نتخاب مجدد کرزی یعنی انتخاب: حکومت بی کفایت و نابکار، حکومت فساد اداری، حکومت مافیای مواد مخدر، حکومت ناامنی، حکومتی که آبرو عزت افغانستان در افکار جامعه جهانی از بین می برد، حکومت تداوم مهاجرت میلیون ها افغان، حکومت حیف و میل کمک های خارجی، حکومت مشتی معامله گر که با سرنوشت ملت مظلوم افغانستان معامله گری می کنند و در نهایت حکومت که فرصت طلایی باقی مانده را افغانستان از دست می دهد و به سوی تباهی پیش می رود.
دوستانی که برخی کارها مانند احداث جاده و سرک، خدمات حفظ الصحه، بازسازی و بازگشایی مکاتب و تحولات سیاسی مانند آزادی بیان، انتخابات، لویه جرگه ها، یا برخی پیشرفت ها در عرصه مخابرات، رسانه های تصویری، نوشتاری و الکترونیک، بانکداری، ساختمان سازی، سرمایه گذاری دربخش کارخانه های تولیدی را دست آورد های حکومت کرزی به حساب می آورند باید بدانند که این همه از برکت آقای کرزی نه بلکه از برکت حضور و کمک های جامعه بین المللی و بخش خصوصی است. جامعه بین المللی زمینه سازی کرد و آقای کرزی فرصت یافت تا رهبری افغانستان را بدست گیرد و اوضاع را بهتر سازد ولی متاسفانه نه تنها اوضاع بهتر شد بلکه بی کفایتی ایشان بر ابعاد مشکلات افزود به نحوی که امروز افغانستان در معرض بحران جدیدی که شاید از بحران های قبلی پیامدهای شومتری داشته باشد قرار داده گرفته است.
آقای کرزی شاید آدم بدی نباشد ولی برای مدیرت و رهبری یک کشور آنهم کشوری که با هزاران مشکل دست و پنجه نرم می کند حد اقل توانایی و ظرفیت را از خودش نشان نداده است. آنچه امروز افغانستان به آن نیاز دارد وجود رهبری با یک استراتژی ملی روشن، تبدیر و درایت در تشخیص اولویتها، بکار گیری و استفاده درست از منابع و امکانات و استقامت و پشت کار صادقانه و قاطعانه در جهت تحقق استراتژی و اهداف تعیین شده، که متاسفانه هیچ کدام این ها را آقای کرزی ندارد.
شهروند
نتخاب مجدد کرزی یعنی انتخاب: حکومت بی کفایت و نابکار، حکومت فساد اداری، حکومت مافیای مواد مخدر، حکومت ناامنی، حکومتی که آبرو عزت افغانستان در افکار جامعه جهانی از بین می برد، حکومت تداوم مهاجرت میلیون ها افغان، حکومت حیف و میل کمک های خارجی، حکومت مشتی معامله گر که با سرنوشت ملت مظلوم افغانستان معامله گری می کنند و در نهایت حکومت که فرصت طلایی باقی مانده را افغانستان از دست می دهد و به سوی تباهی پیش می رود.
دوستانی که برخی کارها مانند احداث جاده و سرک، خدمات حفظ الصحه، بازسازی و بازگشایی مکاتب و تحولات سیاسی مانند آزادی بیان، انتخابات، لویه جرگه ها، یا برخی پیشرفت ها در عرصه مخابرات، رسانه های تصویری، نوشتاری و الکترونیک، بانکداری، ساختمان سازی، سرمایه گذاری دربخش کارخانه های تولیدی را دست آورد های حکومت کرزی به حساب می آورند باید بدانند که این همه از برکت آقای کرزی نه بلکه از برکت حضور و کمک های جامعه بین المللی و بخش خصوصی است. جامعه بین المللی زمینه سازی کرد و آقای کرزی فرصت یافت تا رهبری افغانستان را بدست گیرد و اوضاع را بهتر سازد ولی متاسفانه نه تنها اوضاع بهتر شد بلکه بی کفایتی ایشان بر ابعاد مشکلات افزود به نحوی که امروز افغانستان در معرض بحران جدیدی که شاید از بحران های قبلی پیامدهای شومتری داشته باشد قرار داده گرفته است.
آقای کرزی شاید آدم بدی نباشد ولی برای مدیرت و رهبری یک کشور آنهم کشوری که با هزاران مشکل دست و پنجه نرم می کند حد اقل توانایی و ظرفیت را از خودش نشان نداده است. آنچه امروز افغانستان به آن نیاز دارد وجود رهبری با یک استراتژی ملی روشن، تبدیر و درایت در تشخیص اولویتها، بکار گیری و استفاده درست از منابع و امکانات و استقامت و پشت کار صادقانه و قاطعانه در جهت تحقق استراتژی و اهداف تعیین شده، که متاسفانه هیچ کدام این ها را آقای کرزی ندارد.
شهروند