ویس ناصری چهره ای مکار وستون پنجم شورای نظار/بایانی صیب بخوانند .
1 نوامبر 2010, 14:37, توسط مزاری
حکومت ملی وقتی بوجود آمده می تواند که قبلأ مردم ملی کشور بتوانند احزاب ملی را بسازند ــ آن احزاب ملی اتحاد کنند در انتخابات اشتراک نمایند، پارلمان ملی را بوجود بیآورند حکومت مؤظف از آن پارلمان رای اعتماد بگیرد ــ آن وقت آن حکومت را ما (دموکرات ملی) می خوانیم.
برای خارج: ملی هستیم یعنی چه؟ استعماریون دشمن مردم ماست....
بایانی صیب ! نوشته های بالا از زنده یاد بدخشی است ! ایشان هم روی کلیشۀ ملی علامه پرسشی گذاشته اند ! درامۀ قبیله پرستیی را که زیر نام وحدت ملی براه انداخته بودید و بسیار کوشیدید در برقه های زیرنافی دیپلوماتیک قلم تان که گاهی می افتید و گاهی بالا میکشیدید آنرا با پرده های رنگ و رخ ملی اندیشی رنگمالی نموده بودید ، باتوصیف بدخشی پایان دادید . زنده یاد بدخشی شاید نخستین مبارزی بود که فریاد حق طلبی و ستم ملی را در جامعه اوغانی آشکارا بلند نمود وارمغان خونش هزاران درهزار مبارز دیگریست که کاخ پوسیده فاشیزم قومی اوغانی را به لرزه آورده .
فریاد و مبارزۀ ما با الهام از درد و داد و محنت تمام اقوام نجیب ساکن در اوغانستان همچنان بدون خدشه و استوار ادامه خواهد داشت تا زمانیکه چهرۀ حقیقی زورگویان ، فیصدی سازان ، سقاوی نویسان و برتری جویان قومی به همه به ویژه جوانان ما آشکارا شود .
نهال عدالت طلبی و برابری خواهی را بدخشی کاشت و ما آب آبش میدهیم تا فرزندان ما حاصلش خورند . اینست سیلاب مبارزه ، آرزو و تمنای تمام دوستان من که با منطق قلم پیش خواهد رفت و خس و خاشاکی چون ملی سازی روستاریان آنرا سد نخواهد شد . بگذارید این شاخۀ گل کوکنار که زنگ و بوی وحدت دروغین ملی را امروز بخود گرفته ، زینت بخش شمله کرزی پیسه خورک و همکاران فاشیستش شود ، نه از مردم و سرزمین ما !
خان ولی خانها باید بدانند که فقط و فقط وقتی میتوانند با دیگر اقوام و ملیت های با هم برادر و برابر اوغانستان زیر یک نام اوغانستانی نه اوغانی زنده گی کنند که دیگر مانند اجداد خود وطن همه را به معامله نگیرند ، ماشین فیصدی سازی را به شینوار و باجور بفرستند و دیگر هرگز لالایی دااوغانستان زمونژ و داپختونستان زمونژ را هر صبح و شام با دهل دوسره نخوانند . آنگاست که شاید با اتفاق و تفاهم همۀ باشنده گان این سرزمین به وحدتی و تفاهمی و بلاخره به ساختمان ملتی دست یابیم . تا آنروز اوغانستان با واژه های ملت و ملی مانند تایر پیشرو و عقبی یک موتراست که هرگز یک دیگر گیر نخواهند کرد .
دوست عزیزم خان ! تشکر از پیام تان . میدانم مبارزه تا آخرین کارتوس کار دشوار است ولی وقتی هدف بخاطر روشن سازی حقایق و واقعیت ها باشد هرگونه فراز و نشیب را با شما پیمودن افتخار است . برایم فرق ندارد شما چی گذشتۀ داشتید ولی وقتی امروز با احساس وعشق وطنی و مردمی با عزم سرشار ازمحبت و دوستی به پیشواز زجر دیده های کوخ نشین شتابانید ، شایستۀ مباهات و افتخار دوستان و همرزمان تان است . حقا که راه تان در گذشته هم راست بوده وحقیقت که ما نمی دانستیم . به پیش دوست ارجمند ! یاهو
حکومت ملی وقتی بوجود آمده می تواند که قبلأ مردم ملی کشور بتوانند احزاب ملی را بسازند ــ آن احزاب ملی اتحاد کنند در انتخابات اشتراک نمایند، پارلمان ملی را بوجود بیآورند حکومت مؤظف از آن پارلمان رای اعتماد بگیرد ــ آن وقت آن حکومت را ما (دموکرات ملی) می خوانیم.
