این را همه خوب می دانند که پس از امیر عبدالرحمن، طالبان پشتون تبار به عنوان وارث آن چهرهء خون آشام تاریخ شکنجه ها، حبس ها، زن ستیزی ها، آوراگی ها، قتل ها و نسل کشی تاجیک ها، اوزبیک ها، ترکمن ها و به خصوص هزاره ها را به صورت آگاهانه در کابل، شمالی، مزارشریف، سایرولایات شمال، بامیان، یکاولنگ و... با «افتخار» تمام خویش به عمل آوردند.
طالبان هرچند اکثریت نقاط کشور را با خونین ترین شیوه اشغال نمودند و اما به اشغال هزارستان، پنجشیر و... موفق نشدند. تا اینکه به کمک همه جانبه کوچی ها به داخل هزارستان نفوذ نمودند و با حمایت مسلحانه کوچی ها در بامیان، یکاولنگ و سایر مناطق هزارستان از کشته ها، پشته ساختند که حتا دو «مجسمه بودای» بزرگ بامیان را نیز به «جرم» هزاره ها به خاک یکسان نمودند. اگر رهنمایی و کمک عملی کوچی های افغان ( پشتون تبار) نمی بودند؛ امکان اشغال هزارستان توسط طالبان کاملا بعید بود. زیرا که کوچی ها از قبل تمام نقاط هزارستان را دره به دره، خانه به خانه و حتا شخصیت های روحانی، مسلکی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، هنری و... مردم را خوب بلد بودند.
این را همه خوب می دانند که پس از امیر عبدالرحمن، طالبان پشتون تبار به عنوان وارث آن چهرهء خون آشام تاریخ شکنجه ها، حبس ها، زن ستیزی ها، آوراگی ها، قتل ها و نسل کشی تاجیک ها، اوزبیک ها، ترکمن ها و به خصوص هزاره ها را به صورت آگاهانه در کابل، شمالی، مزارشریف، سایرولایات شمال، بامیان، یکاولنگ و... با «افتخار» تمام خویش به عمل آوردند.
طالبان هرچند اکثریت نقاط کشور را با خونین ترین شیوه اشغال نمودند و اما به اشغال هزارستان، پنجشیر و... موفق نشدند. تا اینکه به کمک همه جانبه کوچی ها به داخل هزارستان نفوذ نمودند و با حمایت مسلحانه کوچی ها در بامیان، یکاولنگ و سایر مناطق هزارستان از کشته ها، پشته ساختند که حتا دو «مجسمه بودای» بزرگ بامیان را نیز به «جرم» هزاره ها به خاک یکسان نمودند. اگر رهنمایی و کمک عملی کوچی های افغان ( پشتون تبار) نمی بودند؛ امکان اشغال هزارستان توسط طالبان کاملا بعید بود. زیرا که کوچی ها از قبل تمام نقاط هزارستان را دره به دره، خانه به خانه و حتا شخصیت های روحانی، مسلکی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، هنری و... مردم را خوب بلد بودند.