یکی ازاتهامات ناواردی که برعلیه حزب وحدت عنوان میشود، نابودی کتابهای پوهنتون کابل توسط اعضای مسلح این حزب است. من درمورد اعمال وجنگهای آن که صورت گرفت، حرفی ندارم وهیچگونه هدف دفاعی هم ندارم. چون کارهایی صورت گرفته است که هرگزقابل دفاع نیست. دیوانه هایی مثل شفیع ونصیروامثال اینها هرگونه خرابکاری را رواداشتند. همینگونه ازجانب دولت وقت ومتحدینش کارهای شنیعی صورت گرفته است که دفاع شرمندگی است. حرف دفاع ازهیچ طرفی را ندارم وازهمه آنها وکارکردهایشان بیزارومتنفرم. بنام همه اقوام وازنام اقوام بیچاره که هیچ نقشی دراین خرابیها نداشتند، بدترین ناروایی ها صورت گرفته است. واینها یی که بنام قوم بیرق بلند کردند نه تنها به هیچ قومی باورندارند که تمام قوم را دربرابریک چوکی میفروشند ودشمنان قومی هستند که ازنام آن حرف میزنند. چه بنام تاجیک یا هزاره ویاپشتون وازبک وائتلافهای رنگارنگ این عوام فریبی را خوبتر برملا میکند.اما دوستی که تهمت دزدی کتابهای کتابخانه پوهنتون را توسط وحدتی ها عنوان کرده صحت ندارد. چون من دراخرین روزهای پیش ازبیرون راندن حزب وحدت ازپوهنتون دریک نشستی که توسط اتحادیه تعاون اسلامی افغانستان درادیتوریم پوهنزی اقتصاد برگذارشده بود، شرکت کردم ودرتفریح همرای یکی ازدوستان شرکت نموده رفتیم به کتابخانه پوهنتون تا ببینیم که کتابها هستند یا دزدی شدند. وقتی وارد کتابخانه شدیم، محافظین ازاطاقی که سابق شعبه فرهنگی بود بیرون شده ازما پرسیدند که چه میخواهیم وقتی ما بیان کردیم مارا همراهی کرده همه بخشهای کتابخانه وهردو منزل آنرا دیدیم، هیچ کتابی نابود نگردیده بود. فقط دراثرراکتی که درگوشه ای ازکتابخانه اصابت کرده بود، دراثرموج ضربوی راکت یکمقدارکتابهای سمت پوهنزی زراعت برهم خورده بودند. بخش کتابهای مهم مثل افغانستان شناسی، کتابهای قیمت بهای تاریخی وادبی همه درقفسه ها بحال خود بود. اما بعد ازسقوط پوهنتون کتابها به یغما رفته وبوجی بوجی درکتاب فروشی های روی سرک با قیمت بسیارناچیزلیلام میشدند.
یکی ازاتهامات ناواردی که برعلیه حزب وحدت عنوان میشود، نابودی کتابهای پوهنتون کابل توسط اعضای مسلح این حزب است. من درمورد اعمال وجنگهای آن که صورت گرفت، حرفی ندارم وهیچگونه هدف دفاعی هم ندارم. چون کارهایی صورت گرفته است که هرگزقابل دفاع نیست. دیوانه هایی مثل شفیع ونصیروامثال اینها هرگونه خرابکاری را رواداشتند. همینگونه ازجانب دولت وقت ومتحدینش کارهای شنیعی صورت گرفته است که دفاع شرمندگی است. حرف دفاع ازهیچ طرفی را ندارم وازهمه آنها وکارکردهایشان بیزارومتنفرم. بنام همه اقوام وازنام اقوام بیچاره که هیچ نقشی دراین خرابیها نداشتند، بدترین ناروایی ها صورت گرفته است. واینها یی که بنام قوم بیرق بلند کردند نه تنها به هیچ قومی باورندارند که تمام قوم را دربرابریک چوکی میفروشند ودشمنان قومی هستند که ازنام آن حرف میزنند. چه بنام تاجیک یا هزاره ویاپشتون وازبک وائتلافهای رنگارنگ این عوام فریبی را خوبتر برملا میکند.اما دوستی که تهمت دزدی کتابهای کتابخانه پوهنتون را توسط وحدتی ها عنوان کرده صحت ندارد. چون من دراخرین روزهای پیش ازبیرون راندن حزب وحدت ازپوهنتون دریک نشستی که توسط اتحادیه تعاون اسلامی افغانستان درادیتوریم پوهنزی اقتصاد برگذارشده بود، شرکت کردم ودرتفریح همرای یکی ازدوستان شرکت نموده رفتیم به کتابخانه پوهنتون تا ببینیم که کتابها هستند یا دزدی شدند. وقتی وارد کتابخانه شدیم، محافظین ازاطاقی که سابق شعبه فرهنگی بود بیرون شده ازما پرسیدند که چه میخواهیم وقتی ما بیان کردیم مارا همراهی کرده همه بخشهای کتابخانه وهردو منزل آنرا دیدیم، هیچ کتابی نابود نگردیده بود. فقط دراثرراکتی که درگوشه ای ازکتابخانه اصابت کرده بود، دراثرموج ضربوی راکت یکمقدارکتابهای سمت پوهنزی زراعت برهم خورده بودند. بخش کتابهای مهم مثل افغانستان شناسی، کتابهای قیمت بهای تاریخی وادبی همه درقفسه ها بحال خود بود. اما بعد ازسقوط پوهنتون کتابها به یغما رفته وبوجی بوجی درکتاب فروشی های روی سرک با قیمت بسیارناچیزلیلام میشدند.