چنگیزخان، امپراتوری که از نو باید شناخت

ستم0000//گرچه بیداد عرب برسر ما بی شمر است//ستم ترک به مایان زعرب بیشتر است//تو هنوزی دژم از مظلمه جیش عرب//غافل از ترکی و جوریت کز این جانور است//تو هنوزی زپی قاتل بیگانه و لیک//قاتل خویش رها کرده و خونت هدر است//دور و نزدیک تو را زیر وزبر کرد مغول//ترک دور از همه چیزت زچه دور از نظر است//روشنت نیست؟ به تاریخ مغول باز نگر//تا ببینی که چه تاریک و چه پرشور و شر است//سرخ از خون شهیدان عجم هر ورقش//تیره هر صفحه اش از ظلم سپاه تتر است//هرکجا سر زنی آنجا سر بی تن بینی//هر کجا پا نهی آنجا تن بی دست و سر است//من یکی سطر از آن صفحه همی خواندم دوش//شام شد روز و هنوزم مژه از گریه تر است//شرح ان صحنه خونین به تو می گویم باز//که بر این صفحه چه ها رفت و چه ها در گذر است//دیدم انجا همه ویرانه جور است و شرور//دیدم آنجا همه از آتش عدوان شرر است//دیدم انجا همه اشک و همه خون و همه خاک//دیدم انجا همه توفان بلا و خطر است//دیدم آنجا پدر افتاده بر نعش پسر//دیدم آنجا پسر آغشته به خون پدر است//شهرها دیدم چون مرو و نشابور خراب//تهی از ادمی و پر زوحوش و حشر است//کشتن و سوختن و بردن وویران کردن//این همه کار تتر بود و از این هم بتر است//ای عجم زاده چه جوئی بشریت از ترک//که مغول زاده همان دشمن نوع بشر است//