از وقایع اتفاق افتاده بعد از تعینات مرحوم بیت الله مهسود منحیث رهبر طالبان پاکستان توسط ملا عمر , و بدست گرفتن قدرت در چندین شهر پاکستان توسط طالبان ( که از نظر عسکری مانوری جنگی بود ) قبل از این , عقب کشیدن عسکر پاکستانی از وزیرستان در عین اختتام و یا پیروزی عسکر پاکستان به مقابل قوای بیت الله مهسود , نشان میدهد که عسکر پاکستان حضوراء نمیخواهند که به مقابل قوای طالبان که تا دندان مسلح هستند قرار گیرند , شاید این از تر سی وقوع کش مکش داخلی از رهبری تا صفوف ماتحت قوای پاکستان باشد که در حدود دوصدو پنجاه هزار پشتون در یونیفارم عسکری را دارند و یا شاید هم احزاب اسلامی در عسکری نفوظ نموده اند و اختیار رهبری را بدست گرفته اند . از سوی دیگر اصف زرداری که نه تنها سیاسی نیست و در مد مقابل خود شخصی که بتواند عملیات روزانه او را تحت سنجش قرار دهد , نیست , زرداری در ضد و بند سیاسی تجربه چندین ساله دارد و حتی او حاظر است پیپل دموکراتیک پارتی پاکستان را شبانه به فروش رسانیده راهی دیار انگریز گردد و همچو شخصی در مقابل وعده و وعید های سیاسی و یا اخطار و تشر های سیاسی حاظر است تن به هر معاهده با هرکسی که با قدرت باشد , بدهد . در ین حیث و بیث از تاریخ آِ اس آِ معلوم است در معامله های خود با طالبان جدی تر شده و به جای یک بیت الله مسهود از هر یک طالب یک بیت الله درست نموده در خفا به جنگ به مقابل امریکا در داخل و خارج ایستاده شده اند . یکی از شواهدی که از قدرت زیاد طالبان حکایت میکند این است که جنرال امریکایی از پنتاگون در خواست قوای زیادی را نموده است . این میرساند که امریکن با داشتن 70 هزار عسکر جنگی و صد و سی هزار عسکر ناتو قدرت مقابله با طلبان را از دست داده اند , و دنبال بهانه هستند تا بتوانند بدون بد نامی از افغانستان بیرون بروند . حمله طالبان به شهر کوچک کامدیش و کشتن هشت عسکر امریکایی و دو عسکر افغان نشان دهنده برتری قوای طالبان بر امر یکایی ها هستند و از نوع حمله به تولی امریکایی که عبور و مرور طالبان را به دو طرف سرحد افغان و پاکستان تحت نظر داشتند , نشان میدهد در طراحی حمله مانند همیشه از تجربه عسکری پاکستان استفاده شده است . پاکستان از 1947 به بعد در ارتفاعات سیاچن و گلیشیر در جنگ با عسکر هند هستند .
از وقایع اتفاق افتاده بعد از تعینات مرحوم بیت الله مهسود منحیث رهبر طالبان پاکستان توسط ملا عمر , و بدست گرفتن قدرت در چندین شهر پاکستان توسط طالبان ( که از نظر عسکری مانوری جنگی بود ) قبل از این , عقب کشیدن عسکر پاکستانی از وزیرستان در عین اختتام و یا پیروزی عسکر پاکستان به مقابل قوای بیت الله مهسود , نشان میدهد که عسکر پاکستان حضوراء نمیخواهند که به مقابل قوای طالبان که تا دندان مسلح هستند قرار گیرند , شاید این از تر سی وقوع کش مکش داخلی از رهبری تا صفوف ماتحت قوای پاکستان باشد که در حدود دوصدو پنجاه هزار پشتون در یونیفارم عسکری را دارند و یا شاید هم احزاب اسلامی در عسکری نفوظ نموده اند و اختیار رهبری را بدست گرفته اند . از سوی دیگر اصف زرداری که نه تنها سیاسی نیست و در مد مقابل خود شخصی که بتواند عملیات روزانه او را تحت سنجش قرار دهد , نیست , زرداری در ضد و بند سیاسی تجربه چندین ساله دارد و حتی او حاظر است پیپل دموکراتیک پارتی پاکستان را شبانه به فروش رسانیده راهی دیار انگریز گردد و همچو شخصی در مقابل وعده و وعید های سیاسی و یا اخطار و تشر های سیاسی حاظر است تن به هر معاهده با هرکسی که با قدرت باشد , بدهد . در ین حیث و بیث از تاریخ آِ اس آِ معلوم است در معامله های خود با طالبان جدی تر شده و به جای یک بیت الله مسهود از هر یک طالب یک بیت الله درست نموده در خفا به جنگ به مقابل امریکا در داخل و خارج ایستاده شده اند . یکی از شواهدی که از قدرت زیاد طالبان حکایت میکند این است که جنرال امریکایی از پنتاگون در خواست قوای زیادی را نموده است . این میرساند که امریکن با داشتن 70 هزار عسکر جنگی و صد و سی هزار عسکر ناتو قدرت مقابله با طلبان را از دست داده اند , و دنبال بهانه هستند تا بتوانند بدون بد نامی از افغانستان بیرون بروند . حمله طالبان به شهر کوچک کامدیش و کشتن هشت عسکر امریکایی و دو عسکر افغان نشان دهنده برتری قوای طالبان بر امر یکایی ها هستند و از نوع حمله به تولی امریکایی که عبور و مرور طالبان را به دو طرف سرحد افغان و پاکستان تحت نظر داشتند , نشان میدهد در طراحی حمله مانند همیشه از تجربه عسکری پاکستان استفاده شده است . پاکستان از 1947 به بعد در ارتفاعات سیاچن و گلیشیر در جنگ با عسکر هند هستند .