داکتر عبدالله نامزد ریاست جمهوری، پلان محیط زیست خود را در شهر باستانی بامیان بطور عملی ارائه کرد

خیلی جالب است. واقعن جالب است. سخن از محیط زیست گفتن و خراب کردن آن توسط دکتر عبدالله. عزیزم در کجایی؟ اگر منظور تو از خراب کردن محیط زیست ریخت و پاش چند کانتیر کوچک غذایی در چند کرت بامیان است، لطفن سری بزن به مبرزها یعنی بیت الخلاهایی که درب بیرون رفت مواد غایطه بیرون شده از معده های انسان ها طرف کوچه ای است که در بهار و تابستان و خزان باد ذرات آن را به چشم وبینی و گوش و گلو فرو می برد و در زمستان بچه ها روی آن یخمالک می زنند. و این نه تنها در بامیان که در همین کابل که پایتخت کشوری با حضور هزاران متخصص و کارشناس و مشاور و عسکر خارجی است نیز این تحفه با سخاوت طبیعی تقدیم حضورت می شود.
من منظورم در این جا دفاع از دکتور عبدالله نیست، اما حرف های این عزیز مرا به یاد قانون منع سگرت کشیدن در ملاء عام توسط حکومت کرزی در افغانستان انداخت. . .
از آن هم بگذریم، همین آقای بشر دوست که کابل پرس^? با زیرکی تمام سنگش را به سینه می زند، وقتی به ولایات مختلف می رود و یا در جمع دوستانش شرکت می کند، به تمام اصول مراقبت از محیط زیست وفادار است؟
بیا برادر ترفند دیگری پیش کن. یک قدمک بالا از آن کانتینر هایی که باید مسوولین ولایت بامیان در پی جمع آوری آن باید می بودند، کثافات هایی از مدفوع انسان هایی است که نظر به بی کفایتی مسوولین دولتی افغانستان از داشتن یک سیستم کانالیزایسیون محروم اند. و گپ آخر:
آیا ما با فرهنگ در کثافتدانی انداختن کثافت های خود آشنا هستیم؟
آیا سیستم و یا تسهیلاتی برای اینکار وجود دار؟
و آیا واقعن داکتر عبدالله و یا هر کس دیگر که در جای او می بود، چه بشر دوست چه ملا سلام راکتی مسوول این کار اند؟
سطحی نگری و عوامی گری هم حدی دارد و این نکته متوجه مسوولین کابل پرس است... به سلامت باشید.