هفته كه گذشت افغانستان شاهد تحولات و حوادث بحث بر انگيز بوده است؛ گرهماي رهبران مجاهدين ، جنگهاي خونين در جنوب و انفجار بم در فراه درشمال غربي كشور بيشترين توجهات مردم و جهان را به خود اختصاص داد ه است. عمده ترين تحولي سياسي كه نوعي نگراني اجتماعي و سياسي را در پيي داشت ؛ تجمع و گيردهماي رهبران محافظه كار و سنتي جهادي بود اين گردهماي كه در هوتل انتركانتيتال باغ بالا ي كابل با حضور ده ها تن از سران جهادي به شمول برخي رهبران مجاهدين بر گزارشد ، انسجام نسبي و اتحاد اجباري مجاهدين را در برابر آنچه كه از سوي آنها توطه بر عليه شان خوانده شده است، به دنبال داشت. چند روز بعد از اين گرهماي هواداران مجاهدين در يك تظاهرات اعتراض اميز حمايت شانرا از مجاهدين اعلام كردند. انگونه كه رسانه هاي بين المللي گزارش داده اند بيش از بيست هزار نفر در اين تظاهرات اشتراك نموده اند.هدف از بر گزاري اين تظاهرات مردمي و تجمع رهبران جهادي،اعتراض به آنچه كه از سوي آنها بي اعتناي رييس جمهور نسبت به جهاد و مجاهدين خوانده شده است ، بود.
هم رهبران مجاهدين و هم هوادارن آنها از رييس جمهور خواسته اند مصالحه ملي كه در پارلمان به تصويب رسيده است را توشيح كند در حاليكه سخنگوي رييس جمهور در جواب رهبران جهادي گفته است :رييس جمهور حق ندارد جنايت كاران جنگي و ناقضين حقوق بش را عفو كند. بنا به گفته سخنگوي رييس جمهور اين حق حق قربانيان و خانواده هاي قربانيان بوده نه حق رييس جمهور. هرچند اين تصميم رييس جمهور از سويي بسيار از نهادهاي بين المللي دفاع از حقوق بشرو جامعه درد مند افغانستان به گرمي استقبال شد اما حامد كرزي را در يك چالش بزرك قرار داد.هم اكنون رييس جمهور در چندين جبهه مبارزه سياسي دارد. اولين جبهه ي كه او را بشدت زير فشار قرارداده است؛ جبهه دروني يا جبهه خانداني او ست كه حامد كرزي شاد و هميشه خندان را مضمحل كرده است.جبهه درون خانداني او در محور انوارالحق احدي وزير ماليه اش ميچرخد. بيشترين شخصيتهاي كه در اين جبهه گيرد هم آمده اند اغلبا چهره هاي افغان ملييتهاي افراطي و تماميت خواه هستند مانند: اشرف غني احمد زيي رييس دانشگاه كابل، محمد حنيف اتمر وزير معارف، آقاي سنگين وزير مخابرات، رنگين دافر اسپنتا وزير خارجه و برخي چهره هاي رده دوم اين جبهه هستند.هدف اينها بيشتر سلطه و تمامييت خواهي قوم پشتون در افغانستان است.
