قابل توجه اعظم سیستانیهای کوتوله انتحاریون افغان ملتیها و طالبان

قابل توجه اعظم سیستانیهای کوتوله انتحاریون افغان ملتیها و طالبان که همه بر سر منافع قومی خود اختلافاتشان را کنار میگذارند.

وقتیکه آقای اعظم سیستانی این همه درد وداغ روشنفکری در دل ودماغش گل کرده است، چرا ازجنایات ومصیبت آفرینیهای تسلسل استبداد نمی نویسد که همیشه بستر تولید وبازتولید مصیبت دراین سرزمین بوده اند؟ چرا ایشان از دستور قتل عام مردم توسط امیر عبدالرحمن نمی نویسد که از اقوام غیر پشتون کله منار ساخت؟ چرا از جنایات نادرخان نمی گوید که مردم شمالی را درخاک سیه نشاند؟ چرا ایشان ازباده گساریها وستم افروزیهای بابای ملت نمی نویسد که پاره ای بحران این سرزمین را بستر سازی کرد؟ چرا از داود خان نمی نویسد که مخزن کینه وتعصب علیه اقوام غیر پشتون بود؟ چرا از حکمتیار نمی نویسد که اولین جنگ را درکابل کشانید و بعد ازآن هزاران راکت را بر رخ شهریان کابلی شلیک کرد؟ چرا از ملاعمر نمی نویسد که سیاست زمین سوخته وتمدن ستیز را ترویج کرد و ومردم بیگناه مزار، شمالی ویکاولنگ را به جرم وابستگی قومی شان به قتلگاه دسته جمعی برد وبه کوچ اجباری مجبورکرد؟ و سرانجام چرا به مزمت فرهنگ انتحاری نمی پردازدکه درجنوب درحال رشد وگسترش است؟

آقای سیستانی به عنوان کسی که ادعای تاریخ نگاری دارد واحساس روشنفکری میکند چرا باچشم بسته از کنار این همه جنایت رد میشود وباتمام وقاحت و دیده درایی بر جنایات ومصیبت افروزیهای عاملین اصلی بربادی این سرزمین سرپوش میگذارد؟ چگونه میشود که ادعای تعهد به ارزشهای انسانی داشت وشعارهای روشنفکری را بر رخ مردم کشید، اما وقتیکه علایق قومی و وابستگی منافع سیاسی درمیان آمد، برچهره ی عاملین اصلی بربادی این سرزمین چادر کشید؟ آقای سیستانی شاید بتواند برچهره ی این واقعیت ها پرده آویزد، اما نیم تنه ء این واقعیت ها به اندازه کافی عریان وبرهنه اند که با هیچ پرده ای قابل پوشش نمی باشد. واقعیت این است که آقای سیستانی به گونهء هدایت شده باریخته های ذهنی اش، تفرقه وعصبیت های قومی را ترویج وتبلیغ می نماید. اما فراموش کرده است که بااین ترفند نگاریهای تاریخ زده، نمیشود مرغ ازهوا گرفت.

بانو فرشته حضرتی