طویله چیست؟ در فرهنگ ها آمده است، که طویله جایی است که در آن حیوانات اهلی از قبیل بز، گوسفند، گاو، خر و اسپ نگاهداری می شود، نه حیوانات وحشی و درنده از قبیل گرگ، پلنگ، کفتار، شغال، شیر وغیره.
برگردیم بر سر اصل قضیه. تلویزیون طلوع در برنامۀ زنگ خطر خود که دیشب (۱۶.۵.۲۰۰۷) به نشر رسید، به حرف های قهرمان زن این سرزمین (ملالی جویا) در مورد پارلمان تاخت و به زعم خود شان آبروی او را برد!! جویا چندی قبل در یکی از مصاحبه هایش، پارلمان افغانستان را به طویله خانه تشبیه نموده و در مصاحبه‌ای با تلویزیون طلوع نیز به آن تأکید ورزیده بود. هرچند درین مورد می‌توان ملالی جویا را به باد انتقاد گرفت، زیرا در طویله خانه حیوانات اهلی نگاهداری می‌شوند و آن حیوانات نه اینکه به انسان ضرری نمی‌رسانند، بلکه خدمات قابل توجه زیادی نیز به انسان می‌نمایند. پس این تشبیه درست نیست، باید به پارلمان افغانستان لقب خانۀ گرگان و درندگان داده شود، البته با معذرت از برخی وکلای شریف و بسیار نجیب مردم فقیر افغانستان. مردم ما باید دارند، که اکثریت افراد لمیده در پارلمان آنانی اند که تعدادی از آنان قبل از نکبت هشت ثور، هزاران نفر را در پولیگون پلچرخی سر به نیست کرده و یا در کوه ها و دره ها در جریان جنگ مقاومت ضد روسی به شهادت رساندند و عده‌ای دیگر آنانی اند که با یورش به کابل، ۶۵۰۰۰ نفر را به خاک و خون غلتاندند و پایتخت کشور را به تل خاک مبدل نمودند و وقتی نوبت این جمع ریشدار و پکولی به پایان رسید، گرگان دیگری با ریش و لنگی وارد شدند و هزاران دیگر را کشتند و بستند و بر آنان تجاوز نمودند. قانونی رییس خانۀ گرگان و درندگان فقط چند روز قبل اعلان نمود که آنانی که درینجا جمع شده اند، مربوط به حزب اسلامی، جمعیت اسلامی، طالبان، اتحاد اسلامی و خلقی ها و پرچمی ها اند. آیا این کشور را مگر غیر از این تنظیم های فوق‌الذکر، افراد دیگری ویران کرده و به خاک و خون نشانده اند؟ آیا اینان در درنده خویی شان صدها هزار نفر را نکشتند؟ لذا اطلاق طویله خانه، ابداً درست و صحیح نیست. من علیه ملالی جویا اقامۀ دعوا می‌کنم.
زنگ خطر به شکل مذبوحانه تلاش ورزید، که ملالی جویا را ریشخند نماید. این ریشخند قبل از همه به روی گردانندگان برنامه می‌خورد، زیرا از سویی سواد ندارند و از سوی دیگر خود را در پای تبهکاران ائتلاف شمال و شورای نظار حلال می‌نمایند. به مسئله سواد شان در پایان خواهم پرداخت. یکی از بیسوادان این جمع می‌گوید، که این پارلمان، خانۀ ملت است و باید به آن توهین صورت نگیرد. راست می گویی؟! اگر چنین است، "خانۀ ملت" ارزانی خودت باد! برو آن را طوق گردنت بساز و برای تبلیغ آن سینه‌ات را چاک کن. گردانندۀ برنامه خطاب به ملالی جویا می‌گوید، که ما ترا بزرگ نمودیم و در آخر با لغت (لگد) به دهن ما زدی! ملالی جویا را مردم قهرمانش به شهرت رساند، زیرا او به دفاع از آنان برخاسته بود. اگر او هم مانند دیگران و مخصوصاً گردانندگان زنگ خطر می‌خواست "بزرگ" شود، باید ملتش را به تمسخر می‌گرفت. آقای گرداننده! خودت با توهین به یک ملیت مظلوم این کشور، مدت ها قبل لگدی به دهن ملت حواله نموده بودی. دیگران را در آیینۀ خودت نبین (یادت است، که ملیت شریف هزاره را دزد و... خطاب نموده بودی؟) خوب است به گردانندگان فهمانده شود، که "نمایندگانی" که شما از آنان صحبت می کنید، جمعاً چیزی بالاتر از یک ملیون رأی از جمعیت ۲۵ ملیونی کشور را بدست آورده اند!!!