جبهه درون خانداني بيشترين نقش را در انزواي سياسي رهبران مجاهدين و دور راندن آنها از اراكن بزرك دولتي داشته است. اما اينكه اين جبهه سلطه گرا و تمامييت خواه ازچه زماني تشكل پيدا كرد و چگونه به هرم رهبري دولت دست يافت؟بحثهاي زيادي مطرح است. برخي از كارشناسان امور افغانستان زلمي خليل زاد سفير پيشين دولت آمريكا در افغانستان را كه خود نيز يك پشتون تماميت خواه است ، سازماندهنده اصلي و حمايت كننده محوري ميدانند زيرا آقاي خليل زاد در زمان مسوليت سفارت امريكا در كابل همزمان نمايندگي خاص رييس جمهور بوش را نيز بعهده داشت او از اختيارات ويژه در حوزه افغانستان بر خوردار بود . اين موضوع حامد كرزي را بشدت نا راحت كرده و ميانه او با خليل زاد بهم خورد. براي اينكه خليل زاد كرزي را زير فشار قرار دهد اين جبهه را تشكيل داد . هرچند كه افغان ملييت پيش از اين اعلام موجودييت كرده بودند ولي هيجگاه نتوانستند اينگونه در سياست افغانستان نقش ايفا نمايند. دوميين جبهه كه رييس جمهور را به چالش سياسي گرفته است جبهه پشتونهاي سنتي به رهبري صبغت الله مجددي است او كه رابطه خوب و حسنه ي با گروهاي مخاف دولت دارد نيز از دو محور رييس جمهور را به تنگناه كشانده است.محور اول گروهاي نظامي مخالف دولتند كه بيشتر در جنوب وشرق افغانستان تحت عنوان گروهاي شورشي طالبان و حزب اسلامي حكمتيار با ايجاد تنيشهاي نظامي و امنيتي دولت را به بحران كشانده اند اين گروها بيشتر تحت حمايه نا مرعي رهبران سنتي پشتونها در درون دولت و مجلسين افغانستان يعني شوراي ملي قرار دارند اين موضوع پس از از سقوط دو فرمانداري ولايت هلمند يعني فرمانداري موسي قلعه و بكوا افشاء شد و محور دوم همين رهبران سنتي پشتونها در درون شوراي ملي است كه رييس جمهور را زير فشار قرار ميدهند همه اين جبهات نا مرعي و مرعي يك هدف را در افغانستان تعقيب ميكنند و آن سلطه بدون قيد و شرط قوم پشتون است.البته اينها از سوي برخي كشورهاي خارجي نيز حمايت ميشوند. و بالاخره آخرين جبهه و در واقع تنها جبهه نا متجانس در برابر رييس جمهور جبهه اقلييتها است يعني رهبران جهادي و آنعده چهره هايكه تا كنون در يك همسوي شكننده با رييس جمهور قرار داشتند. در گيردهماي رهبران جهادي برخي از شخصيتهاي محوري آن مانند مارشال قسيم فهيم سابق وزير دفاع صحبت از احياء جبهه متحد كرده و آنرا يك ضرورت دانيسته است و تقريبا همه شركت كنندگان خواهان ايفاء نقش بيشتر به مجاهدين شدند. به باور كارشناسان همسوي شكننده مجاهدين ميتواند چالش جديي را فرا رويي رييس جمهور قرار دهند. گردهماي مجاهدين و هواداران آنها پديده جدي در هفته گذشته به شمار ميآيد.
هفته كه گذشت افغانستان شاهد تحولات و حوادث بحث بر انگيز بوده است؛ گرهماي رهبران مجاهدين ، جنگهاي خونين در جنوب و انفجار بم در فراه درشمال غربي كشور بيشترين توجهات مردم و جهان را به خود اختصاص داد ه است. عمده ترين تحولي سياسي كه نوعي نگراني اجتماعي و سياسي را در پيي داشت ؛ تجمع و گيردهماي رهبران محافظه كار و سنتي جهادي بود اين گردهماي كه در هوتل انتركانتيتال باغ بالا ي كابل با حضور ده ها تن از سران جهادي به شمول برخي رهبران مجاهدين بر گزارشد ، انسجام نسبي و اتحاد اجباري مجاهدين را در برابر آنچه كه از سوي آنها توطه بر عليه شان خوانده شده است، به دنبال داشت. چند روز بعد از اين گرهماي هواداران مجاهدين در يك تظاهرات اعتراض اميز حمايت شانرا از مجاهدين اعلام كردند. انگونه كه رسانه هاي بين المللي گزارش داده اند بيش از بيست هزار نفر در اين تظاهرات اشتراك نموده اند.هدف از بر گزاري اين تظاهرات مردمي و تجمع رهبران جهادي،اعتراض به آنچه كه از سوي آنها بي اعتناي رييس جمهور نسبت به جهاد و مجاهدين خوانده شده است ، بود.
