شادی بازی , موش خرما جنگ دادن , مداری , جوگی ها , تغاره فروشان ,دایره فروشان , حلوایی ها . به کارو بار مشغول بودن و در احاطه اجتماعی که داشتن , قانونی و یا غیر قانونی بر امرار معاش خود و خانواده خود در یک جامعه زمین داری که فقط 2% مردم توانایی پولی خوب بودن را داشتن . اینها سلف ایمپلایی یا کسانی بودن که کار و بار شخصی میکردند در کشور فقیر ما . شما شاید از لنگ و لاش های سالهای 1340 تا1370 که به دو طرف پل یک پیسه گی ( شانزیی) میگرفتن خبر ندارید .از کسانی که به زیارت سخی اب یخ میفروختن یادتان رفته , از هزاره های که منتظر ذهور امام زمام زیر منبر شیخ محمد امین به تکیه خانه شاقول گریه میکردند , یاد ننموده اید , هزاران هزار افغان فقط بر یک روز زنده گی میکردند . فردا اصلاء وجود نداشت بر اکثر مردم ما . اگر ما نه من افغان میبودند , امروز کشور داغان نمیشد , مردم نه یتیم بود نه فراری , اتفاقاء امروز پلان ساختن افغانستان نو و محکم از اتحاد همین مداری ها و مار گیران و همین حلوایی ها و باقی مردمی که سر بی شام میخوابند ساخته شده است . این ها چهره های واقعی مردم ما بودند و هستن و احتیاج به نقاشی اصلاء ندارند . محتوای که خانم حضرتی پیش میکند منحیث داستان تاریخی مثل اتش زیر خاکستر میماند که به کمترین کمکء زبانه کشیده باز مردم مارا به نام های زبان و مذهب و قوم و نژاد میسوزاند . جنگ ایشان طریقه کهنه ای است بر اثبات موجودیت یک عده و نفی یک عده دیگر . در قبل هر چه بزرگان ما کردن اعم از بد و خوب , اشتباه یا نه اشتباه , در نتیجه یک افغانستان شکسته ریخته به مقابل ما مانده . که به حساب دزدان هوت خیل اگر ما بتوانیم چملی های این امریکایی ها را مت بکنیم کاری کرده ایم در خور ستایش . مکرر اینکه : دزدان هوتخیل کارو بار شان بسیار ترقی نموده و بعد از شروع جنگ یعنی سال های 1980 از کابل به شهر کرج تهران مسافرت نموده تا چندین سال بدانجا بودند و حالا ها به شهر پونه ایتالیا نزدیک روم مقر فرماندهی و مرکزیت خود را قایم نموده اند . از اطلاعات که در اوایل سالهای 2000 از این جماعت وطن پرست دارم , به نظر میرسید که در تمام دنیا فقط شهر پونه و روم از دستبرد ایشان در امان بوره باقی کشور های تایلند - مالیزیا - جاپان - اروپا , تقریباء همه کشور ها و شهر های - امیریکا , چندین بار به تاراج رفته و همه پولهای این جماعت بین خودشان با خانواده هایشان و افغان های بی بضاعت و پناهنده اروپایی تقسیم گردیده است . شما میتوانید از دزدان هوتخیل تجسمی داشته باشید مثل یاکوزای جاپان که در واقعه زلزله کوبی میلیون ها دالر به مردم کمک کرده بودند . نسل جدید دزدان هوتخیل کم از کم به چندین زبان زنده دنیا حرف میزنند و اکسر جوانان شان به مقام ها پی اج دی از فاکولته های ارو پایی رسیده اند . دایزنگی .
شادی بازی , موش خرما جنگ دادن , مداری , جوگی ها , تغاره فروشان ,دایره فروشان , حلوایی ها . به کارو بار مشغول بودن و در احاطه اجتماعی که داشتن , قانونی و یا غیر قانونی بر امرار معاش خود و خانواده خود در یک جامعه زمین داری که فقط 2% مردم توانایی پولی خوب بودن را داشتن . اینها سلف ایمپلایی یا کسانی بودن که کار و بار شخصی میکردند در کشور فقیر ما . شما شاید از لنگ و لاش های سالهای 1340 تا1370 که به دو طرف پل یک پیسه گی ( شانزیی) میگرفتن خبر ندارید .از کسانی که به زیارت سخی اب یخ میفروختن یادتان رفته , از هزاره های که منتظر ذهور امام زمام زیر منبر شیخ محمد امین به تکیه خانه شاقول گریه میکردند , یاد ننموده اید , هزاران هزار افغان فقط بر یک روز زنده گی میکردند . فردا اصلاء وجود نداشت بر اکثر مردم ما . اگر ما نه من افغان میبودند , امروز کشور داغان نمیشد , مردم نه یتیم بود نه فراری , اتفاقاء امروز پلان ساختن افغانستان نو و محکم از اتحاد همین مداری ها و مار گیران و همین حلوایی ها و باقی مردمی که سر بی شام میخوابند ساخته شده است . این ها چهره های واقعی مردم ما بودند و هستن و احتیاج به نقاشی اصلاء ندارند . محتوای که خانم حضرتی پیش میکند منحیث داستان تاریخی مثل اتش زیر خاکستر میماند که به کمترین کمکء زبانه کشیده باز مردم مارا به نام های زبان و مذهب و قوم و نژاد میسوزاند . جنگ ایشان طریقه کهنه ای است بر اثبات موجودیت یک عده و نفی یک عده دیگر . در قبل هر چه بزرگان ما کردن اعم از بد و خوب , اشتباه یا نه اشتباه , در نتیجه یک افغانستان شکسته ریخته به مقابل ما مانده . که به حساب دزدان هوت خیل اگر ما بتوانیم چملی های این امریکایی ها را مت بکنیم کاری کرده ایم در خور ستایش . مکرر اینکه : دزدان هوتخیل کارو بار شان بسیار ترقی نموده و بعد از شروع جنگ یعنی سال های 1980 از کابل به شهر کرج تهران مسافرت نموده تا چندین سال بدانجا بودند و حالا ها به شهر پونه ایتالیا نزدیک روم مقر فرماندهی و مرکزیت خود را قایم نموده اند . از اطلاعات که در اوایل سالهای 2000 از این جماعت وطن پرست دارم , به نظر میرسید که در تمام دنیا فقط شهر پونه و روم از دستبرد ایشان در امان بوره باقی کشور های تایلند - مالیزیا - جاپان - اروپا , تقریباء همه کشور ها و شهر های - امیریکا , چندین بار به تاراج رفته و همه پولهای این جماعت بین خودشان با خانواده هایشان و افغان های بی بضاعت و پناهنده اروپایی تقسیم گردیده است . شما میتوانید از دزدان هوتخیل تجسمی داشته باشید مثل یاکوزای جاپان که در واقعه زلزله کوبی میلیون ها دالر به مردم کمک کرده بودند . نسل جدید دزدان هوتخیل کم از کم به چندین زبان زنده دنیا حرف میزنند و اکسر جوانان شان به مقام ها پی اج دی از فاکولته های ارو پایی رسیده اند . دایزنگی .