گذایی "علمی" خود را در خورد مردم میدهند. چی چیز در عقب این حرکت پنهان است؟ نمیدانم ولی قلم ایشان بر علاوه گواهی بر خودبزرگ بینی منحط ایشان، از بی سوادی تاریخ شناسی شان هم گواهی میدهد.
امروز پاکستان در یک جنگ تمام عیار اعلام ناشده با افغانستان به خاطر به دست داشتن و یا بی غم بودن از داشتن عمق استراتیژیک در گیر است. عوامل ملموس آن بر محور علت وجودی پاکستان، جنگ سرد، تنش با هندوستان، اعتبار اسلامی و روابط با جهان اسلام، امپریالیزم، کمشکش امریکا با رژیم ایران، ذخایر دست نخورده انرژی آسیای میانه و تغییرات آیندۀ طرح ریزی شده در جیو-پولیتیک منطقه است. نه اینکه احمد شاه درانی چند صد سال پیش بر هند حمله کرد و امروز ما مردم بیچاره در غم آن حمله نشسته ایم و مرغ هم از قفس پرید و رفت و هیچ چاره وجود ندارد و پس "هرچی است از ماست که بر ماست". پاکستان بیچاره چی گناه دارد؟ روس ها،بیچاره ها، با تجاوز قتل و آواره سازی بی دریغ مردم ما چی گناه دارند؟ رژیم دست نشانده خلق و پرچم با کشتار و در بند سازی عادی ترین حقوق شهروندی، بیچار گک ها در بیچاره گک ها، چی گناه دارند؟ سک جنگی ها جهادی و دربدری مردم، قتل و کشتار و بی ناموسی و وطن فروشی و مذدوری شان، یک ملیون بار بیچاره و بیچاره ترین، چی گناه دارند؟ طالب های کرام خو بیخی بیچاره هستند و بودند که انسان افغانستان را از صف انسانیت خارج و داخل حیوان هم حساب نکردند وکشتن و میکشند و خواهندکشت صرف به خاطر حملات احمد شاه درانی در چند سال پیش به دستور مستقیم پاکستان بیچاره که متضرر ترین انسان ها از حملات احمد شاه درانی در آن زمان ها بودند. امریکا خو بیخی علاوه از این که در تجاوز به کشور ما و کشتار مردم ما بی گناه است مسکین بی خبر هم است و نمی داند که روشن صاحب کلید شناخت علت اصلی ایجاد و پرورش تروریزم را دریافته است. یا شاید همو یکی خبر داشته باشد و ما بی خیر بودم. روشن صاحب وقت خو برایشان از کشف نازنینت چیزی نگفته بودی؟ اگر مادرم زنده می بود همین لحظه برایت می گفت:"ای بلا گک، کارکته کردی.خوده خپ میزنی"
ببینید روشن صاحب چقدر عالی و "روشن" عامل اصلی بدبختی ها و کشتار های که در افغانستان شده و می شود را به ما مردم خواننده کابل پرس? با اگشت شست –نمی دانم شست درست است یا شصت، همو انگشت دبل که ما با نشان دادن آن به شرطی که دیگر انگشت های مان را مشت کینم، به آن "جرت" می گویم که سخت توهین آمیز است- نشان میدهد و تلوحیاً حکم می کنند که برویم خواب آرام آن جهان گشای فاتح هند را اشفته ساخته از گورش بیرون کشیده و کشان، کشان به محکمه لاهه و غیره و غیره برده و به دار زده و پیش در قبرش درون کرده و بخیر همه چیز خیر و خیرت شده و افغانستان و پاکستان چی که انشا الله تمام گیتی بخیر آرام می شود. در پهلوی این دست آورد کبیر و انسانی، این محکمه، دو حسن دیگر هم دارد:
