« سلمانی ها وقتی بيکار بمانند ؛ سر همديگر را می تراشند ( ضرب المثل) . جناب مامون که يک نويسنده وابسته به جمعيت اسلامی است اين بار از نويسنده ای تبجيل کرده که همسنگر حزبی او نيست ! شعار های آخوندی و مبالغه آميز در باره صبور سياهسنگ دادن ؛ و اورا قطب ژور ناليزم ناميدن همانقدر سخيف و هرزه است که عده ای ديگر حضور سياهسنک را در عرصه نويسندگی معاصر انکار می کنند ! واقعيت اين است که سياهسنگ در ميان نويسندگان معاصر افغان ، يک قلمزن فاقد شهامت و ايده ئولوژی پيشرو است ! حتا در همين اثر ( ... و آن گلوله های بامداد..) از ترس مخالفان فکری اش ، از ترس و ترديد دشمنان قومی داوود خان ؛ اتموسفيری در کتاب خويش خلق کرده که خواننده در آخر نميداند ، داوود خان را در پايان قهرمانی وطن پرست بداند يا ديکتاتوری بزدل و خاين؟ سياهسنگ حتا برای تبجيل و بزرگداشت خويشتن نيز روش های مضحک بر می گزيند ؛ به نحوی که ابتدا يک « انجمن نسوان» گويا از ميان شاعر زنان (!) بر ميگزيند و به آنان تلقين ميکند برای او در فلان نشريه انترنتی ؛ « ستايشنامه » بفرستند ! در قدم دوم خودش مطالبی را از زبان اين و ان ، سر هم بندی ميکند ! نويسندگی در قدم اول شهامت و دليری ميخواهد که سياهسنگ هرگز آين خصيصه را ندارد ؛ سياهسنگ حتا در مورد قوميت و ريشه خود نيز ساکت مانده است و آنرا با مشتی کلمات شاعرانه ، بر گذار کرده و مشتی خاک بهصورت خواننده کنجکاو پاشيده است ! سياهسنگ که اغلب به زبان فارسی می نويسد گويا خوش دارد به جای دانشگاه ، پوهنتون و به به جای خيابان ، سرک و .. بگويد ! برخلاف تصور جناب مامون ، سياهسنگ هرگز ترجمه ای شگرف از اثری بزرگ ارائه نکرده ؛ يک شاعز زن انگليسی که در ۲۶ ساله گی خود را کشت ؛ باری مورد التفات سياهسنگ قرار گرفته است و ترجمه های از وی رائه داده ، آثار اين زن جوان که بيشتز بوی مرگ و نوميدی ميدهد ؛ جوانان وطن مان را به چه کار خواهد آمد؟! آقای مامون که خود برای « جهاد فروشان » بخصوص ربانی و شرکاء ، تاريخ فضايل ، جعل کرده و از قتل عام ها و ويران گری اين آدمکشان، بسيار اندکی ، تبارز داده ، چگونه ميتواند در باره نويسندگان ديگر ، مثلا سياهسنگ ، قضاوتی درست فرمايد ! با احترام . نبيل ايمانی
« سلمانی ها وقتی بيکار بمانند ؛ سر همديگر را می تراشند ( ضرب المثل) . جناب مامون که يک نويسنده وابسته به جمعيت اسلامی است اين بار از نويسنده ای تبجيل کرده که همسنگر حزبی او نيست ! شعار های آخوندی و مبالغه آميز در باره صبور سياهسنگ دادن ؛ و اورا قطب ژور ناليزم ناميدن همانقدر سخيف و هرزه است که عده ای ديگر حضور سياهسنک را در عرصه نويسندگی معاصر انکار می کنند ! واقعيت اين است که سياهسنگ در ميان نويسندگان معاصر افغان ، يک قلمزن فاقد شهامت و ايده ئولوژی پيشرو است ! حتا در همين اثر ( ... و آن گلوله های بامداد..) از ترس مخالفان فکری اش ، از ترس و ترديد دشمنان قومی داوود خان ؛ اتموسفيری در کتاب خويش خلق کرده که خواننده در آخر نميداند ، داوود خان را در پايان قهرمانی وطن پرست بداند يا ديکتاتوری بزدل و خاين؟ سياهسنگ حتا برای تبجيل و بزرگداشت خويشتن نيز روش های مضحک بر می گزيند ؛ به نحوی که ابتدا يک « انجمن نسوان» گويا از ميان شاعر زنان (!) بر ميگزيند و به آنان تلقين ميکند برای او در فلان نشريه انترنتی ؛ « ستايشنامه » بفرستند ! در قدم دوم خودش مطالبی را از زبان اين و ان ، سر هم بندی ميکند ! نويسندگی در قدم اول شهامت و دليری ميخواهد که سياهسنگ هرگز آين خصيصه را ندارد ؛ سياهسنگ حتا در مورد قوميت و ريشه خود نيز ساکت مانده است و آنرا با مشتی کلمات شاعرانه ، بر گذار کرده و مشتی خاک بهصورت خواننده کنجکاو پاشيده است ! سياهسنگ که اغلب به زبان فارسی می نويسد گويا خوش دارد به جای دانشگاه ، پوهنتون و به به جای خيابان ، سرک و .. بگويد ! برخلاف تصور جناب مامون ، سياهسنگ هرگز ترجمه ای شگرف از اثری بزرگ ارائه نکرده ؛ يک شاعز زن انگليسی که در ۲۶ ساله گی خود را کشت ؛ باری مورد التفات سياهسنگ قرار گرفته است و ترجمه های از وی رائه داده ، آثار اين زن جوان که بيشتز بوی مرگ و نوميدی ميدهد ؛ جوانان وطن مان را به چه کار خواهد آمد؟! آقای مامون که خود برای « جهاد فروشان » بخصوص ربانی و شرکاء ، تاريخ فضايل ، جعل کرده و از قتل عام ها و ويران گری اين آدمکشان، بسيار اندکی ، تبارز داده ، چگونه ميتواند در باره نويسندگان ديگر ، مثلا سياهسنگ ، قضاوتی درست فرمايد ! با احترام . نبيل ايمانی