آقای برومند،
شما را به خاطر همین نوشته ی پراکنده، پر از اشتباه های املایی و انشایی و با ادعای نویسندگی و روزنامه نگاری و ادعای سابقه ی کاری در وزارت خارجه (آنهم وزارت خارجه ربانی) هم که شده، باید اخراج می کردند. حالا مسأله جشن استقلال را که یک سو بگذاریم.
"با آمد آمد طالبان ، مخصوصا ورود شان در روز 6 میزان به کابل وبیتفاوتی لفرایی از ین حادثه سخت در تعجب افتیدم ."
من هم بی هیچ انتخابی یک جمله ی متن شما را اینجا آوردم. همین جمله ی سخیف سطح سواد شما را ظاهر می سازد. آدم متعجب می شود. اگر هم بیفتد به تعجب می افتد، نه در تعجب. بارها در این متن نوشته اید گزارشات. اسم فارسی را نمی شود جمع عربی بست. خبرهای مربطو به وزارت خارجه که در آژانس باختر نشر می شدند، شاهکار شما است. چقدر زبان شل و ریخته و بی معنا که آدم را به مفهوم اصلی کلمه استفراغ می گیرد! آقای برومند، شما حق این همه تفاخر به سواد و سابقه کاری به عنوان روزنامه نگار ندارید.
خجالت هم خوب چیزی است.
آقای برومند،
شما را به خاطر همین نوشته ی پراکنده، پر از اشتباه های املایی و انشایی و با ادعای نویسندگی و روزنامه نگاری و ادعای سابقه ی کاری در وزارت خارجه (آنهم وزارت خارجه ربانی) هم که شده، باید اخراج می کردند. حالا مسأله جشن استقلال را که یک سو بگذاریم.
"با آمد آمد طالبان ، مخصوصا ورود شان در روز 6 میزان به کابل وبیتفاوتی لفرایی از ین حادثه سخت در تعجب افتیدم ."
من هم بی هیچ انتخابی یک جمله ی متن شما را اینجا آوردم. همین جمله ی سخیف سطح سواد شما را ظاهر می سازد. آدم متعجب می شود. اگر هم بیفتد به تعجب می افتد، نه در تعجب. بارها در این متن نوشته اید گزارشات. اسم فارسی را نمی شود جمع عربی بست. خبرهای مربطو به وزارت خارجه که در آژانس باختر نشر می شدند، شاهکار شما است. چقدر زبان شل و ریخته و بی معنا که آدم را به مفهوم اصلی کلمه استفراغ می گیرد! آقای برومند، شما حق این همه تفاخر به سواد و سابقه کاری به عنوان روزنامه نگار ندارید.
خجالت هم خوب چیزی است.