Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 1101

وای از این روشنفکران بی قلب و بی‌مسلک

22 می 2007, 05:09

آقای توسلی چیزهایی نوشته که آدم شک میکند افغان باشد و از قضایا و مسایل افغانستان بویی ببرد.

برو یکبار از مردمی که تیر ستمکاری های پارلمان نشینان را در قلب دارند بپرس که چقدر سخنان جویا را به حق و درست میدانند. برو یکبار از مردم پغمان که مورد دستبرد و ستم سیاف کثیف قرار دارند بپرس که چه پاسخی نصیبت میشود، برو از مردم تخار که ستم پیرم قل پارلمان نشین تا مغز استخوان شان رسیده بپرس که پاسخی میگیری.

شما روشنفکر نما ها همیشه میکوشید مسایل را هوایی و حقوقی و نمیدانم کتابی و چه چه تفسیر کنید و واقعیت های سرسخت را نمی‌بینید که این پارلمان هرگز نماینده مردم نه بلکه مید ان سی آی اس است که میخواهند افغانستان دربدر و جنگ زده و مصیبت دیده و قرون وسطایی شده را نمونه دموکراسی در جهان معرفی کند و توسلی ها هم برای این تبلیغات دروغین و خاینان اینان دهل و نغار میزنند.

تو مگر چشمانت کور بود که میدیدی این پارلمان نماینده نیست و اکثریت اعضایش به زور تفنگ و پول و امکانات به آن آمده اند؟ آیا منطقت میپذیرد که در کشوری که تفنگ و زور حکمروایی دارد انتخابات واقعا دموکراتیک برگزار گردد.

طبعا در این جو در بعضی جاها شخصیت های مردمی نیز ناگذیر به آن راه یافته اند که ملالی جویا یکی از اینان است، اگر غیر این میبود و چند غیر جنگ سالار و دموکرات در آن راه نمی یافتند دیگر تبلیغات امریکا نیز کاری نمیآفتاد. حال حتی از صدای جویا نیز امریکا استفاده خود را میکند و اکت میکند که گویا چه دموکراسی‌ای که در این کشور فراهم آورده است. دموکراسی خونین و قلابی و مسلح.

جویا با آنهمه پشتیبانی توده‌ای که بعد از لویه جرگه نصیب شد، اگر از رفتن در پارلمان کنار زده میشد، دیگر همه میدانستند که تقلب آشکار صورت گرفته است.

“افغانستان... گامهای لرزان و ضعیفی را به سوی دموکراسی، تأمین حقوق شهروندی و ایجاد رفاه اقتصادی بر می دارد”

اگر رنج بیکاری و بی‌خانمانی و ستم جنایتکاران گریبانگیرت میبود دیگر این سخنان مسخره و سیاف پسند را نمی‌گفتی. کدام دموکراسی؟؟ کدام حقوق شهروندی؟؟ کدام رفاه اقتصادی؟؟؟ همین که بیشن 40 فیصد مردم بیکار هستند؟؟ همین که بلیونها دالر به جیب دولتمداران میرود؟ همینکه گفته میشود افغانستان فاسد ترین دولت دنیاست؟؟ همین که روزانه دهها هموطن ما قربانی بمباردمان کور نیروهای خارجی میشوند؟؟ همین که هموطنان مهاجر ما با تحقیر و توهین روبرو اند؟؟ همینکه خارجی در مقابل 5 طالب رها میگردد و خبرنگار افغان گردن زده میشود؟؟؟

آیا تمامی اینها و هزاران مورد دیگر را دموکراسی و تامین حقوق شهروندی و رفاه اقتصادی میدانی؟ واقعا باید به بی قلبی شما روشنفکران کودن و بیگانه با مردم و رنجهای شان اشک ریخت!

«تحمل و تسامح» مقابل خاینان و جانیان و وطنفروشان از کسانی چون تو و هم‌مسلکان ساخته است نه از مردمی که هر روز ستم میبینند. شما ها که دردی از این وضع ندیده اید از مردم تحمل میخواهید. آن زنی که دخترش اختطاف میشود، مورد تجاوز قرار میگیرد و بعد با سگ جنگی معاوضه میشود به این نصیحت های خاینانه تف می‌اندازد.

جواب خوب جویا به شما ها باید این باشد:

مرا تو درس فرومایه بودن آموزی

که توبه نامه نویسم به کام دشمن بر

مرا به پند فرومایه جان خود مگزای

که تفته نایدم آهن بدین حقیر آذر:

تو راه راحت جان گیر و من مقام مصاف

تو جای امن و امان گیر و من طریق خطر!

جستجو در کابل پرس