دوست ارجمند بابک روشنضمیر ! امیدوارم صحتمند بوده و پیروز باشید .
مدت هاست برگهای خبری و تفسیری کابل پرس? دستخوش یکسلسله اختلافات فکری و نظری پیامگذاران محترم قرار گرفته که بعد تبادله چند پیام ، مسیرسخن به بیراهه کشانیده شده ودر انتها بجای آنکه بیک نتیجۀ مطلوب برسند باعث تنش ها ورنجش های طرفین گردیده است . درین میان هر دوطرف متخاصم نگرشهای فکری خود را ارزشمند دانسته و به حقانیت راه انتخابی و روش خود ایستاده اند . ازخودگذری و انعطاف پذیری یک طرف درگیردر موضوع ، معنی باخت بخود گرفته وهیچ یک از طرفین راهی را سراغ ندارند که این بگو مگوهارا که شاید آموزنده و یا شاید گمراه کننده باشد خاتمه دهند .
از نظر این دین حقیر مذهب فقیر ، ما چند پیام نویس بی هویت که میخواهیم نظریات خود را با هر شیوۀ ممکن که خواست ماو برداشت ماست به جانب مقابل بقبولانیم و طرف مقابل هم از هرگونه امکان ممکنه استفاده نموده و میخواهدخود را برأت داده قصور را بر دیگران نهد . در اخیر جوانی که تازه وارد میدان شده و از دانستن حقیقت ها محروم مانده بجای اینکه چیزی بیاموزد با دادن فحشی دریچۀ کابل پرس را می بندد .
با توجه به این روند ناپسند و دلخراش که در کابل پرس جریان دارد بیک شخص بیطرف ، با استدلال منطقی و درایت کامل انسانی ضرورت داریم ، تا منحیث شخص سومی که از شروع و ختم هر مناقشه و منازعه ما خبردار است ، داوطلبانه حیثیت قاضی و حکم را بخود گیرد و بلآخره ما را ( البته هر دو جانب را ) ازین منجلابی که خلق کرده ایم برهاند . مطمین هستم شخصیت بی بیدل شما از هرنگاه قابل اعتماد است ( خصوصأ به این حقیر )که این وظیفۀ انسانی را به شما ارجاع نمایم . اطمینان دارم و متیقن هستم شما با داشتن سجایای انسانی وآگهی کامل از رویداد ها و وقایع تاریخ وطن مان و برداشت های همه جانبه وبدون غرض از روند ملت سازی ها به هر شیوۀ ممکنه که معرض اجرا قرار گرفته ، ما را یاری رسانید تا بیک نقطۀ پایان به این همه ناسزا گویی ها و تهمت زدنها برسیم .
خوش باشد محک تجربه آید بمیان ++تا سیه روی شود هر که در او غش باشد .
به استناد این شعر بزرگ اگر ما گمراهیم معذرت خواهیم خواست و اگر جانب مقابل میخواهد باز از اعتماد و صداقت ما در گفتار و کردار استفاده نموده به حقیقت ها پرده افگند سرزنش شود .
فقط یک خواهش دارم اینکه ، لطفأ از چوکات دیپلوماسی قلم ، که شما را درین بخش توانا یافته ام خارج شده ، حقیقت و واقعیت ها را بدون لفافه و پرده به هر پیمانۀ که گوارا و ناگوار باشند ( همانگونه که سالهل قبل زاهدی را تجویز نموده بودید ) بیان دارید . میدانم که وقت کافی ندارید تا همه جانبه و با دید وسیع دوباره تمام جریانات سیاسی سرزمین ما را مطالعه نمائید و نقد کاملی بنویسید ، خیر ، بلکه آرزویم از شما اینست که آنچه برداشت شما از روند تکامل جامعه ما در طول 250 را بیطرفانه و با استدلال منطقی که از ویژه گی های نوشتار شماست به دید خواننده گان بدهید تا بتوانیم با آنانیکه نمیتوانیم به توافقی برسیم کنار آئیم و به گذشته پدرود گوئیم و صفحۀ جدیدی را بگشائیم که عاری از کدورت ها باشد .
