ظاهر جان!
ميداني، مسئولين سايت "گفتمان" فكر ميكنند كه همه مردم افغانستان به خيال گرفتن چوكي وزارت خارجه هستند و به همين دليل همه مردم را براي مصالحه و "آشتي ملي" با هر گند و كثافتي دعوت ميكنند و نميدانند كه من از سالها به اينسو با تشنگي و تنهايي مصالحه كرده ام.
مشك آنست كه خود بويد
این نوشته جناب شیون است که برای وزیر شدن دل شان گل زده . و خود را مثلء ( مشک ) پیش نموده است . از جمله اشخاص مثال ایشان که از زور بیکاری دست به شعر گفتن و ناله نمودن زده اند عبارتند از : در شماره یک , صبورسیاه سنگ است که به قول خودش به چخانسور کانادا زنده گی میکند و از کاپی نمودن و مرده هار از گور بگور نمودن و خوردن تفاله زنده گی دیگران به نظر خودش نام کامایی نموده فقط به کابل ناتط جای خوش نموده اند . دوم : جناب مهدوی است که از مجمع شاعران بی مایه و جاهلء تورنتو بیرونشان کردند به خاطر واضحاء جفنگ گفتن و بی ابرو ساختن زن و دختر مردم بد بخت کشور . 3 : جناب حباب هستند از بیکاری شعر میگویند و اشعار شان توهین بر فقر و بدبختی مردم ما همانند تفی است که در هوا میچرخد . اگر توجه نموده باشید در طول سی سال هر چه فاکولته و دانشکاه در افغانستان یا بسته بود و یا معلمین انچنان با تجربه و دانشمندی وجود نداشت که همچو نخبگانی به جامعه تحویل دهند . در عین زمان قسمی که خود شیون ( چه نامی .. که فقط به درد مرده خانه میخورد ) عرض نموده اند ( زماني که در افغانستان تاريخ نوشته شده ، و يا تاريخ به خصوص ، در مکتب ها و مدارس درس داده ميشد ، چيزي جزء جنگ و بزن، بزن و برادر کشي و اين که يک برادر برادر ديگر راکشت و باز حکومت را گرفت ، چيزي بيشتر از اين نبود . تاريخ بيشتر يک چيزي تحريف شده به نفع دولت داشت . ) کدام تاریخ را شما میخواهید به ما درس بدهید ؟ تاریخ پیدایش بچه سقو و یا سید حسین یار غار بچه سقو و یا مجید کلکانی که از وحشت او خود مردم شمالی در امان نبودند . تو به کسانی که توهین میکنی یک یک لحظه زنده گی ات را مدیون هستی . تو از فیشن نویسنده گی استفاده مینمایی برای ( جلوه ) نمایی که خیلی کهنه شده و طرز بیان جهالان و کم مایگان بوده است . نویسنده مردمی در باطن حل مشکلات مردم درد دیده است . دوای زخم یتیمان است , مرحمی است بر قلب کسانی که همه زنده گی خود را برای افغانستان از دست داده اند . شخصیت تو و یا شعور تو یا دانش تو ویا درجه مردمی بوردن تو از مامو رتبه 11 وارده و صادر شعبه مامورین دفاتر دولتی چاریکار بالا نرفته است . یک نوع استاده شدن در رشد شخصیت تو به نظر میرسد از لابلای نوشته هایت . بهر حال ما افغانها مثل ( دوبی ) یا ( رخت شور ) هزار من او گنده باز هم ضرورت ماست . میتانی پهلوی ما بنشینی و با صدای بلند خوده افغان چیغ زده صدا کنی .
ظاهر جان!
ميداني، مسئولين سايت "گفتمان" فكر ميكنند كه همه مردم افغانستان به خيال گرفتن چوكي وزارت خارجه هستند و به همين دليل همه مردم را براي مصالحه و "آشتي ملي" با هر گند و كثافتي دعوت ميكنند و نميدانند كه من از سالها به اينسو با تشنگي و تنهايي مصالحه كرده ام.
مشك آنست كه خود بويد
این نوشته جناب شیون است که برای وزیر شدن دل شان گل زده . و خود را مثلء ( مشک ) پیش نموده است . از جمله اشخاص مثال ایشان که از زور بیکاری دست به شعر گفتن و ناله نمودن زده اند عبارتند از : در شماره یک , صبورسیاه سنگ است که به قول خودش به چخانسور کانادا زنده گی میکند و از کاپی نمودن و مرده هار از گور بگور نمودن و خوردن تفاله زنده گی دیگران به نظر خودش نام کامایی نموده فقط به کابل ناتط جای خوش نموده اند . دوم : جناب مهدوی است که از مجمع شاعران بی مایه و جاهلء تورنتو بیرونشان کردند به خاطر واضحاء جفنگ گفتن و بی ابرو ساختن زن و دختر مردم بد بخت کشور . 3 : جناب حباب هستند از بیکاری شعر میگویند و اشعار شان توهین بر فقر و بدبختی مردم ما همانند تفی است که در هوا میچرخد . اگر توجه نموده باشید در طول سی سال هر چه فاکولته و دانشکاه در افغانستان یا بسته بود و یا معلمین انچنان با تجربه و دانشمندی وجود نداشت که همچو نخبگانی به جامعه تحویل دهند . در عین زمان قسمی که خود شیون ( چه نامی .. که فقط به درد مرده خانه میخورد ) عرض نموده اند ( زماني که در افغانستان تاريخ نوشته شده ، و يا تاريخ به خصوص ، در مکتب ها و مدارس درس داده ميشد ، چيزي جزء جنگ و بزن، بزن و برادر کشي و اين که يک برادر برادر ديگر راکشت و باز حکومت را گرفت ، چيزي بيشتر از اين نبود . تاريخ بيشتر يک چيزي تحريف شده به نفع دولت داشت . ) کدام تاریخ را شما میخواهید به ما درس بدهید ؟ تاریخ پیدایش بچه سقو و یا سید حسین یار غار بچه سقو و یا مجید کلکانی که از وحشت او خود مردم شمالی در امان نبودند . تو به کسانی که توهین میکنی یک یک لحظه زنده گی ات را مدیون هستی . تو از فیشن نویسنده گی استفاده مینمایی برای ( جلوه ) نمایی که خیلی کهنه شده و طرز بیان جهالان و کم مایگان بوده است . نویسنده مردمی در باطن حل مشکلات مردم درد دیده است . دوای زخم یتیمان است , مرحمی است بر قلب کسانی که همه زنده گی خود را برای افغانستان از دست داده اند . شخصیت تو و یا شعور تو یا دانش تو ویا درجه مردمی بوردن تو از مامو رتبه 11 وارده و صادر شعبه مامورین دفاتر دولتی چاریکار بالا نرفته است . یک نوع استاده شدن در رشد شخصیت تو به نظر میرسد از لابلای نوشته هایت . بهر حال ما افغانها مثل ( دوبی ) یا ( رخت شور ) هزار من او گنده باز هم ضرورت ماست . میتانی پهلوی ما بنشینی و با صدای بلند خوده افغان چیغ زده صدا کنی .