بر خلاف نظر نویسندهء محترم، آنچه که جناب وزیر در ظول یک سال وزارت اش انجام داده است سنخیتی با سیاست کثرت گرایانه ندارد.
1- افغانستان استفاده مطلوب از شرایط و امکانات موجود برای رسیدن به اهداف مشخص نداشته است. اگر اهداف مشخص را تعریف و دسته بندی نماییم، مهمترین آن تعیین جایگاه سیاست خارجی افغانستان در مناسبات جهانی و منطقه ای است. در یک سال گذشته، افغانستان روند نزولی سیاست خارجی ای را که کرزی از ابتدا پی گیری می نمود طی نموده است و فعلاً ما به نقطهء سقوط و از دست دادن حمایت جهانی از پروسهء صلح در افغانستان رسیده ایم. بازیگران منطقه ای، نظیر پاکستان و ایران، افغانستان را درگیر جنگی نموده اند که نتیجهء سیاست خارجی غلط افغانستان است.
2- آقای سپنتا، نقشی در جلب کمک های جهانی نداشته است. کمک های جهانی نتیجهء تلاش آقای سپنتا نیست. از زمانی که وی آمده است جهان تعهد جدیدی در کمک اقتصادی به افغانستان ننموده است، هرچه که فعلاً صورت می گیرد اجرای توافقات گذشته است. اگر وکیل احمد متوکل هم وزیر خارجه باشد این روند بر اساس تعهدات جهانی که در گذشته صورت گرفته است ادامه می یابد. لذا ردیف کردن آنچه که به وزیر ربط ندارد یک نوع دروغگویی به مردم است. اگر قصد دفاع از سپنتا است با دروغ نمی شود از وی دفاع کرد و این به وجههء وی نیز ضربه می زند.
3-موضع گیری های تیم "مدنی" وزارت خارجه در قبال حوادث منطقه ای و جهانی، بیشتر رویگردی "زیرکانه" در جهت جلب توجه قدرت های غربی به حمایت از تیم مذکور در گردونهء قدرت است نه منافع ملی افغانستان. ربط دادن این ها به هم ناشی از خیال بافی و عدم درک "بازی" در یک وضعیت پیچیدهء منطقه ای و جهانی است. نتجیهء آن سیاست"زیرکانه" از دست رفتن اعتماد کشورهای منطقه و خاصتاً جهان اسلام به دولت فعلی افغانستان است. این امر زمینهء حمایت مادی و معنوی از طالبان را در کشورهای منطقه، مخصوصاً دول عربی به وجود آورده است. هم در افکار عمومی جامعهء عرب و هم در نزد سیاست پیشگان کشورهای عربی و اسلامی، دولت افغانستان غیر قابل اعتماد، دست نشانده، غیر مستقل، و دنباله رو غرب معرفی شده است. بنابر این سیاست مستقلانه در این گزینهء که از روی چشمداشت به جلب توجه غرب از این تیم صورت می گیرد سخنی بیراه است.
4- ربط دادن سیاست مستقلانهء این تیم عزیز به جلب کمک های جهانی از آن لافها و شوخی های جالب توجهی است به درد مجلات فکاهی می خورد نه تحلیل واقعگرایانه.
بر خلاف نظر نویسندهء محترم، آنچه که جناب وزیر در ظول یک سال وزارت اش انجام داده است سنخیتی با سیاست کثرت گرایانه ندارد.
1- افغانستان استفاده مطلوب از شرایط و امکانات موجود برای رسیدن به اهداف مشخص نداشته است. اگر اهداف مشخص را تعریف و دسته بندی نماییم، مهمترین آن تعیین جایگاه سیاست خارجی افغانستان در مناسبات جهانی و منطقه ای است. در یک سال گذشته، افغانستان روند نزولی سیاست خارجی ای را که کرزی از ابتدا پی گیری می نمود طی نموده است و فعلاً ما به نقطهء سقوط و از دست دادن حمایت جهانی از پروسهء صلح در افغانستان رسیده ایم. بازیگران منطقه ای، نظیر پاکستان و ایران، افغانستان را درگیر جنگی نموده اند که نتیجهء سیاست خارجی غلط افغانستان است.
2- آقای سپنتا، نقشی در جلب کمک های جهانی نداشته است. کمک های جهانی نتیجهء تلاش آقای سپنتا نیست. از زمانی که وی آمده است جهان تعهد جدیدی در کمک اقتصادی به افغانستان ننموده است، هرچه که فعلاً صورت می گیرد اجرای توافقات گذشته است. اگر وکیل احمد متوکل هم وزیر خارجه باشد این روند بر اساس تعهدات جهانی که در گذشته صورت گرفته است ادامه می یابد. لذا ردیف کردن آنچه که به وزیر ربط ندارد یک نوع دروغگویی به مردم است. اگر قصد دفاع از سپنتا است با دروغ نمی شود از وی دفاع کرد و این به وجههء وی نیز ضربه می زند.
3-موضع گیری های تیم "مدنی" وزارت خارجه در قبال حوادث منطقه ای و جهانی، بیشتر رویگردی "زیرکانه" در جهت جلب توجه قدرت های غربی به حمایت از تیم مذکور در گردونهء قدرت است نه منافع ملی افغانستان. ربط دادن این ها به هم ناشی از خیال بافی و عدم درک "بازی" در یک وضعیت پیچیدهء منطقه ای و جهانی است. نتجیهء آن سیاست"زیرکانه" از دست رفتن اعتماد کشورهای منطقه و خاصتاً جهان اسلام به دولت فعلی افغانستان است. این امر زمینهء حمایت مادی و معنوی از طالبان را در کشورهای منطقه، مخصوصاً دول عربی به وجود آورده است. هم در افکار عمومی جامعهء عرب و هم در نزد سیاست پیشگان کشورهای عربی و اسلامی، دولت افغانستان غیر قابل اعتماد، دست نشانده، غیر مستقل، و دنباله رو غرب معرفی شده است. بنابر این سیاست مستقلانه در این گزینهء که از روی چشمداشت به جلب توجه غرب از این تیم صورت می گیرد سخنی بیراه است.
4- ربط دادن سیاست مستقلانهء این تیم عزیز به جلب کمک های جهانی از آن لافها و شوخی های جالب توجهی است به درد مجلات فکاهی می خورد نه تحلیل واقعگرایانه.