هم رهبران مجاهدين و هم هوادارن آنها از رييس جمهور خواسته اند مصالحه ملي كه در پارلمان به تصويب رسيده است را توشيح كند در حاليكه سخنگوي رييس جمهور در جواب رهبران جهادي گفته است :رييس جمهور حق ندارد جنايت كاران جنگي و ناقضين حقوق بش را عفو كند. بنا به گفته سخنگوي رييس جمهور اين حق حق قربانيان و خانواده هاي قربانيان بوده نه حق رييس جمهور. هرچند اين تصميم رييس جمهور از سويي بسيار از نهادهاي بين المللي دفاع از حقوق بشرو جامعه درد مند افغانستان به گرمي استقبال شد اما حامد كرزي را در يك چالش بزرك قرار داد.هم اكنون رييس جمهور در چندين جبهه مبارزه سياسي دارد. اولين جبهه ي كه او را بشدت زير فشار قرارداده است؛ جبهه دروني يا جبهه خانداني او ست كه حامد كرزي شاد و هميشه خندان را مضمحل كرده است.جبهه درون خانداني او در محور انوارالحق احدي وزير ماليه اش ميچرخد. بيشترين شخصيتهاي كه در اين جبهه گيرد هم آمده اند اغلبا چهره هاي افغان ملييتهاي افراطي و تماميت خواه هستند مانند: اشرف غني احمد زيي رييس دانشگاه كابل، محمد حنيف اتمر وزير معارف، آقاي سنگين وزير مخابرات، رنگين دافر اسپنتا وزير خارجه و برخي چهره هاي رده دوم اين جبهه هستند.هدف اينها بيشتر سلطه و تمامييت خواهي قوم پشتون در افغانستان است.
جبهه درون خانداني بيشترين نقش را در انزواي سياسي رهبران مجاهدين و دور راندن آنها از اراكن بزرك دولتي داشته است. اما اينكه اين جبهه سلطه گرا و تمامييت خواه ازچه زماني تشكل پيدا كرد و چگونه به هرم رهبري دولت دست يافت؟بحثهاي زيادي مطرح است. برخي از كارشناسان امور افغانستان زلمي خليل زاد سفير پيشين دولت آمريكا در افغانستان را كه خود نيز يك پشتون تماميت خواه است ، سازماندهنده اصلي و حمايت كننده محوري ميدانند زيرا آقاي خليل زاد در زمان مسوليت سفارت امريكا در كابل همزمان نمايندگي خاص رييس جمهور بوش را نيز بعهده داشت او از اختيارات ويژه در حوزه افغانستان بر خوردار بود . اين موضوع حامد كرزي را بشدت نا راحت كرده و ميانه او با خليل زاد بهم خورد. براي اينكه خليل زاد كرزي را زير فشار قرار دهد اين جبهه را تشكيل داد . هرچند كه افغان ملييت پيش از اين اعلام موجودييت كرده بودند ولي هيجگاه نتوانستند اينگونه در سياست افغانستان نقش ايفا نمايند. دوميين جبهه كه رييس جمهور را به چالش سياسي گرفته است جبهه پشتونهاي سنتي به رهبري صبغت الله مجددي است او كه رابطه خوب و حسنه ي با گروهاي مخاف دولت دارد نيز از دو محور رييس جمهور را به تنگناه كشانده است.محور اول گروهاي نظامي مخالف دولتند كه بيشتر در جنوب وشرق افغانستان تحت عنوان گروهاي شورشي طالبان و حزب اسلامي حكمتيار با ايجاد تنيشهاي نظامي و امنيتي دولت را به بحران كشانده اند اين گروها بيشتر تحت حمايه نا مرعي رهبران سنتي پشتونها در درون دولت و مجلسين افغانستان يعني شوراي ملي قرار دارند اين موضوع پس از از سقوط دو فرمانداري ولايت هلمند يعني فرمانداري موسي قلعه و بكوا افشاء شد و محور دوم همين رهبران سنتي پشتونها در درون شوراي ملي است كه رييس جمهور را زير فشار قرار ميدهند همه اين جبهات نا مرعي و مرعي يك هدف را در افغانستان تعقيب ميكنند و آن سلطه بدون قيد و شرط قوم پشتون است.البته اينها از سوي برخي كشورهاي خارجي نيز حمايت ميشوند. و بالاخره آخرين جبهه و در واقع تنها جبهه نا متجانس در برابر رييس جمهور جبهه اقلييتها است يعني رهبران جهادي و آنعده چهره هايكه تا كنون در يك همسوي شكننده با رييس جمهور قرار داشتند. در گيردهماي رهبران جهادي برخي از شخصيتهاي محوري آن مانند مارشال قسيم فهيم سابق وزير دفاع صحبت از احياء جبهه متحد كرده و آنرا يك ضرورت دانيسته است و تقريبا همه شركت كنندگان خواهان ايفاء نقش بيشتر به مجاهدين شدند. به باور كارشناسان همسوي شكننده مجاهدين ميتواند چالش جديي را فرا رويي رييس جمهور قرار دهند. گردهماي مجاهدين و هواداران آنها پديده جدي در هفته گذشته به شمار ميآيد.