قابل یاد آوری میدانم که با نبود یک رژیم مردم سالار در وطن ما از دوصد پنجاه سال بدینسو به ویژه سه دهه گذشته ، هر تصمیمی که با سرنوشت مردم ما ارتباط داشته و رای مردم ما ( البته مردم ما ، نه جریان های سیاسی ، حلقات قومی و گروه های دینی و مذهبی ) از هر قوم و قبیلۀ که ساکن در محدودۀ جغرافیاوی امروزه وطن ما اند وزنده گی مینمایند گرفته نشده ، مردود و قابل بازنگریست . البته این نظر شخصی خودم است .
همچنان از صاحب نظران ، عزتمندان و قلم بدستان ارجمند چی پشتون ، چی ازبک ، چی هزاره و چی تاجک نهایت خواهش و آرزو دارم که در راستای این تفاهم مجازی ما رابا قلم و پندار های نیک شان یاری رسانند و از پیامگذاران ارجمند نیز خواهشمندم دیگر از نوشتن الفاظ رکیک و ناپسند گرچی طرف مقابل بدان دست یازد ، خود داری نمایند تا بستر تفاهم و خودآگاهی هموار گردد . خصوصأ از دوستان مجازی ام آقای خان ، سپهر ، بصیر بینا ، روشن و دیگران که با تنویر خان کاسۀ صبر شان لبریز است آرزومندم اگر صد بار دیگر همۀ ما را یکنفر پنداشته و نوکر پنجابیان بخواند از برده باری و حوصله کار گرفته و با ایشان از در دشنام و توهین پیش نیایند .
در اخیر یک بار دیگر از بابک عزیز سپاس گذارم که باعث درد سر شان خواهم شد ، میخواهم که شخص با درایتی حکمیت این مباحثات را گرفته و هر طرفی را که از خط حقیقت عدول و سرپیچی میکند ، تبلیغ بیجا و دروغ پراگنی میکند و به ارزشهای انسانی بدون دلیل قناعت بخش و معقول سبکسرانه میتازد ، با منطق انسانی و استدلال معقول سر جایش نشانید .
دوستان عزیزی که موافقت با طرح ارایه شده ندارند میتوانند نظریات خود را بدون توهین تحقیر بنگارند ، منت خواهند فرمود . احمد خلیل نبیل ( مزاری )
دوست ارجمند بابک روشنضمیر ! امیدوارم صحتمند بوده و پیروز باشید .
مدت هاست برگهای خبری و تفسیری کابل پرس? دستخوش یکسلسله اختلافات فکری و نظری پیامگذاران محترم قرار گرفته که بعد تبادله چند پیام ، مسیرسخن به بیراهه کشانیده شده ودر انتها بجای آنکه بیک نتیجۀ مطلوب برسند باعث تنش ها ورنجش های طرفین گردیده است . درین میان هر دوطرف متخاصم نگرشهای فکری خود را ارزشمند دانسته و به حقانیت راه انتخابی و روش خود ایستاده اند . ازخودگذری و انعطاف پذیری یک طرف درگیردر موضوع ، معنی باخت بخود گرفته وهیچ یک از طرفین راهی را سراغ ندارند که این بگو مگوهارا که شاید آموزنده و یا شاید گمراه کننده باشد خاتمه دهند .
از نظر این دین حقیر مذهب فقیر ، ما چند پیام نویس بی هویت که میخواهیم نظریات خود را با هر شیوۀ ممکن که خواست ماو برداشت ماست به جانب مقابل بقبولانیم و طرف مقابل هم از هرگونه امکان ممکنه استفاده نموده و میخواهدخود را برأت داده قصور را بر دیگران نهد . در اخیر جوانی که تازه وارد میدان شده و از دانستن حقیقت ها محروم مانده بجای اینکه چیزی بیاموزد با دادن فحشی دریچۀ کابل پرس را می بندد .
با توجه به این روند ناپسند و دلخراش که در کابل پرس جریان دارد بیک شخص بیطرف ، با استدلال منطقی و درایت کامل انسانی ضرورت داریم ، تا منحیث شخص سومی که از شروع و ختم هر مناقشه و منازعه ما خبردار است ، داوطلبانه حیثیت قاضی و حکم را بخود گیرد و بلآخره ما را ( البته هر دو جانب را ) ازین منجلابی که خلق کرده ایم برهاند . مطمین هستم شخصیت بی بیدل شما از هرنگاه قابل اعتماد است ( خصوصأ به این حقیر )که این وظیفۀ انسانی را به شما ارجاع نمایم . اطمینان دارم و متیقن هستم شما با داشتن سجایای انسانی وآگهی کامل از رویداد ها و وقایع تاریخ وطن مان و برداشت های همه جانبه وبدون غرض از روند ملت سازی ها به هر شیوۀ ممکنه که معرض اجرا قرار گرفته ، ما را یاری رسانید تا بیک نقطۀ پایان به این همه ناسزا گویی ها و تهمت زدنها برسیم .
