آیا بدخشان بی نیاز است که نماینده اش در خدمت دیگران مصروف است؟

میگویند چراغی که به خانه بسوزد به مسجد نارواست. نمیدانم این مقوله از کدام بدبخت فقیر و خیرات خور درب یک مسجد جامع است. اما میدانم که این مقوله تراویده ای از مغز یک انسان است و فرقی نمیکند که از هرات، فراه، کابل، مزار، ننگرهار، قندهار و یا بدخشان است. بدون مبالغه و احصائیه گیری از ولایات افغانستان بدخشان یکی از محرومترین ولایات افغانستان است و این هم یک معجره است که خانم فوزیه جان کوفی از آنجا نمایندۀ پارلمان موفق شدند که در میان این همه جنگسالار و قاچاقبر مواد مخدره به پارلمان راه یابند. وقتی به سایت شان مراجعه میکنی همه زیر دار گریختگی های جهادی چرند مینویسند و وقتی به گفتار شان نگاه میکنی یک هفته آتش و هفتۀ دیگر اب آند. من ننمیدانم عاقبت کار شان چیست؟ فوزیه جان میدانند که مثل اکثر ولایات افغانستان نتایج که انتخابات نمیتواند موقعیت شانرا تعین کند خیرات خود را به ساحۀ مد نظر میگیرند که تعین کننده است. این هم یک زیرکی از همان نوع جبهه گیری های شمال علیه جنوب است. تاجیک علیه پشتون است و بالاخره بازنده علیه برنده است. بیخبر ازاینکه امریکا کار خودش را میکند. فوزیه جان کوفی هم میدانند که برنده نیستند ولی کمکی که به ایشان میکند اینست که شاید در پارلمان آینده باز هم یکی از مهره های برهان الدین ربانی در پارلمان حضور یابند.