البته چیزی که درخورتقدیراست تحقیق همه جانبه آقای قباد شکورازگذشته وحال وبخصوص بازنگری اندیشه اقتصادی مارکس ودید گاه های او پیرامون عوامل بحران محتوم سرمایداری بعد ازظهوربحران کنونی است که صحت اندیشه های اقتصادی مارکس را بزرگترین نظریه پردازان اقتصادی کشورهای سرمایداری مورد تائید قراردادند. همچنان اندیشه های موافق ومخالفی که درباره ستالین داوری نموده اند، آقای قباد مستند درمقاله تحقیقی خویش گنجانیده است که درصحت وسقم آن تردیدی نیست. تاریخ همیشه پیرامون دست آوردها داوری میکند. آیا ستالین درپی آن کشتار برای نسل بعد ازخود کشورآباد وابرقدرت بزرگ نظامی واقتصادی دنیا را به میراث گذاشت یا یک کشورتخریب شده ومتلاشی شده بعد ازکشتارها؟ اگرستالین آن مرد آهنین وتسلیم ناپذیرنبود، امروزروسیه ای وجود نداشت ودردنیا برای 70 سال حرف اول را نمی زد وامروزهم دنیا ناگزیراست که دربرابراراده روسیه تمکین کند. اینها همش نتیجه رهبری ستالین بود که نیم دنیارا بنام شوروی اعمارنمود که عقب مانده ترین آن کشورتاجیکستان صد سال دیگرازکشورما پیش خواهد بود. اگرستالین روس میبود، روسها اورا به پیامبری قبول داشتند وآن همه ناسزاگویی نتیجه فاشیسم عظمت طلب نژاد روس است که چگونه یک گرجیستانی 29 سال برسرنوشت روس وامثال روسها درنیم دنیا حکمروایی نمود. امروزهم درروسیه دوباره ستالین را نماد عظمت وبرتری می دانند ودرصدد احیای دوباره شخصیت او میباشند. ستالین وقتی برای دفاع ازحریم شوروی فرزند خودرا قربانی نموده وحاضرنشد اورا با جنرال آلمانی اسیرمبدل نماید، ازاین بالاتروطن پرستی نمیشود. او برای حفظ وحراست ازسرزمین خویش آماده هرگونه قربانی بود. لذا ناسزاگویی خلف او که کشوررا دوباره برپای امریکا ذبح نمودند، نمونه بارزی است که ستالین خیانت کاربود یا خلف ناخلف او خروشچف وبرژنیف. پوتین زیرشعاراحیای اقتدارستالینی بود که روسیه فروپاشیده وبحران زده را دوباره برسرپای ایستاد نموده ودرپی احرازمقام دیروزی شوروی است. تاریخ خوبتردرزمینه قضاوت خواهد نمود.
مقاله قباد شکور کاملاً صراحت دارد ودید گاه او پیرامون خیانت پیشه گان زیرنام کمونیسم ومارکسیسم درافغانستان مشخص است. جایی برای وصله کردن خیانت پیشه گان دردامن مارکسیسم وجود ندارد. همانگونه که ازهرمجاهد ورهبروپیشوای دینی کشورما راجع به دست آوردهای زیرنام اسلام درطی این سه دهه پرسان کنی یک پاسخ میدهند: اسلام بذات خود ندارد عیبی+++ هرعیب که است درمسلمانی ماست. آیا این همه جنایات حولناکی که بنام دین صورت گرفت وهنوزادامه دارد خواست اسلام درذات خود است؟
درتمام دوران تجاوزواشغال نظامی ارتش سرخ شوروی با همه کشتاروحشیانه درکشورما، آیا پدیده ای بنام تجاوزجنسی برزنان افغانستان ثبت گردیده است؟ اگرباشد که حتماً بوده به هیچوجه درمقام مقایسه با سردمداران دمکراسی غربی کنونی نمیتواند باشد. تجاوزبرزنان درطی هفت سال پدیده ای معمولی است که خود امریکایی ها آمارآنرا ثبت کردند اما تجاوزبرمردان وپسران تحفه جدیدی است که درتاریخ تجاوزهای کشورهای زیرنام کمونیستی وجود نداشته است که دوستان امریکایی ما برای ما به ارمغان آوردند وهمینگونه پرورشگاه ها ویتیم خانه های که درپشاورزیرپوشش عربهای مسلمان بود، گندش دنیارا می آلاید وشرم است که آنرا برزبان آورد. همین قانون احوال شخصیه که دختر9 ساله را مجازمیداند، بهترین مثال مقایسه مارکسیستها وضد مارکسیستها میتواند باشد. پس بهتراست نظردهندگان دیدگاه های معترضی اگردارند آنرا بحیث یک نقد سالم ازمقاله تحقیقی آقای قباد تهیه وبدست نشربسپارند تا دشنام دادند وکج بحثی. دراخیرباید گفت آنچکه مورد اعتراض من دربرابرمقاله آقای قباد است، لحن شدید ودشنامهایی بود که درابتدای مقاله تذکررفته بود وروح مقاله را قطعاً تخریش میکند. چون مارکس درهیچ اثرخویش دربرابرمخالفینش دشنام بکارنبرده ودرمقدمه کاپیتال اثرهمیشه ماندگارش میگوید: من حاضرم که درمقابل انتقادات سازنده ومثبت پاسخ لازمی بدهم اما دربرابرحرفهای پوچ وبی محتوا کلام آن مرد بزرگ فلورانسی را قرارمیدهم که گفته بود:«راه خود درپیش گیروبگذارمردم هرچه میخواهند بگویند».