خوش باشد محک تجربه آید بمیان ++تا سیه روی شود هر که در او غش باشد .
به استناد این شعر بزرگ اگر ما گمراهیم معذرت خواهیم خواست و اگر جانب مقابل میخواهد باز از اعتماد و صداقت ما در گفتار و کردار استفاده نموده به حقیقت ها پرده افگند سرزنش شود .
فقط یک خواهش دارم اینکه ، لطفأ از چوکات دیپلوماسی قلم ، که شما را درین بخش توانا یافته ام خارج شده ، حقیقت و واقعیت ها را بدون لفافه و پرده به هر پیمانۀ که گوارا و ناگوار باشند ( همانگونه که سالهل قبل زاهدی را تجویز نموده بودید ) بیان دارید . میدانم که وقت کافی ندارید تا همه جانبه و با دید وسیع دوباره تمام جریانات سیاسی سرزمین ما را مطالعه نمائید و نقد کاملی بنویسید ، خیر ، بلکه آرزویم از شما اینست که آنچه برداشت شما از روند تکامل جامعه ما در طول 250 را بیطرفانه و با استدلال منطقی که از ویژه گی های نوشتار شماست به دید خواننده گان بدهید تا بتوانیم با آنانیکه نمیتوانیم به توافقی برسیم کنار آئیم و به گذشته پدرود گوئیم و صفحۀ جدیدی را بگشائیم که عاری از کدورت ها باشد .
قابل یاد آوری میدانم که با نبود یک رژیم مردم سالار در وطن ما از دوصد پنجاه سال بدینسو به ویژه سه دهه گذشته ، هر تصمیمی که با سرنوشت مردم ما ارتباط داشته و رای مردم ما ( البته مردم ما ، نه جریان های سیاسی ، حلقات قومی و گروه های دینی و مذهبی ) از هر قوم و قبیلۀ که ساکن در محدودۀ جغرافیاوی امروزه وطن ما اند وزنده گی مینمایند گرفته نشده ، مردود و قابل بازنگریست . البته این نظر شخصی خودم است .
همچنان از صاحب نظران ، عزتمندان و قلم بدستان ارجمند چی پشتون ، چی ازبک ، چی هزاره و چی تاجک نهایت خواهش و آرزو دارم که در راستای این تفاهم مجازی ما رابا قلم و پندار های نیک شان یاری رسانند و از پیامگذاران ارجمند نیز خواهشمندم دیگر از نوشتن الفاظ رکیک و ناپسند گرچی طرف مقابل بدان دست یازد ، خود داری نمایند تا بستر تفاهم و خودآگاهی هموار گردد . خصوصأ از دوستان مجازی ام آقای خان ، سپهر ، بصیر بینا ، روشن و دیگران که با تنویر خان کاسۀ صبر شان لبریز است آرزومندم اگر صد بار دیگر همۀ ما را یکنفر پنداشته و نوکر پنجابیان بخواند از برده باری و حوصله کار گرفته و با ایشان از در دشنام و توهین پیش نیایند .
در اخیر یک بار دیگر از بابک عزیز سپاس گذارم که باعث درد سر شان خواهم شد ، میخواهم که شخص با درایتی حکمیت این مباحثات را گرفته و هر طرفی را که از خط حقیقت عدول و سرپیچی میکند ، تبلیغ بیجا و دروغ پراگنی میکند و به ارزشهای انسانی بدون دلیل قناعت بخش و معقول سبکسرانه میتازد ، با منطق انسانی و استدلال معقول سر جایش نشانید .
دوستان عزیزی که موافقت با طرح ارایه شده ندارند میتوانند نظریات خود را بدون توهین تحقیر بنگارند ، منت خواهند فرمود . احمد خلیل نبیل ( مزاری )