اکرم صاحب !
میگن انگریز دیورند از امیر به کاغذ سفید امضا گرفته بود ( جدی میگم - خنده نکنن ) بعدا باقی معاهده را خود انگریز ها سر " حافظ صیف الله " نوشته کردن . یک روایت دیگر هم است که میگن : پیش از این که از امیر عبدالرحمن خان امضا قرار داد دیورند را بگیرند . امیر را از راجپوت , سیکها , مراهتها ها , خلاصه از دیگر هندو های که تاراج شده بودند به سنوات قبل از به قدرت رسیدن سدوزایی ها ترسانیده بودند . که اگر انکا از امضاء قرار داد کند , انگریز هر چی هندوی که تشنه به خون مسلمانها خاصتاء افغانها هستن , متحد ساخته به کشور حمله خواهند کرد . که درین صورت افغاتها باید از ( کرده ) حتی قاسم جوان 17 ساله که عرب ها بر کشتن قوم ما روان کرده بودند - هم جواب پس میدادند . از قرینه ایتو معلوم میشه که پادشاه های ما تقریباء همه شان خوده به پیش میبردند یا به اصطلاح عوام الناس ( خوده میچلاندند ) . به فکر مردم اصلاء نبودند . بهر صورت به این اواخر وقتی معاهده خط دیورند تمام مشود . میگن پاکستان به هیت افغانها جواب داده بود که : به هر کس که خاک تان را دادن برید از همانها پس بگیرین . و اشاره کرده بودند به ( صوبه سرحد ) که ما این قسمت خاک را با خون خود از هندو ها گرفتیم نه از شما . ( حالی جواب این را چی بتیم ) . این اتفاق به زمانی افتاده که زیاد ترا از یک میلیون عسکر امیریکا دستش به پشت ما است . با وجود همه مسایل ( پختنه ) ما چرا به جای این که به مقابل خط دیورند بجنگند , به داخل خط میخواهند که ( پختونستان ) درست کنن ؟ و اگر خوب دقیق شوید به هر دو طرف خط فق ( پختنه ) را میبینید . مطلب اکر انگریز سرکار به یک طرف خط دشمن اسلام یهودی ها را جاینشین میکرد ( پختنه ) را یکجای دیگه میبرد , باز این ناراحتی ( پختنه ) جایز بود ... ولی به این اواخر به دوران دولت امیریکایی کرزی ( پختنه ) بسیا به زور و شور از ساختن ( پختونستان ) گپ میزنند . فکر میکنم خلیل زاد این دفعه میخواهد ( پختونستان ) جور کنه . که عملاء نزد سی و پنج میلیون پختون از پل اتک تا پل محمود خان , شاید تا حیرتان و ترمز فقط ( پختونستان) باشه . باز هم بهز صورت . میگن که امیر عبدالرحمن خان به وصیت نامه یازده فقرء خود به حبیب الله دو تا مسله متفاوت را ذکر کرده بود . یکی که کشور را از نگاه عسکر تقویه کن و از طرف دیگر به حبیب الله گفته بود که با انگریز سر کا اصلاء جنگ نکنی . باز هم میگن که امیر عیدالرحمن خا ن شش تا زن داشت , در حالیکه امیر در حال که تکیه بر مسند فرمان روایی زده باشد و از نگاه شرعی زیاد تر از چهار تا زوجه حق ندارد داشته باشد . همچنان روایت است که ( البته این روایت از " نصیر مهرین " ) است , که میقرمایند . دربارهً اميرعبدالرحمن خان اين نکته را هم گفته ان که به بچه ها ( جنس مذکر) علاقمند بوده است. با آنکه او از زنان دوری اختيار ننموده بود و ازدواج با چند زن دليل اين مدعا می تواند بود ، اما تحفهً شش غلام مهوش که به او ارسال شده بود ميتواند حکايت از علاقهً او در جوانی به پسران بوده باشد. همچنان فرهنگ دراين زمينه نيز سخنانی دارد. او مينويسد که : امير جمعی از پسران حوان خوش صورت را در دربارش فراهم نموده بود که علاقه و التفات امير بدانها بی ربط نبوده است.
اکرم صاحب !
