هاشمی صاحب احترامات بنده را بپذیرید
بحرانی که دامنگیر امپریالیزم است واضحا مارکس در کاپیتال پیش بینی نموده است و از توضیحات شما شاید خلاف خواست درونی تان این مطلب کاملا به اثبات میرسدکه پیش بینی های مارکس درست بوده. درینکه جامعه سوسیال یک جامعه ایدآل برای تمام زحمتکشان است هیچ شکی نیست. اینکه مناسبات در جامعه سوسیالیستی پایدار میماند یا نه حرف بعد است که اگر پیش بینی های مارکس بدقت ملاحظه گردد تا اندازه زیادی میتوان به انسانی که در شرایط ایدال مارکس پرورش می یابد اعتماد داشت که این مناسبات انسانی را حفظ نماید. و اما شوروی را که مثال زده اید فکر میکنم یک حقیقت بسیار واضح از نظر تان دور مانده. روسیه در زمان انقلاب اکتوبر به ان مرحله رشد سرمایداری(امپریالیزم) نرسیده بود که مارکس در کاپیتال توضیح مینماید.یقینا که تضاد ها در جامعه روسیه زمان انقلاب و جامعه امپریالیستی که مارکس توضیح مینماید بسیار فرق دارند و پذیرش انسانها نظر به زمان و شرایط فرق میکند. حتما با طرح لنین در مورد راه رشد غیر سرمایداری اشنا هستید.. خوب یقینا اگر خطایی درین سیستم وجود داشت چرا لنین را نباید محکوم کرد تا مارکس را؟ اخلاق جامعه سوسیالیستی تا اخلاق جامعه زمان بریژنف فرق فاحش دارد. پذیرش جامعه باعث دوام اندیشه است که بنظر بنده تحمیل سوسیالیزم استالینی در آسیای میانه فکتور عمده شکست باور های لنین بود نه مارکس. و از جانبی هم دسایس امپریالیزم را در زمان جنگ سرد در زمینه نباید نادیده گرفت.
میخواستم اگر با شما موافق باشیم بدانیم که تدبیر چیست و راه پیشنهادی شما کدام است؟قسمیکه میبینید امپریالیزم دارد جهان را می بلعد و ما بدون مارکسیسم اندیشه کار آی دیگری سراغ نداریم!!
امیدوارم با حوصله مندی در همین صفحه توضیح نمایید.
باعرض حرمت جاوید
هاشمی صاحب احترامات بنده را بپذیرید
بحرانی که دامنگیر امپریالیزم است واضحا مارکس در کاپیتال پیش بینی نموده است و از توضیحات شما شاید خلاف خواست درونی تان این مطلب کاملا به اثبات میرسدکه پیش بینی های مارکس درست بوده. درینکه جامعه سوسیال یک جامعه ایدآل برای تمام زحمتکشان است هیچ شکی نیست. اینکه مناسبات در جامعه سوسیالیستی پایدار میماند یا نه حرف بعد است که اگر پیش بینی های مارکس بدقت ملاحظه گردد تا اندازه زیادی میتوان به انسانی که در شرایط ایدال مارکس پرورش می یابد اعتماد داشت که این مناسبات انسانی را حفظ نماید. و اما شوروی را که مثال زده اید فکر میکنم یک حقیقت بسیار واضح از نظر تان دور مانده. روسیه در زمان انقلاب اکتوبر به ان مرحله رشد سرمایداری(امپریالیزم) نرسیده بود که مارکس در کاپیتال توضیح مینماید.یقینا که تضاد ها در جامعه روسیه زمان انقلاب و جامعه امپریالیستی که مارکس توضیح مینماید بسیار فرق دارند و پذیرش انسانها نظر به زمان و شرایط فرق میکند. حتما با طرح لنین در مورد راه رشد غیر سرمایداری اشنا هستید.. خوب یقینا اگر خطایی درین سیستم وجود داشت چرا لنین را نباید محکوم کرد تا مارکس را؟ اخلاق جامعه سوسیالیستی تا اخلاق جامعه زمان بریژنف فرق فاحش دارد. پذیرش جامعه باعث دوام اندیشه است که بنظر بنده تحمیل سوسیالیزم استالینی در آسیای میانه فکتور عمده شکست باور های لنین بود نه مارکس. و از جانبی هم دسایس امپریالیزم را در زمان جنگ سرد در زمینه نباید نادیده گرفت.
میخواستم اگر با شما موافق باشیم بدانیم که تدبیر چیست و راه پیشنهادی شما کدام است؟قسمیکه میبینید امپریالیزم دارد جهان را می بلعد و ما بدون مارکسیسم اندیشه کار آی دیگری سراغ نداریم!!
امیدوارم با حوصله مندی در همین صفحه توضیح نمایید.
باعرض حرمت جاوید