آقای پیمان یک ضرب ا لمثل دیگری هم داریم که دربین مردم ما معمول است. تاجکی تاج سر است - اوغانی یک هنر است . این ضرب ا لمثل تآیید بر این موضوع بوده که در سابق همین زبان پشتوی امروزی مارا مردم ما به نام زبان اوغانی یاد می نمودند وکسانیکه به این زبان تکلم می نمودند آن هارا بنام اوغان یاد می کردند. به مرور زمان کلمهء پشتون نیز رواج یافته است وبه تدریج جانشین کلمهء افغان گردیده است. پس کلمه اوغان نسبت به کلمهء پشتون برای نامیدن یکی از اقوام کشور ما سابقهء قدیمی تری دارد. این موضوع را اسناد وشواهد موثق تاریخی نیز تآیید داشته است. طوریکه در زمان امان ا لله خان غازی وحتی تا اوایل دورهء محمد ظاهر شاه زبان پشتو را بنام زبان افغانی یاد می نمودند واستعمال کلمهء زبان پشتو رواج کمتری داشته است.درکتاب سیر ژورنالیزم در افغانستان اثر محمد کاظم آهنگ صفحه162 مراجعه نماید که در باره روزنامهء امان افغان که اورگان نشراتی حکومت امان ا لله خان میباشد نگاشته شده است. در صفحهء اول عنوان آن چنین نوشته شداست. اخبار به زبان فارسی وزبان افغانی که در زیر چوکات یا کلیشهء زبان فارسی آن به زبان فارسی مطالب به نشر رسیده است ودرزیر چوکات زبان افغانی آن مطالب مذکور بزبان افغانی که امروز ما آنرا زبان پشتو یاد می نمایم به نشر رسیده است.هم چنان در صفحهء 163 همین کتاب که عینآ همان صفحهء روز نامهء امان افغان فوتوکاپی گردیده است .نوشتهء تحت عنوان معلومات داخلیهء به زبان افغانی جلب توجه می کند که در پایین عنوان مذکور به زبان افغانی که امروز ما آن را زبان پشتو می نامیم چنین تحریر گردیده است.((کوایف دتشریف فرمایی دجناب جلالت مآب عالیقدر سردار اعلی عبد ا لعزیز خان یاور دحضور اعلیحضرت همایونی چه اوس دحضور د اعلیحضرت په منصب جلیله د ناظر داخلیه سر افراز گرزیدلی دی په سمت دقندهاردپاره دکار روایی صمیمانه.)) مطلب فوق که بعضی قسمت های آن به مشکل خوانده میشود تحریر گردیده است که منظور از زبان افغانی همین زبان پشتوی امروزی ما بوده است. ازین نوشته ها که فوتوپی از صفحات روزنامهء امان افغان می باشد بوضوح پیداست که تادورهء اما ن ا لله خان هم این زبان را به نام زبان افغانی یاد می نمودند. نام زبان پشتو به عوض نام زبان افغانی بیشتر در دورهء زمامداری محمد ظاهر شاه تحت فشار پشتو گرایان متعصب به خاطر اغراض سیاسی وقبیلوی رایج گردانیده شده است که نباید از آن بنا بر تعلقات قومی وتباری چشم پوشی نموده ومانند دوست عزیز حنیف رستم که از قبول واقعیت ها شانه خالی نموده وموضوع را به جهت غیر واقعی آن می کشاند، ابراز نظر نمود . با تحریف حقایق ودیگر گون جلوه دادن آن نه می توان به چشم مردم خاک پاشید. زیرا این موضوع به اندازهء روشن است مانند اینکه 2 جمع 2 مساوی به چهار می شود،ولی کسی پیدا شود وبگوید نه 2 جمع 2 مساوی به 3 است که این را هیچ فرد نورمالی قبول نه خواهد کرد!
آقای پیمان یک ضرب ا لمثل دیگری هم داریم که دربین مردم ما معمول است. تاجکی تاج سر است - اوغانی یک هنر است . این ضرب ا لمثل تآیید بر این موضوع بوده که در سابق همین زبان پشتوی امروزی مارا مردم ما به نام زبان اوغانی یاد می نمودند وکسانیکه به این زبان تکلم می نمودند آن هارا بنام اوغان یاد می کردند. به مرور زمان کلمهء پشتون نیز رواج یافته است وبه تدریج جانشین کلمهء افغان گردیده است. پس کلمه اوغان نسبت به کلمهء پشتون برای نامیدن یکی از اقوام کشور ما سابقهء قدیمی تری دارد. این موضوع را اسناد وشواهد موثق تاریخی نیز تآیید داشته است. طوریکه در زمان امان ا لله خان غازی وحتی تا اوایل دورهء محمد ظاهر شاه زبان پشتو را بنام زبان افغانی یاد می نمودند واستعمال کلمهء زبان پشتو رواج کمتری داشته است.درکتاب سیر ژورنالیزم در افغانستان اثر محمد کاظم آهنگ صفحه162 مراجعه نماید که در باره روزنامهء امان افغان که اورگان نشراتی حکومت امان ا لله خان میباشد نگاشته شده است. در صفحهء اول عنوان آن چنین نوشته شداست. اخبار به زبان فارسی وزبان افغانی که در زیر چوکات یا کلیشهء زبان فارسی آن به زبان فارسی مطالب به نشر رسیده است ودرزیر چوکات زبان افغانی آن مطالب مذکور بزبان افغانی که امروز ما آنرا زبان پشتو یاد می نمایم به نشر رسیده است.هم چنان در صفحهء 163 همین کتاب که عینآ همان صفحهء روز نامهء امان افغان فوتوکاپی گردیده است .نوشتهء تحت عنوان معلومات داخلیهء به زبان افغانی جلب توجه می کند که در پایین عنوان مذکور به زبان افغانی که امروز ما آن را زبان پشتو می نامیم چنین تحریر گردیده است.((کوایف دتشریف فرمایی دجناب جلالت مآب عالیقدر سردار اعلی عبد ا لعزیز خان یاور دحضور اعلیحضرت همایونی چه اوس دحضور د اعلیحضرت په منصب جلیله د ناظر داخلیه سر افراز گرزیدلی دی په سمت دقندهاردپاره دکار روایی صمیمانه.)) مطلب فوق که بعضی قسمت های آن به مشکل خوانده میشود تحریر گردیده است که منظور از زبان افغانی همین زبان پشتوی امروزی ما بوده است. ازین نوشته ها که فوتوپی از صفحات روزنامهء امان افغان می باشد بوضوح پیداست که تادورهء اما ن ا لله خان هم این زبان را به نام زبان افغانی یاد می نمودند. نام زبان پشتو به عوض نام زبان افغانی بیشتر در دورهء زمامداری محمد ظاهر شاه تحت فشار پشتو گرایان متعصب به خاطر اغراض سیاسی وقبیلوی رایج گردانیده شده است که نباید از آن بنا بر تعلقات قومی وتباری چشم پوشی نموده ومانند دوست عزیز حنیف رستم که از قبول واقعیت ها شانه خالی نموده وموضوع را به جهت غیر واقعی آن می کشاند، ابراز نظر نمود . با تحریف حقایق ودیگر گون جلوه دادن آن نه می توان به چشم مردم خاک پاشید. زیرا این موضوع به اندازهء روشن است مانند اینکه 2 جمع 2 مساوی به چهار می شود،ولی کسی پیدا شود وبگوید نه 2 جمع 2 مساوی به 3 است که این را هیچ فرد نورمالی قبول نه خواهد کرد!