این رویداد در منطقهء کرالهء ولایت کنر بود. خلقی ها به قتل عام اهالی این منطقه پرداخته بودند. این یک حقیقت بود نه تبلیغ و پروپاگند خارجی ها. این که خارحی ها ازین موضوع استفاده کردند، مساله دیگریست. از خلقی ها باید پرسید که چرا با قتل عام مردم، با به زندان افگندن دسته جمعی مردم، با توهین به مقدسات مردم، با غصب ملکیت و دارایی مردم... سبب مردم را به قیام واداشتند.
حیوانات درنده کی ها اند؟ حیواناتی که بدون دلیل آدم ها را به شاخ میزنند و بدون دلیل به قتل و کشتار مردم میپردازند. این حیوانات درنده همه در نظام و رژیم خلقی جمع شده بودند. حمله، تجاوز، قتل، جنایت، بی عفتی، توهین و تحقیر... را خلقی ها در برابر مردم آغاز کردند.
در چنان وضعی مردم راه و چارهء دیگری نداشتند مگر این که قیام کنند و پناه ببرند به هرچایی که زندگی شان را تامین کند. این جای، پاکستان بود. مردم را به دامن پاکستان کی انداخت؟ روشن است که خلقی ها.
یک ضرب المثل است که "به چاه افتیده به رنگ دستی که به کمکش دراز میشود، نمی بیند." مردمی که در چاه ظلم و وحشت رژیم خلقی افتیده بودند نه به رنگ دست پاکستان دیدند و نه به رنگ دست انگلستان. آنها چارهء دیگری نداشتند مگر این که بجنگند. آنها برای آزادی خود و کشور خود می جنگیدند. وقتی دشمن (رژیم خلقی) با ایدیولوژی کمونیستی به قتل عام مردم میپرداخت، آیا مردم جز ایدیولوژی دینی چیز دیگری میتوانستند داشته باشند؟
از این آقایانی که امروز با جهاد مردم افغانستان نا بخردانه مخالفت میکنند، پرسیده میشود که مردم در برابر رژیم خلقی چه باید میکردند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اگر جهاد نمیکردند، مقاومت نمیکردند، ایستادگی نمیکردند، چه باید میکردند؟ به کجا میرفتند و از کی کمک میخواستند؟
من پاسخ همین پرسش ها را از آنهایی که با عقل خود می اندیشند، خواهانم!
این رویداد در منطقهء کرالهء ولایت کنر بود. خلقی ها به قتل عام اهالی این منطقه پرداخته بودند. این یک حقیقت بود نه تبلیغ و پروپاگند خارجی ها. این که خارحی ها ازین موضوع استفاده کردند، مساله دیگریست. از خلقی ها باید پرسید که چرا با قتل عام مردم، با به زندان افگندن دسته جمعی مردم، با توهین به مقدسات مردم، با غصب ملکیت و دارایی مردم... سبب مردم را به قیام واداشتند.
حیوانات درنده کی ها اند؟ حیواناتی که بدون دلیل آدم ها را به شاخ میزنند و بدون دلیل به قتل و کشتار مردم میپردازند. این حیوانات درنده همه در نظام و رژیم خلقی جمع شده بودند. حمله، تجاوز، قتل، جنایت، بی عفتی، توهین و تحقیر... را خلقی ها در برابر مردم آغاز کردند.
در چنان وضعی مردم راه و چارهء دیگری نداشتند مگر این که قیام کنند و پناه ببرند به هرچایی که زندگی شان را تامین کند. این جای، پاکستان بود. مردم را به دامن پاکستان کی انداخت؟ روشن است که خلقی ها.
یک ضرب المثل است که "به چاه افتیده به رنگ دستی که به کمکش دراز میشود، نمی بیند." مردمی که در چاه ظلم و وحشت رژیم خلقی افتیده بودند نه به رنگ دست پاکستان دیدند و نه به رنگ دست انگلستان. آنها چارهء دیگری نداشتند مگر این که بجنگند. آنها برای آزادی خود و کشور خود می جنگیدند. وقتی دشمن (رژیم خلقی) با ایدیولوژی کمونیستی به قتل عام مردم میپرداخت، آیا مردم جز ایدیولوژی دینی چیز دیگری میتوانستند داشته باشند؟
از این آقایانی که امروز با جهاد مردم افغانستان نا بخردانه مخالفت میکنند، پرسیده میشود که مردم در برابر رژیم خلقی چه باید میکردند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اگر جهاد نمیکردند، مقاومت نمیکردند، ایستادگی نمیکردند، چه باید میکردند؟ به کجا میرفتند و از کی کمک میخواستند؟
من پاسخ همین پرسش ها را از آنهایی که با عقل خود می اندیشند، خواهانم!