چه اتفاقی افتاده است که درین روزها ، وابسته گان حزب منحله ح.د.خ .ا و بتاریخ سپرده شده مخصوصا َ ، اعضا و کادرهای کمیته مرکزی وبیروی سیاسی آن به تقلا افتاده و به مظلومیت نمائی دست میزنند متنند دستگیر پنجشیری و اسد ، و .... و جرعت نموده اند که از غارهای عنکبوتی شان سر براورند ،و در بعضی موارد پرروی شان به حدی در نوشتار شان رسیده است بجای انکه به خاطر ویرانی کشور و تباهی مردمش از مردم عذر خواهی کنند ادعای طلبکاری نیز دارند !.
این اجیران دیروز ، و منتظران به خدمت( اجاره داران) امروز، بازار فروش مجدد شان را پر رونق یافته اند ، و بخود جرعت به خرج میدهند تا دوباره وارد بازار مکاره خود فروشی مه در این رشته تخصص خارقالعاده ای دارند از نمو ان کلاهی دست و پاه کنند
تا از رفقای جانجانی دیروز شان شهنواز خان و منگل جان که رسما وارد محرکه شده اند دست کمی نداشته با شند.
انهایکه میلیونها مادر و پدر و خواهر و برادرودر یک جمله سرزمین ما را در ماتم کشتار انسانهای این سرزمین به شیون نشاند و اسایش چه که همه ای هست وبود این سرزمینی را از امنیت و امکان زندگی تهی کردند ،وخود عامل وباعث ویرانی گستردهَ فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی گردیدند و همه تر از همه نوکری و وابستگی به بیگانگان را اساس کار حکومتی و سیستم سیاسی ساختند ،فرهنگ تسلیم طلبی و نوکری را حقیقت انقلاب نام نهادند و عامل پخش و توسعه ان شدند بجای ریختن عرق ننگ باز هم قلم میگیرند و مینویسند،که جه جیطی را به اثبات برسانند،آیا باز هم انکار میکنند که این همه گورهای دسته جمعی که هر روز در هر گوشه وکنار در شهر و ده و سر مکشاید و از دها مورد آن ما وشما یک مورد انرا شاهدیم بیانگر خدمات شایسته و یا شاهکار مسولین کمیته مرکزی و بیروی سیاسی ح.د.خ.ا نیست ؟
هنوز هم که هنوز است صدای شیون مادران داغ دار این سرزمین در گوش فرزندانش ، زمزمه جنایات این اجیران بیمقدار را بر زبان دارند، و از یاد نبرده اند چون تعداد زیادی از عاملین و مسببین جنایات انجام شده زنده اند.
پس جا دارد که شکرالله شیون زبان بیان درد و اه شهیدان با نام و گمنام سرزمینی باشد که افغانسانش نامند،بگزار پیام شیون کسانی باشد که برای حفظ استقلال و ازادی و ازاد اندیشی سرزمینش شیون ماتم نه بل شیون حق طلبی سر دهد تا باشد که اگر جنایت پیشه گان فراموش کار شده اند، تاریخ و مردم آزاده را همیشه حافطه بیان حقایق در مار است وبخشی از آن قلم و صدای ش. شیون و شیونهای خواهد بود که خوب روئیده است و صبحگاه فردا باز هم رویش خواهد کرد. پش شیون عزیز صدایت رصا تر و شیون حق بیانی ات سبز باد.
ا.هیرمند
چه اتفاقی افتاده است که درین روزها ، وابسته گان حزب منحله ح.د.خ .ا و بتاریخ سپرده شده مخصوصا َ ، اعضا و کادرهای کمیته مرکزی وبیروی سیاسی آن به تقلا افتاده و به مظلومیت نمائی دست میزنند متنند دستگیر پنجشیری و اسد ، و .... و جرعت نموده اند که از غارهای عنکبوتی شان سر براورند ،و در بعضی موارد پرروی شان به حدی در نوشتار شان رسیده است بجای انکه به خاطر ویرانی کشور و تباهی مردمش از مردم عذر خواهی کنند ادعای طلبکاری نیز دارند !.
این اجیران دیروز ، و منتظران به خدمت( اجاره داران) امروز، بازار فروش مجدد شان را پر رونق یافته اند ، و بخود جرعت به خرج میدهند تا دوباره وارد بازار مکاره خود فروشی مه در این رشته تخصص خارقالعاده ای دارند از نمو ان کلاهی دست و پاه کنند
تا از رفقای جانجانی دیروز شان شهنواز خان و منگل جان که رسما وارد محرکه شده اند دست کمی نداشته با شند.
انهایکه میلیونها مادر و پدر و خواهر و برادرودر یک جمله سرزمین ما را در ماتم کشتار انسانهای این سرزمین به شیون نشاند و اسایش چه که همه ای هست وبود این سرزمینی را از امنیت و امکان زندگی تهی کردند ،وخود عامل وباعث ویرانی گستردهَ فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی گردیدند و همه تر از همه نوکری و وابستگی به بیگانگان را اساس کار حکومتی و سیستم سیاسی ساختند ،فرهنگ تسلیم طلبی و نوکری را حقیقت انقلاب نام نهادند و عامل پخش و توسعه ان شدند بجای ریختن عرق ننگ باز هم قلم میگیرند و مینویسند،که جه جیطی را به اثبات برسانند،آیا باز هم انکار میکنند که این همه گورهای دسته جمعی که هر روز در هر گوشه وکنار در شهر و ده و سر مکشاید و از دها مورد آن ما وشما یک مورد انرا شاهدیم بیانگر خدمات شایسته و یا شاهکار مسولین کمیته مرکزی و بیروی سیاسی ح.د.خ.ا نیست ؟
هنوز هم که هنوز است صدای شیون مادران داغ دار این سرزمین در گوش فرزندانش ، زمزمه جنایات این اجیران بیمقدار را بر زبان دارند، و از یاد نبرده اند چون تعداد زیادی از عاملین و مسببین جنایات انجام شده زنده اند.
پس جا دارد که شکرالله شیون زبان بیان درد و اه شهیدان با نام و گمنام سرزمینی باشد که افغانسانش نامند،بگزار پیام شیون کسانی باشد که برای حفظ استقلال و ازادی و ازاد اندیشی سرزمینش شیون ماتم نه بل شیون حق طلبی سر دهد تا باشد که اگر جنایت پیشه گان فراموش کار شده اند، تاریخ و مردم آزاده را همیشه حافطه بیان حقایق در مار است وبخشی از آن قلم و صدای ش. شیون و شیونهای خواهد بود که خوب روئیده است و صبحگاه فردا باز هم رویش خواهد کرد. پش شیون عزیز صدایت رصا تر و شیون حق بیانی ات سبز باد.
ا.هیرمند