برای خارج: ملی هستیم یعنی چه؟ استعماریون دشمن مردم ماست....
بایانی صیب ! نوشته های بالا از زنده یاد بدخشی است ! ایشان هم روی کلیشۀ ملی علامه پرسشی گذاشته اند ! درامۀ قبیله پرستیی را که زیر نام وحدت ملی براه انداخته بودید و بسیار کوشیدید در برقه های زیرنافی دیپلوماتیک قلم تان که گاهی می افتید و گاهی بالا میکشیدید آنرا با پرده های رنگ و رخ ملی اندیشی رنگمالی نموده بودید ، باتوصیف بدخشی پایان دادید . زنده یاد بدخشی شاید نخستین مبارزی بود که فریاد حق طلبی و ستم ملی را در جامعه اوغانی آشکارا بلند نمود وارمغان خونش هزاران درهزار مبارز دیگریست که کاخ پوسیده فاشیزم قومی اوغانی را به لرزه آورده .
فریاد و مبارزۀ ما با الهام از درد و داد و محنت تمام اقوام نجیب ساکن در اوغانستان همچنان بدون خدشه و استوار ادامه خواهد داشت تا زمانیکه چهرۀ حقیقی زورگویان ، فیصدی سازان ، سقاوی نویسان و برتری جویان قومی به همه به ویژه جوانان ما آشکارا شود .
نهال عدالت طلبی و برابری خواهی را بدخشی کاشت و ما آب آبش میدهیم تا فرزندان ما حاصلش خورند . اینست سیلاب مبارزه ، آرزو و تمنای تمام دوستان من که با منطق قلم پیش خواهد رفت و خس و خاشاکی چون ملی سازی روستاریان آنرا سد نخواهد شد . بگذارید این شاخۀ گل کوکنار که زنگ و بوی وحدت دروغین ملی را امروز بخود گرفته ، زینت بخش شمله کرزی پیسه خورک و همکاران فاشیستش شود ، نه از مردم و سرزمین ما !
خان ولی خانها باید بدانند که فقط و فقط وقتی میتوانند با دیگر اقوام و ملیت های با هم برادر و برابر اوغانستان زیر یک نام اوغانستانی نه اوغانی زنده گی کنند که دیگر مانند اجداد خود وطن همه را به معامله نگیرند ، ماشین فیصدی سازی را به شینوار و باجور بفرستند و دیگر هرگز لالایی دااوغانستان زمونژ و داپختونستان زمونژ را هر صبح و شام با دهل دوسره نخوانند . آنگاست که شاید با اتفاق و تفاهم همۀ باشنده گان این سرزمین به وحدتی و تفاهمی و بلاخره به ساختمان ملتی دست یابیم . تا آنروز اوغانستان با واژه های ملت و ملی مانند تایر پیشرو و عقبی یک موتراست که هرگز یک دیگر گیر نخواهند کرد .
دوست عزیزم خان ! تشکر از پیام تان . میدانم مبارزه تا آخرین کارتوس کار دشوار است ولی وقتی هدف بخاطر روشن سازی حقایق و واقعیت ها باشد هرگونه فراز و نشیب را با شما پیمودن افتخار است . برایم فرق ندارد شما چی گذشتۀ داشتید ولی وقتی امروز با احساس وعشق وطنی و مردمی با عزم سرشار ازمحبت و دوستی به پیشواز زجر دیده های کوخ نشین شتابانید ، شایستۀ مباهات و افتخار دوستان و همرزمان تان است . حقا که راه تان در گذشته هم راست بوده وحقیقت که ما نمی دانستیم . به پیش دوست ارجمند ! یاهو