البته چیزی که درخورتقدیراست تحقیق همه جانبه آقای قباد شکورازگذشته وحال وبخصوص بازنگری اندیشه اقتصادی مارکس ودید گاه های او پیرامون عوامل بحران محتوم سرمایداری بعد ازظهوربحران کنونی است که صحت اندیشه های اقتصادی مارکس را بزرگترین نظریه پردازان اقتصادی کشورهای سرمایداری مورد تائید قراردادند. همچنان اندیشه های موافق ومخالفی که درباره ستالین داوری نموده اند، آقای قباد مستند درمقاله تحقیقی خویش گنجانیده است که درصحت وسقم آن تردیدی نیست. تاریخ همیشه پیرامون دست آوردها داوری میکند. آیا ستالین درپی آن کشتار برای نسل بعد ازخود کشورآباد وابرقدرت بزرگ نظامی واقتصادی دنیا را به میراث گذاشت یا یک کشورتخریب شده ومتلاشی شده بعد ازکشتارها؟ اگرستالین آن مرد آهنین وتسلیم ناپذیرنبود، امروزروسیه ای وجود نداشت ودردنیا برای 70 سال حرف اول را نمی زد وامروزهم دنیا ناگزیراست که دربرابراراده روسیه تمکین کند. اینها همش نتیجه رهبری ستالین بود که نیم دنیارا بنام شوروی اعمارنمود که عقب مانده ترین آن کشورتاجیکستان صد سال دیگرازکشورما پیش خواهد بود. اگرستالین روس میبود، روسها اورا به پیامبری قبول داشتند وآن همه ناسزاگویی نتیجه فاشیسم عظمت طلب نژاد روس است که چگونه یک گرجیستانی 29 سال برسرنوشت روس وامثال روسها درنیم دنیا حکمروایی نمود. امروزهم درروسیه دوباره ستالین را نماد عظمت وبرتری می دانند ودرصدد احیای دوباره شخصیت او میباشند. ستالین وقتی برای دفاع ازحریم شوروی فرزند خودرا قربانی نموده وحاضرنشد اورا با جنرال آلمانی اسیرمبدل نماید، ازاین بالاتروطن پرستی نمیشود. او برای حفظ وحراست ازسرزمین خویش آماده هرگونه قربانی بود. لذا ناسزاگویی خلف او که کشوررا دوباره برپای امریکا ذبح نمودند، نمونه بارزی است که ستالین خیانت کاربود یا خلف ناخلف او خروشچف وبرژنیف. پوتین زیرشعاراحیای اقتدارستالینی بود که روسیه فروپاشیده وبحران زده را دوباره برسرپای ایستاد نموده ودرپی احرازمقام دیروزی شوروی است. تاریخ خوبتردرزمینه قضاوت خواهد نمود.
مقاله قباد شکور کاملاً صراحت دارد ودید گاه او پیرامون خیانت پیشه گان زیرنام کمونیسم ومارکسیسم درافغانستان مشخص است. جایی برای وصله کردن خیانت پیشه گان دردامن مارکسیسم وجود ندارد. همانگونه که ازهرمجاهد ورهبروپیشوای دینی کشورما راجع به دست آوردهای زیرنام اسلام درطی این سه دهه پرسان کنی یک پاسخ میدهند: اسلام بذات خود ندارد عیبی+++ هرعیب که است درمسلمانی ماست. آیا این همه جنایات حولناکی که بنام دین صورت گرفت وهنوزادامه دارد خواست اسلام درذات خود است؟
درتمام دوران تجاوزواشغال نظامی ارتش سرخ شوروی با همه کشتاروحشیانه درکشورما، آیا پدیده ای بنام تجاوزجنسی برزنان افغانستان ثبت گردیده است؟ اگرباشد که حتماً بوده به هیچوجه درمقام مقایسه با سردمداران دمکراسی غربی کنونی نمیتواند باشد. تجاوزبرزنان درطی هفت سال پدیده ای معمولی است که خود امریکایی ها آمارآنرا ثبت کردند اما تجاوزبرمردان وپسران تحفه جدیدی است که درتاریخ تجاوزهای کشورهای زیرنام کمونیستی وجود نداشته است که دوستان امریکایی ما برای ما به ارمغان آوردند وهمینگونه پرورشگاه ها ویتیم خانه های که درپشاورزیرپوشش عربهای مسلمان بود، گندش دنیارا می آلاید وشرم است که آنرا برزبان آورد. همین قانون احوال شخصیه که دختر9 ساله را مجازمیداند، بهترین مثال مقایسه مارکسیستها وضد مارکسیستها میتواند باشد. پس بهتراست نظردهندگان دیدگاه های معترضی اگردارند آنرا بحیث یک نقد سالم ازمقاله تحقیقی آقای قباد تهیه وبدست نشربسپارند تا دشنام دادند وکج بحثی. دراخیرباید گفت آنچکه مورد اعتراض من دربرابرمقاله آقای قباد است، لحن شدید ودشنامهایی بود که درابتدای مقاله تذکررفته بود وروح مقاله را قطعاً تخریش میکند. چون مارکس درهیچ اثرخویش دربرابرمخالفینش دشنام بکارنبرده ودرمقدمه کاپیتال اثرهمیشه ماندگارش میگوید: من حاضرم که درمقابل انتقادات سازنده ومثبت پاسخ لازمی بدهم اما دربرابرحرفهای پوچ وبی محتوا کلام آن مرد بزرگ فلورانسی را قرارمیدهم که گفته بود:«راه خود درپیش گیروبگذارمردم هرچه میخواهند بگویند».