یاداوری نسل کشی هزاره توسط جنایتکاران جنگی احمد شاه مسعود، عبدالرب رسول سیاف و متحدان آنان

کشتن افراد بیگناه در هر دین و مذهبی حرام است ولی این هزاره ها درآن مقطع از زمان در غرب کابل چنان وحشت آفریده بودند که هرگز تاریخ بیاد ندارد، وحشت و بربریت مزاری و افراد آن بیم و هراس و اختناق وحشتناکی بر فضای کابل و بر شهروندان آن ایجاد کرده بود و کسی حتی جرآت نمیکرد که از پل باغ عمومی بسوی دهمزنگ و غرب کابل رهسپار شود چه خانواده های نجیبی که در غرب کابل طعمه بربریت و جنایت افراد پلید و خونخوار مزاری علیه لعنه شدند و نامشان از کره زمبین محو گردید، رقص مرده، آتش زدن زنده انسانها، بریدن گوشها ، بینی و سیینه های زنان و تجاوزبه عنف و چور و چپاول وغارت و سربری و هزاران جنایات دیگر همچون میخ کوبیدن بر سر مردم و حتی کودکان معصوم و خوراندن ادرار و مواد عایطه بالای مردم بیچاره اسیر و شکنجه های طاقت فرسایی که حتی جنایات طالبان و روسها و دیگر جانیان را تحت الشعاع قرار داده بود- برای قلع و قمع اینگونه جنایات بهت انگیز بایستی همینگونه عمل میشد، واین ها همه نتیجه همان جنایات هزاره هاست که تاریخ در دل خود جا داده است ، درست است که در فتح افشار زیاده روی هایی شده است ولی اگر اینگونه واکنش نشان داده نمیشد ، هزاره های وحشی و خونخوار مرعوب و زمین گیر نمیشدند_ همین افراد مزاری بیناموس ووطنفروش بود که با گلبدین خاین و مفعول و قاتل ملیونها انسان همدستان شدند و بعد ناموس های شان را زیر کیر طالبان وحشی و قرون اوسطایی خواباندند و همینگونه با دوستم و کمونیست ها همعنان شدند و مداخله علنی ایران و پاکستان را در امور افغانستان سبب گردیدند- بدون تردید استاد سیاف و احمشاه مسعود طلسم بربریت نیروهای زیر دار گریختگی مزاری ملعون را درهم شکستند و مردم را از شر این جرثومه های فساد و تباهی نجات بخشیدند- جرثومه هائیکه یک اشپش شان را بالای مردم چند ملیون افغانی میفروختند.