میگن انگریز دیورند از امیر به کاغذ سفید امضا گرفته بود ( جدی میگم - خنده نکنن ) بعدا باقی معاهده را خود انگریز ها سر " حافظ صیف الله " نوشته کردن . یک روایت دیگر هم است که میگن : پیش از این که از امیر عبدالرحمن خان امضا قرار داد دیورند را بگیرند . امیر را از راجپوت , سیکها , مراهتها ها , خلاصه از دیگر هندو های که تاراج شده بودند به سنوات قبل از به قدرت رسیدن سدوزایی ها ترسانیده بودند . که اگر انکا از امضاء قرار داد کند , انگریز هر چی هندوی که تشنه به خون مسلمانها خاصتاء افغانها هستن , متحد ساخته به کشور حمله خواهند کرد . که درین صورت افغاتها باید از ( کرده ) حتی قاسم جوان 17 ساله که عرب ها بر کشتن قوم ما روان کرده بودند - هم جواب پس میدادند . از قرینه ایتو معلوم میشه که پادشاه های ما تقریباء همه شان خوده به پیش میبردند یا به اصطلاح عوام الناس ( خوده میچلاندند ) . به فکر مردم اصلاء نبودند . بهر صورت به این اواخر وقتی معاهده خط دیورند تمام مشود . میگن پاکستان به هیت افغانها جواب داده بود که : به هر کس که خاک تان را دادن برید از همانها پس بگیرین . و اشاره کرده بودند به ( صوبه سرحد ) که ما این قسمت خاک را با خون خود از هندو ها گرفتیم نه از شما . ( حالی جواب این را چی بتیم ) . این اتفاق به زمانی افتاده که زیاد ترا از یک میلیون عسکر امیریکا دستش به پشت ما است . با وجود همه مسایل ( پختنه ) ما چرا به جای این که به مقابل خط دیورند بجنگند , به داخل خط میخواهند که ( پختونستان ) درست کنن ؟ و اگر خوب دقیق شوید به هر دو طرف خط فق ( پختنه ) را میبینید . مطلب اکر انگریز سرکار به یک طرف خط دشمن اسلام یهودی ها را جاینشین میکرد ( پختنه ) را یکجای دیگه میبرد , باز این ناراحتی ( پختنه ) جایز بود ... ولی به این اواخر به دوران دولت امیریکایی کرزی ( پختنه ) بسیا به زور و شور از ساختن ( پختونستان ) گپ میزنند . فکر میکنم خلیل زاد این دفعه میخواهد ( پختونستان ) جور کنه . که عملاء نزد سی و پنج میلیون پختون از پل اتک تا پل محمود خان , شاید تا حیرتان و ترمز فقط ( پختونستان) باشه . باز هم بهز صورت . میگن که امیر عبدالرحمن خان به وصیت نامه یازده فقرء خود به حبیب الله دو تا مسله متفاوت را ذکر کرده بود . یکی که کشور را از نگاه عسکر تقویه کن و از طرف دیگر به حبیب الله گفته بود که با انگریز سر کا اصلاء جنگ نکنی . باز هم میگن که امیر عیدالرحمن خا ن شش تا زن داشت , در حالیکه امیر در حال که تکیه بر مسند فرمان روایی زده باشد و از نگاه شرعی زیاد تر از چهار تا زوجه حق ندارد داشته باشد . همچنان روایت است که ( البته این روایت از " نصیر مهرین " ) است , که میقرمایند .
دربارهً اميرعبدالرحمن خان اين نکته را هم گفته ان که به بچه ها ( جنس مذکر) علاقمند بوده است. با آنکه او از زنان دوری اختيار ننموده بود و ازدواج با چند زن دليل اين مدعا می تواند بود ، اما تحفهً شش غلام مهوش که به او ارسال شده بود ميتواند حکايت از علاقهً او در جوانی به پسران بوده باشد. همچنان فرهنگ دراين زمينه نيز سخنانی دارد. او مينويسد که : امير جمعی از پسران حوان خوش صورت را در دربارش فراهم نموده بود که علاقه و التفات امير بدانها بی ربط نبوده است.
یار زنده و صحبت باقی . صنوبر .