این تنویر و کاکر آدم های جدی نیستند. این ها با پیشکش کردن مسایل خنده آوری ازین قبیل قصد دارند کابلپرس را که می تواند پایگاه خوبی برای ابراز نظر و بحث های مدنی باشد، به دشنامکده یی مبدل کنند که تنها یا اشخاص بیعزت دران حضور بیابند یا اشخاص با عزت بی عزت شوند.
به طور نمونه همین مضمون "تحلی وطندوستی....." به گونه یی طرح شده است که اگر پذیرفته شود، خود غر غیر وطندوست معرفی کنند و اگر نپذیرند باید دلیل بیاورند که بیشتر به گزینهء دوم روی می آورند. نتیجه چه می شود؟ نفرت قومی، نقاق قومی و دو دستگی قومی.
مثلاً اگر یک تاجک کابلستانی بیاید و بگوید که این ما بودیم که سه بار انگلیس را شکست دادیم و نگذاشتیم از هندوکش بگذرد. این ما بودیم که قیام های ما در کابل و پروان و جنگ های ما با انگلیس سبب شکست آن ها شد. آیا شما در تاریخ جنگ هایی که به نام افغان و انگلیس نام داده اید، کدام قیام علیه انگلیس را در جنوب و شرق نام گرفته می توانید؟...
آهنگ اولمیر بنا به تحقیقی که صبور الله سیاسنگ کرده است، در اصل "داپشتونستان دی" بوده است که بعداً آنرا بینوا به "دا افغانستان دی" تبدیل کرد.
دوم این که آهنگ های فرمایش دولتی به این یا آن زبان نمی تواند حتماً بیانگر احساس گویندگان آن زبان در مورد این یا آهنگ باشد. در زمان حاکمیت حزب خلق صد ها آهنگ "مردمی" و "میهنی" به زبان های مختلف ثبت شد. آهنگ های کارگری و سوسیالیستی و غیره. آیا مردم با مضامین آن آهنگ ها همنوا بودند؟
آۀقای کاکر می توانستند مضمون دلخواه شان را در فولکلور پشتو جستجو کنند. من باور دارم که در فلکلور می توان چنین احساس را یافت. در فولکلور کلیه اقوام کشور می توان این احساس را یافت.
هدف آقای کاکر از طرح مساله بدین شکل این نیست که کار تحقیقی یی را به سر رسانده باشند بلکه می خواهد فقط تنور مخالفت و دو دستگی قومی را گرم نگهدارد.
خواهش من از دوستان این است که دیگر به پیام های تنویر و کاکر که پاسخ ندهند و وقت خود را بیجا مصرف نکنند.
درین پیامخانه می توان به بحث های روشنفکرانهء بسیاری پرداخت. هر مضمونی که در کابلپرس گذاشته می شود نیاز به تبصره دارد. اما اشخاصی مانند کاکر و تنویر با کشاندن بحث به مسایل شدیداً قومی و اختلاف برانگیز مسیر بحث مضمون را منحرف می سازند.
امید است دوستان خود را با گند مضامینی که در پیام های تخریبکارانهء شماری از پیام نویسان وجود دارد، وارهانند و ازان دوری چویند.
مسالهء مهم درین روز ها انتخابات است. انتخاباتی که تیم حاکم را نتایجش به فغان آورده و می خواهند آنرا بی اعتبار نموده و دموکراسی را بدنام و بی اعتبار کنند. بیایید بحث را روی همین ممایل داغ نگهداریم.
این تنویر و کاکر آدم های جدی نیستند. این ها با پیشکش کردن مسایل خنده آوری ازین قبیل قصد دارند کابلپرس را که می تواند پایگاه خوبی برای ابراز نظر و بحث های مدنی باشد، به دشنامکده یی مبدل کنند که تنها یا اشخاص بیعزت دران حضور بیابند یا اشخاص با عزت بی عزت شوند.
به طور نمونه همین مضمون "تحلی وطندوستی....." به گونه یی طرح شده است که اگر پذیرفته شود، خود غر غیر وطندوست معرفی کنند و اگر نپذیرند باید دلیل بیاورند که بیشتر به گزینهء دوم روی می آورند. نتیجه چه می شود؟ نفرت قومی، نقاق قومی و دو دستگی قومی.
مثلاً اگر یک تاجک کابلستانی بیاید و بگوید که این ما بودیم که سه بار انگلیس را شکست دادیم و نگذاشتیم از هندوکش بگذرد. این ما بودیم که قیام های ما در کابل و پروان و جنگ های ما با انگلیس سبب شکست آن ها شد. آیا شما در تاریخ جنگ هایی که به نام افغان و انگلیس نام داده اید، کدام قیام علیه انگلیس را در جنوب و شرق نام گرفته می توانید؟...
آهنگ اولمیر بنا به تحقیقی که صبور الله سیاسنگ کرده است، در اصل "داپشتونستان دی" بوده است که بعداً آنرا بینوا به "دا افغانستان دی" تبدیل کرد.
دوم این که آهنگ های فرمایش دولتی به این یا آن زبان نمی تواند حتماً بیانگر احساس گویندگان آن زبان در مورد این یا آهنگ باشد. در زمان حاکمیت حزب خلق صد ها آهنگ "مردمی" و "میهنی" به زبان های مختلف ثبت شد. آهنگ های کارگری و سوسیالیستی و غیره. آیا مردم با مضامین آن آهنگ ها همنوا بودند؟
آۀقای کاکر می توانستند مضمون دلخواه شان را در فولکلور پشتو جستجو کنند. من باور دارم که در فلکلور می توان چنین احساس را یافت. در فولکلور کلیه اقوام کشور می توان این احساس را یافت.
هدف آقای کاکر از طرح مساله بدین شکل این نیست که کار تحقیقی یی را به سر رسانده باشند بلکه می خواهد فقط تنور مخالفت و دو دستگی قومی را گرم نگهدارد.
خواهش من از دوستان این است که دیگر به پیام های تنویر و کاکر که پاسخ ندهند و وقت خود را بیجا مصرف نکنند.
درین پیامخانه می توان به بحث های روشنفکرانهء بسیاری پرداخت. هر مضمونی که در کابلپرس گذاشته می شود نیاز به تبصره دارد. اما اشخاصی مانند کاکر و تنویر با کشاندن بحث به مسایل شدیداً قومی و اختلاف برانگیز مسیر بحث مضمون را منحرف می سازند.
امید است دوستان خود را با گند مضامینی که در پیام های تخریبکارانهء شماری از پیام نویسان وجود دارد، وارهانند و ازان دوری چویند.
مسالهء مهم درین روز ها انتخابات است. انتخاباتی که تیم حاکم را نتایجش به فغان آورده و می خواهند آنرا بی اعتبار نموده و دموکراسی را بدنام و بی اعتبار کنند. بیایید بحث را روی همین ممایل داغ نگهداریم.