پاسخی به گزارش غیرواقعی روزنامه چراغ از زندگی مهاجرین افغان در ایران

با تایید از نوشته محترم حامد نوری اضاف مینمایم؛ با وجود که خوشبختانه شخصاً رنج و محنت مهاجرت را در ایران "اسلامی"آزمایش نکرده ام؛ اما تعدادی ازاقارب، قوم و خویش و سایر هموطنانم که سالیان سال مجبور به زندگی فلاکت بار در ایران گویا"اسلامی و همدین و همکیش" بوده و سر انجام پای شان به اروپا رسیده است، چنان قصه های پر از وحشت و دهشت و بر خورد غیر اسلامی و غیر انسانی عمال دولت ایران از سپاه گرفته تا انانکه در بخش های خدمات اجتماعی مصروف اند که شنیدن آن بنابر گفته موی را بر بدن راست مینماید.مخصوصاً ما هزاره ها تحقیر و توهین و ستم دوگانه را در ایران "اسلامی" متحمل شده و میشویم: یکی مهاجرت و دومی هزاره بودن. باور کنید که مدت ها باورم نمی آمد که در ایران گویا همکیش، ماهزاره هارا بربری و کثیف بنامند، در اول سخنان بعضی وطنداران و آشنایان را ناشی از مبالغه و تخریب میدانستم و حتی تصور کرده نمیتوانستم که دولت گویا فقیه دروازه مدارس و مکاتب و شفاخانه هارا بروی اطفال افغانی ها بسته باشند. اما با استفسار و جستجوی بیشتر و شنیدن سخنان هموطنان که در کشور های مختلف اروپایی پراگنده اند به این واقعیت تلخ پی بردم که اینهمه سخنان که در گوش ما مبنی بر اخوت اسلامی و همکیشی و هم مذبی بودن سروده و میسرایند چیز بیشتر از دروغ و اغوا کردن ما نیست. با عرض معذرت حتی گاه گاهی به در گاه خدا دعا می نمایم که کشور همین ظالمان و تحقیر کنندگان ما، به چنین روزی مبتلا شود تا در یابند که بیچاره گی، بی پناهی و مهاجرت یعنی چه. همچنان از دست اندر کاران سایت افشاگر و بی ترس کابل پرس^? واز طریق آنها از تمام هموطنان مظلوم و مهاجر که مصیبت مهاجرت را در ایران متحمل شده اند میطلبم تاخاطرات، چشمدیدها و شنیدگی های خودرا از زندگی فلاکت بار اکثریت مطلق مهاجرین افغانی در ایران بنشر بسپارند و آخوند های خدا ناترس و ظالم را افشا نمایند.ج.سجادی دنمارک