می گویند: شتری کشته شده بود. از بقه‌ای پرسیدند، این را کی کشته است؟ در جواب گفت: من و مار لالایم. معلوم نیست، چرا اینان خود را در جمع پارلمان حساب می‌کنند؟ اگر قرار است، بی‌طرفی حفظ شود، شما را چه به دفاع از پارلمان؟ بگذار مردم در مورد آن قضاوت کنند.
برنامۀ زنگ خطر که به اصطلاح برنامۀ طنزیه(!) است، بیشتر کسانی را به مسخره و تمسخر می‌گیرد، که نه تفنگ دارند و نه باند آدمکش. در هیچ برنامه‌ای دیده نشده است، که به مسخره‌گی و جهالت تنظیم های بنیادگرای حاکم در دولت پرداخته شده باشد. آیا گردانندگان این برنامه، اسماعیل خان و سیاف و ربانی و قانونی و فهیم و خان های دیگر را با گندیدگی و مسخره‌گی شان ندیده اند؟ چرا آنان را به تمسخر نمی‌گیرند؟ زیرا می‌دانند که پرداختن به آنان، سر شان را زیر بالشان خواهد کرد. ورنه مسخره‌گی شان شهرۀ عالم است و اگر عزیز نسین زنده می‌بود، به جای پرداختن به مسایل ترکیه، به حماقت و جهالت سرکردگان جهادی و طالبی و دیگران لمیده در پارلمان می پرداخت. خوب است گردانندۀ برنامۀ زنگ خطر (حنیف همگام) جرئت به خرج داده و از مبلغی که شورای نظار و امثالش به بخاطر توهین به ملالی جویا به او پرداخته اند، حرفی به میان بیاورد.
یادداشت: آقای همگام، خوب است، منبعد استیضاح را استهزا نگویی، زیرا خود را به استهزا خواهی گرفت، زیرا این دو کاملاً با یکدیگر تفاوت دارد. مسایل جمع مسئله است، اما "مسایل ها" و "مشکلات ها" و "اسنادها" را در برنامۀ بعدی "استهزا" نمایید. آن دیگری که در این برنامه هیچ چیزی برای گفتن ندارد و فقط نقش دلقک خاموش را بازی می‌کند، نیز وارد گفتگو شد و گفت که پارلمان افغانستان ۳۵۰ نماینده دارد (شلیک خنده). پستۀ بی‌مغز گر لب وا کند، رسوا شود! از بیسوادی ها و بی‌خبری های دیگر شان می‌گذرم، زیرا فرصت آن را ندارم.
طویله چیست؟ در فرهنگ ها آمده است، که طویله جایی است که در آن حیوانات اهلی از قبیل بز، گوسفند، گاو، خر و اسپ نگاهداری می شود، نه حیوانات وحشی و درنده از قبیل گرگ، پلنگ، کفتار، شغال، شیر وغیره.
برگردیم بر سر اصل قضیه. تلویزیون طلوع در برنامۀ زنگ خطر خود که دیشب (۱۶.۵.۲۰۰۷) به نشر رسید، به حرف های قهرمان زن این سرزمین (ملالی جویا) در مورد پارلمان تاخت و به زعم خود شان آبروی او را برد!! جویا چندی قبل در یکی از مصاحبه هایش، پارلمان افغانستان را به طویله خانه تشبیه نموده و در مصاحبه‌ای با تلویزیون طلوع نیز به آن تأکید ورزیده بود. هرچند درین مورد می‌توان ملالی جویا را به باد انتقاد گرفت، زیرا در طویله خانه حیوانات اهلی نگاهداری می‌شوند و آن حیوانات نه اینکه به انسان ضرری نمی‌رسانند، بلکه خدمات قابل توجه زیادی نیز به انسان می‌نمایند. پس این تشبیه درست نیست، باید به پارلمان افغانستان لقب خانۀ گرگان و درندگان داده شود، البته با معذرت از برخی وکلای شریف و بسیار نجیب مردم فقیر افغانستان. مردم ما باید دارند، که اکثریت افراد لمیده در پارلمان آنانی اند که تعدادی از آنان قبل از نکبت هشت ثور، هزاران نفر را در پولیگون پلچرخی سر به نیست کرده و یا در کوه ها و دره ها در جریان جنگ مقاومت ضد روسی به شهادت رساندند و عده‌ای دیگر آنانی اند که با یورش به کابل، ۶۵۰۰۰ نفر را به خاک و خون غلتاندند و پایتخت کشور را به تل خاک مبدل نمودند و وقتی نوبت این جمع ریشدار و پکولی به پایان رسید، گرگان دیگری با ریش و لنگی وارد شدند و هزاران دیگر را کشتند و بستند و بر آنان تجاوز نمودند. قانونی رییس خانۀ گرگان و درندگان فقط چند روز قبل اعلان نمود که آنانی که درینجا جمع شده اند، مربوط به حزب اسلامی، جمعیت اسلامی، طالبان، اتحاد اسلامی و خلقی ها و پرچمی ها اند. آیا این کشور را مگر غیر از این تنظیم های فوق‌الذکر، افراد دیگری ویران کرده و به خاک و خون نشانده اند؟ آیا اینان در درنده خویی شان صدها هزار نفر را نکشتند؟ لذا اطلاق طویله خانه، ابداً درست و صحیح نیست. من علیه ملالی جویا اقامۀ دعوا می‌کنم.