اول تمامی شهیدان به خون نشسته و کشته شده دوران جنگ های آزادی بخش مردم افغانستان بر ضد انگلیس، تمامی از کشته و پشته شده های دوران استبداد عبدالرحمانی، تمام شهیدان جنبش مشروطیت به توپ بسته شده و پوسیده شده شان در زندان های سراج الملت و دین ، تمام کشته شده ها ، به زندان افتیده ها و تبعید شده های دوران نادر شاه و برادرانش، شهیدان خرد و بزرگ خانواده داودخان، شهیدان در بند زندان های رژیم خلق و پرچم، شهیدان جهاد آزادی بخش مردم افغانسان، شهیدان سک جنگی های جهادی و ناموس برباد شده های آن دوران خون و رذالت، کشته شده های نسل کشی های مزار، بامیان، یک اولنگ، دند شمالی و دشت لیلی توسط طالبان به همت و آدم کش و جانی و بلاخره شهیدان بی گناه حملات انتحاری و جنگ جاری و بمباردمان و زندانی امروز و حی و حاظر به خوبی شناختند که کی مسول تمامی این کشتار ها و در بند کشیدن ها و آواره گی ها بوده و آنکس هم صرف و صرف جناب احمد شاه درانی می باشد که توسط "روشن" صاحب به همه نشان داده شد است و چون مرده و مرده ها از ما زنده ها کرده بهتر می دانند که کسی که مرد و رفت دیگر برگشت ناپذیر اند. پس سر خود را آرام در جای گذاشته ومی گذارند. باز مانده ها؟؟ ما که اولاده های آن شهیدان و این شهیدان و در یک کلام شاید شهیدان امروزی بخیر باشیم سر خود را در یخن افسوس فروبرده که جنایت کار اصلی از دست ما رفت و پرید و عدالتی نمی تواند صورت گیرد مگر در آن دنیا.
دوم: کسان را که سنگ و خشت مردم امروزاین دیار به خون کشیده شده، با گوشت و پوست خود می شناختند که جنایات کاران و خائینان وطن هستند، برداشت شان فقط با یک پراگراف اقای روشن غلط از آب درآمد و برائت گرفتند و تکیه بر بالش عافیت زدند. هنوز که هنوز است این فراد جانی در سر زبان مردم به صفت خائن و جانی و وطن فروش و ظالم و غیره هستند و خودشان هم به درد بی درمان فراموش شدن و عفو شدن برای تازه نفس شدن احتیاج هستند. از هر کدام اینها هر زمانی که از جنایات شان سوال می شود به تته پته افتند و نمی دانند که چگونه خود را از شر این سوال های مغز و استخوان سوز نجات بدهند و اینک شکر به همت یک "روشنفکر" "چپی" جنایت کاران زنده را بمان به جایش، حتی جنایت کاران مرده که به صفت های چون "بابه" و "قهرمان" و " شهید" و غیره مسما شده اند هم بی خیال شدند. جای دارد که محترم اقای نجیب روشن جایزه بزرگ "پشت نخود سیاه" روان کردن درد کشیده ها این مرز وبوم را از دست مبارک جنایات کاران زنده و مرده گرفته و با تشویق که لازم شان است در "تحلیل" تاریخی و "علمی" خویش بهتر و خوبتر و عمیقتر بپردازند.
کشف نوین و "علمی!!" آقای روشن از تاریخ، عامیانه سازی روند تاریخ و تاًثیر متقابل عامل برمعلول بر مصداق گفتۀ "تخم مرغ اول آمد پدید یا مرغ؟" است.
