Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 1774

مجلس نمایندگان و تصامیم غیر مسلکی و کارناشناسانه

4 جون 2007, 15:31

سوال اساسي اينست که ما افغانها چه ميخواهيم. فرض کنيم که ما سيستم دموکراسي پارلماني ميخواهيم که از آن طريق بسوي يکدولت و يک جامعه قانونمند برسيم، پس بايد همه ما در عملي نمودن آن کوشا باشيم. اما متاسفانه که تهداب بنياد يک جامعه نوين در اول عمدا و قصدا خراب گذاشته شده است .مثلاً : انتخاب ريس جمهور و همچنان انتخاب پارلمان از طرف سازمان ملل (؟)، اتحاديه اروپا و ديگران سازماندهي و روبراه شد. نتيجه: ريس جمهور مشروعيت دارد چرا که از طرف مردم انتخاب شده است اما در مورد پارلمان ميگويند: در آنجا جنگ سالاران حاکم اند. اين دوگانگي يعني چه؟ در صورتيکه اين انتخابات از طريق سازمانهاي فوق کنترول ميشد چطور ممکن شد که جنگ سالاران در راي دادن مردم در صندوق ها تاثير داشته باشند؟ اين دوگانگي از طرف رسانه هاي داخلي وخارجي ومرجع ذيصلاح خارجي و دولت کرزي از همان زمان آغازين تا امروز دامن زده ميشود. يعني در يکطرف فرشته گان و در جانب مقابل اهريمنان قرار دارند. در واقع رئيس جمهور خواهان يک حکومت تماميت خواه است و اصلا نظر بخوي قبيلوي خويش ارزشي براي دموکراسي، آزادي بيان، حقوق زن و امثالهم قايل نيست. صرف حظور جامعه جهاني است که مانع پياده کردن يک حکومت افغان ملتي بدلخواه کرزي شده است. تا جاييکه مساله مربوط آقاي سپنتا ميشود که بنده ايشانرا خيلي خوب ميشناسم وي يک تيوريتکر سياسي خوبي براي کنفرانس ها هست ولي در عمل بيحيث وزيز نشان داد که کفايت و ظرفيتي براي اين مقام ندارد. من خيلي افسوس ميخورم که وي اکنون به چنين ذلتي رسيده است. درمور وضع تراژيدي اسپنتا اين شعر ناصر خسرو خيلي بجا جلوه ميکند:
چه تو خود کني اختر خويشرا بد = مدار از فلک چشم نيک اختري را
با احترام

جستجو در کابل پرس