زنگ خطر به شکل مذبوحانه تلاش ورزید، که ملالی جویا را ریشخند نماید. این ریشخند قبل از همه به روی گردانندگان برنامه می‌خورد، زیرا از سویی سواد ندارند و از سوی دیگر خود را در پای تبهکاران ائتلاف شمال و شورای نظار حلال می‌نمایند. به مسئله سواد شان در پایان خواهم پرداخت. یکی از بیسوادان این جمع می‌گوید، که این پارلمان، خانۀ ملت است و باید به آن توهین صورت نگیرد. راست می گویی؟! اگر چنین است، "خانۀ ملت" ارزانی خودت باد! برو آن را طوق گردنت بساز و برای تبلیغ آن سینه‌ات را چاک کن. گردانندۀ برنامه خطاب به ملالی جویا می‌گوید، که ما ترا بزرگ نمودیم و در آخر با لغت (لگد) به دهن ما زدی! ملالی جویا را مردم قهرمانش به شهرت رساند، زیرا او به دفاع از آنان برخاسته بود. اگر او هم مانند دیگران و مخصوصاً گردانندگان زنگ خطر می‌خواست "بزرگ" شود، باید ملتش را به تمسخر می‌گرفت. آقای گرداننده! خودت با توهین به یک ملیت مظلوم این کشور، مدت ها قبل لگدی به دهن ملت حواله نموده بودی. دیگران را در آیینۀ خودت نبین (یادت است، که ملیت شریف هزاره را دزد و... خطاب نموده بودی؟) خوب است به گردانندگان فهمانده شود، که "نمایندگانی" که شما از آنان صحبت می کنید، جمعاً چیزی بالاتر از یک ملیون رأی از جمعیت ۲۵ ملیونی کشور را بدست آورده اند!!!
می گویند: شتری کشته شده بود. از بقه‌ای پرسیدند، این را کی کشته است؟ در جواب گفت: من و مار لالایم. معلوم نیست، چرا اینان خود را در جمع پارلمان حساب می‌کنند؟ اگر قرار است، بی‌طرفی حفظ شود، شما را چه به دفاع از پارلمان؟ بگذار مردم در مورد آن قضاوت کنند.
برنامۀ زنگ خطر که به اصطلاح برنامۀ طنزیه(!) است، بیشتر کسانی را به مسخره و تمسخر می‌گیرد، که نه تفنگ دارند و نه باند آدمکش. در هیچ برنامه‌ای دیده نشده است، که به مسخره‌گی و جهالت تنظیم های بنیادگرای حاکم در دولت پرداخته شده باشد. آیا گردانندگان این برنامه، اسماعیل خان و سیاف و ربانی و قانونی و فهیم و خان های دیگر را با گندیدگی و مسخره‌گی شان ندیده اند؟ چرا آنان را به تمسخر نمی‌گیرند؟ زیرا می‌دانند که پرداختن به آنان، سر شان را زیر بالشان خواهد کرد. ورنه مسخره‌گی شان شهرۀ عالم است و اگر عزیز نسین زنده می‌بود، به جای پرداختن به مسایل ترکیه، به حماقت و جهالت سرکردگان جهادی و طالبی و دیگران لمیده در پارلمان می پرداخت. خوب است گردانندۀ برنامۀ زنگ خطر (حنیف همگام) جرئت به خرج داده و از مبلغی که شورای نظار و امثالش به بخاطر توهین به ملالی جویا به او پرداخته اند، حرفی به میان بیاورد.
یادداشت: آقای همگام، خوب است، منبعد استیضاح را استهزا نگویی، زیرا خود را به استهزا خواهی گرفت، زیرا این دو کاملاً با یکدیگر تفاوت دارد. مسایل جمع مسئله است، اما "مسایل ها" و "مشکلات ها" و "اسنادها" را در برنامۀ بعدی "استهزا" نمایید. آن دیگری که در این برنامه هیچ چیزی برای گفتن ندارد و فقط نقش دلقک خاموش را بازی می‌کند، نیز وارد گفتگو شد و گفت که پارلمان افغانستان ۳۵۰ نماینده دارد (شلیک خنده). پستۀ بی‌مغز گر لب وا کند، رسوا شود! از بیسوادی ها و بی‌خبری های دیگر شان می‌گذرم، زیرا فرصت آن را ندارم.
آنلاین : در حاشیه تبصره برنامه «زنگ خطر» تلویزیون طلوع بر سخنان ملالی جویا