هرگاه اقای روشن همتی می کردند و تاً ثیر حملات احمد شاه دارانی بر هند را از نگاه شکل گیری روانشناسی جمعی و اجتماعی مردم هند امروز مورد بررسی قرار میدادند شاید جای برای ورد به یک تکلمۀ علمی باز می شد. اما افسوس که ایشان به چنان ساده گرای عامیانه از برداشت تاریخی و عامل تاریخی آلوده هستند که حکم بی سواد تاریخ یا شارلتان در شرح تاریخ –خدای ناکرده- به آسانی بر ایشان مصداق پیدا می کند. نمی دانم چرا بعضی از نویسنده گان تا اندازه شناخته شده – از مقوله روشن فکر می گزریم- بدون خریطه فیر کردن را عادت خود ساخته اند؟ یا بسیار خود بزرگ بین هستند و فکر می کنند که تراوش ذهن و نقش قلم شان خود بخود، چیز است برای خوانده شدن با وجود شکسته نفسی های حیله گرانه، چیز است برا پذیرفته شدن؟ اقای روشن از حد یک مبتی تاریخ شناس و تاریخ دوست هم زیر تر اندیشه "تاریخی" می ورزند و بدون اندک تفکری آن برداشت ها گذایی "علمی" خود را در خورد مردم میدهند. چی چیز در عقب این حرکت پنهان است؟ نمیدانم ولی قلم ایشان بر علاوه گواهی بر خودبزرگ بینی منحط ایشان، از بی سوادی تاریخ شناسی شان هم گواهی میدهد.
امروز پاکستان در یک جنگ تمام عیار اعلام ناشده با افغانستان به خاطر به دست داشتن و یا بی غم بودن از داشتن عمق استراتیژیک در گیر است. عوامل ملموس آن بر محور علت وجودی پاکستان، جنگ سرد، تنش با هندوستان، اعتبار اسلامی و روابط با جهان اسلام، امپریالیزم، کمشکش امریکا با رژیم ایران، ذخایر دست نخورده انرژی آسیای میانه و تغییرات آیندۀ طرح ریزی شده در جیو-پولیتیک منطقه است. نه اینکه احمد شاه درانی چند صد سال پیش بر هند حمله کرد و امروز ما مردم بیچاره در غم آن حمله نشسته ایم و مرغ هم از قفس پرید و رفت و هیچ چاره وجود ندارد و پس "هرچی است از ماست که بر ماست". پاکستان بیچاره چی گناه دارد؟ روس ها،بیچاره ها، با تجاوز قتل و آواره سازی بی دریغ مردم ما چی گناه دارند؟ رژیم دست نشانده خلق و پرچم با کشتار و در بند سازی عادی ترین حقوق شهروندی، بیچار گک ها در بیچاره گک ها، چی گناه دارند؟ سک جنگی ها جهادی و دربدری مردم، قتل و کشتار و بی ناموسی و وطن فروشی و مذدوری شان، یک ملیون بار بیچاره و بیچاره ترین، چی گناه دارند؟ طالب های کرام خو بیخی بیچاره هستند و بودند که انسان افغانستان را از صف انسانیت خارج و داخل حیوان هم حساب نکردند وکشتن و میکشند و خواهندکشت صرف به خاطر حملات احمد شاه درانی در چند سال پیش به دستور مستقیم پاکستان بیچاره که متضرر ترین انسان ها از حملات احمد شاه درانی در آن زمان ها بودند. امریکا خو بیخی علاوه از این که در تجاوز به کشور ما و کشتار مردم ما بی گناه است مسکین بی خبر هم است و نمی داند که روشن صاحب کلید شناخت علت اصلی ایجاد و پرورش تروریزم را دریافته است. یا شاید همو یکی خبر داشته باشد و ما بی خیر بودم. روشن صاحب وقت خو برایشان از کشف نازنینت چیزی نگفته بودی؟ اگر مادرم زنده می بود همین لحظه برایت می گفت:"ای بلا گک، کارکته کردی.خوده خپ میزنی"
ببینید روشن صاحب چقدر عالی و "روشن" عامل اصلی بدبختی ها و کشتار های که در افغانستان شده و می شود را به ما مردم خواننده کابل پرس? با اگشت شست –نمی دانم شست درست است یا شصت، همو انگشت دبل که ما با نشان دادن آن به شرطی که دیگر انگشت های مان را مشت کینم، به آن "جرت" می گویم که سخت توهین آمیز است- نشان میدهد و تلوحیاً حکم می کنند که برویم خواب آرام آن جهان گشای فاتح هند را اشفته ساخته از گورش بیرون کشیده و کشان، کشان به محکمه لاهه و غیره و غیره برده و به دار زده و پیش در قبرش درون کرده و بخیر همه چیز خیر و خیرت شده و افغانستان و پاکستان چی که انشا الله تمام گیتی بخیر آرام می شود. در پهلوی این دست آورد کبیر و انسانی، این محکمه، دو حسن دیگر هم دارد:
اول تمامی شهیدان به خون نشسته و کشته شده دوران جنگ های آزادی بخش مردم افغانستان بر ضد انگلیس، تمامی از کشته و پشته شده های دوران استبداد عبدالرحمانی، تمام شهیدان جنبش مشروطیت به توپ بسته شده و پوسیده شده شان در زندان های سراج الملت و دین ، تمام کشته شده ها ، به زندان افتیده ها و تبعید شده های دوران نادر شاه و برادرانش، شهیدان خرد و بزرگ خانواده داودخان، شهیدان در بند زندان های رژیم خلق و پرچم، شهیدان جهاد آزادی بخش مردم افغانسان، شهیدان سک جنگی های جهادی و ناموس برباد شده های آن دوران خون و رذالت، کشته شده های نسل کشی های مزار، بامیان، یک اولنگ، دند شمالی و دشت لیلی توسط طالبان به همت و آدم کش و جانی و بلاخره شهیدان بی گناه حملات انتحاری و جنگ جاری و بمباردمان و زندانی امروز و حی و حاظر به خوبی شناختند که کی مسول تمامی این کشتار ها و در بند کشیدن ها و آواره گی ها بوده و آنکس هم صرف و صرف جناب احمد شاه درانی می باشد که توسط "روشن" صاحب به همه نشان داده شد است و چون مرده و مرده ها از ما زنده ها کرده بهتر می دانند که کسی که مرد و رفت دیگر برگشت ناپذیر اند. پس سر خود را آرام در جای گذاشته ومی گذارند. باز مانده ها؟؟ ما که اولاده های آن شهیدان و این شهیدان و در یک کلام شاید شهیدان امروزی بخیر باشیم سر خود را در یخن افسوس فروبرده که جنایت کار اصلی از دست ما رفت و پرید و عدالتی نمی تواند صورت گیرد مگر در آن دنیا.
دوم: کسان را که سنگ و خشت مردم امروزاین دیار به خون کشیده شده، با گوشت و پوست خود می شناختند که جنایات کاران و خائینان وطن هستند، برداشت شان فقط با یک پراگراف اقای روشن غلط از آب درآمد و برائت گرفتند و تکیه بر بالش عافیت زدند. هنوز که هنوز است این فراد جانی در سر زبان مردم به صفت خائن و جانی و وطن فروش و ظالم و غیره هستند و خودشان هم به درد بی درمان فراموش شدن و عفو شدن برای تازه نفس شدن احتیاج هستند. از هر کدام اینها هر زمانی که از جنایات شان سوال می شود به تته پته افتند و نمی دانند که چگونه خود را از شر این سوال های مغز و استخوان سوز نجات بدهند و اینک شکر به همت یک "روشنفکر" "چپی" جنایت کاران زنده را بمان به جایش، حتی جنایت کاران مرده که به صفت های چون "بابه" و "قهرمان" و " شهید" و غیره مسما شده اند هم بی خیال شدند. جای دارد که محترم اقای نجیب روشن جایزه بزرگ "پشت نخود سیاه" روان کردن درد کشیده ها این مرز وبوم را از دست مبارک جنایات کاران زنده و مرده گرفته و با تشویق که لازم شان است در "تحلیل" تاریخی و "علمی" خویش بهتر و خوبتر و عمیقتر بپردازند.