اولا خواهش بنده ازشما این است که باید حد خویش را بشناسید و درمقام یک سردبیرسایت خودرا جا نزده وبه این وآن توصیه نفرمائید که چه بکنند وچه نکنند. زیرا اخلاقا درست نیست که یک نفر خود را قیم همه گان بسازد ودرمنبر موعظه نشسته به این وآن امر ونهی کند که چه بکنند وچه نکنند کی پیام بگذارد وکی نگذارد. این کاربستگی به تصمیم خود افراد دارد.
هروقتی این بندهء را درسایت شخصی تان یعنی سایت سرنوشت یافتید آنگاه می توانید که مضمون ام را تا می توانید قیچی قیچی نموده ودرآخر جزنام کاکر دیگر تمام مضامین را پاک کنید تا عقده های درونی تان حل گردد. اینجا کابل پرس? است من وآقای تنویر ویا هرکس دیگر درسایت کابل پرس همان قدر حق داریم که شما ورفقای تان دارید.
من ازکس دیگر نماینده گی نمیکنم اما خودم دربخش سخنگاه کمتر پیام میدهم وخودرا باهرکس وناکس مواجه نمیسازم حتی الامکان . سایت کابل پرس سایت آزاد است هرکس که پیام میدهد میزان تربیهء وقدرت تحمل خویش را درمقابل مخالف خویش به نمایش میگذارد. من هرگز طرفدار دشنامهای رکیک به فامیل وقوم کسی نیستم استدلال ارائه میکنم درصورتی که کسی اعتراضی داشته باشد به جوابش می پردازم. هرگزکسی را تشویق ویاتحریک به دشنام نمیکنم ام اعتراف میکنم که ا ازبرکت رفقای بافرهنگ شما گاه گاهی مرتکب بعضی لغزشهای کوچک شده ام . اما کوشش این بوده است که در وقت مناسب به اصلاح آن پرداخته وازتکرار آن اجتناب ورزم.
عرض من حضورتان که جناب شما ادعاهای ضد ونقیض را دریام تان مطرح کرده اید. اول اینکه پذیرفته اید که درفرهنگ و ادبیات مردمی پشتونها یعنی فولکلور مردم اشعار وادبیات حماسی وجود دارد که فرد را به وجد وشور می آورد این خودش یک اعتراف ازجانب شماست اما چنین ذکر کرده اید که درادبیات فولکور اقوام دیگر نیز چنین اشعارحماسی با عین احساس یافت میشود که متاسفانه درین زمینه هیچ مثالی ارائه نکرده اید.
ازطرف دیگر شما منکر جنگ های افغان وانگلیس شده اید که گویا قوم پشتون مناطق سفلی اصلا هیچ جنگی را درمقابل انگلیس ها انجام نداده اند. حتی جنابعالی بحیث یک نویسنده که ادعای یک سر وگردن بالابودن را نسبت به دیگران دارید میخواهید که جنگ میوند را نیز یک حادثهء دروغ معرفی کنید همان طوریکه دوستان دیگرتان این کاررا میکنند.
درینجا صرف به علت جلوگیری از اطالهء کلام صرف از فخر افغان خان عبد الغفار خان جمله ای را یاد میکنم آن مرحومی میگوید:
(زمانیکه من کودک بودم هرروز شاهد کشت وکشتار وحملات بیرحمانه انگلیسیها برمناطق قبایلی د می بودم اما تاجای که من نتیجه گرفتم انگلیسها ازین جنگها هیچ ضرری نمی دیدند
اگرانگلیس ها بالای وزیر وافریدی حمله میکرد مومند ومسعود میگفت که بمن چی این جنگ آنهاست اما روز دیگر که نوبت مومند ومسعود میرسید وزیر افریدی بی تفاوت می بودند پس این جنگها علی رغم قربانی های زیاد برای انگلیسها آسیب زیادی نمیرساند.*
پس چگونه شما حاضرشده اید که منکرقربانیهای عظیم ملت پشتون دربرابر استیلاگران انگلیس باشید؟ اگر دلیل شما این است که پشتونها چرا مانع رسیدن عساکرانگلیس وآنهم تادندان مسلح تا کابل نشدند پس این آیا اجازه میدهید که عین سوال را ازشما بکنیم که شما چرا مانع رسیدن قوای روس ازشمال به کابل نشدید؟ نه تنها که نشدید بلکه قهرمان ایده آلی تان یک قرار داد آتش بس یکساله را نیز با قوای متجاوز به امضارساند. مگر دیگران حق ندارند که ازشما این سوال را بکننند؟ واگر میکنند چرا آنرا برچسپ دشنام وتوهین میدهید؟ کدام خان ویا ملک یک قبیلهء پشتون با انگلیس ها معاهدهء آتش بس را انجام داده است؟
ازین گذشته حتی درهمین زمان اشغال افغانستان می توانید یکی ازقوماندانهای مشهورهمطراز آقای مسعود نظیر مولوی حقانی ویا یا عبدالحق وغیره نام ببرید که با لشگر متجاوز بنام تاکتیک قرار داد آتش بس را امضا کرده باشد؟
اما این مطلب که جنابعالی فرموده اید که مراد ازنشراین مطلب توسط کاکر کارتحقیقاتی نیست بلکه آتش زدن به اختلافات قومی است نخست باید ازخویشتن ورفقای عزیز خویش این سوال را بکنید که نوشته های که در وسف قهرمانان چون حبیب الله خان کلکانی وآقای مسعود نوشته میشود چقدر می تواند وحدت ملی را تضمین کند این ضرب المثل سوزن وجوال دوز را میرساند. طوریکه مشاهد میفرمائید نظربه شناخت که من ازشما وطرز دید شما دارم به اشخاص ایده آلی شما توهین نکرده ام با آنکه میدانم که نه شما نمایندهء کدام قوم استید ونه من. بلکه هرکس نظریات شخصی خویش را بیان میکند وهمچنان نه کدام دشنام غیراخلاقی داده ام خدا کند که کدام کلمه ای را بهانه قرارنداده وجواب خویش را خدمت خواننده گان عزیز تقدیم دارید واگراین کاررا هم نمی کنید کدام اجباری بالای شما ندارم.
موفق باشید
آقای عصردولت شاهی!
اولا خواهش بنده ازشما این است که باید حد خویش را بشناسید و درمقام یک سردبیرسایت خودرا جا نزده وبه این وآن توصیه نفرمائید که چه بکنند وچه نکنند. زیرا اخلاقا درست نیست که یک نفر خود را قیم همه گان بسازد ودرمنبر موعظه نشسته به این وآن امر ونهی کند که چه بکنند وچه نکنند کی پیام بگذارد وکی نگذارد. این کاربستگی به تصمیم خود افراد دارد.
هروقتی این بندهء را درسایت شخصی تان یعنی سایت سرنوشت یافتید آنگاه می توانید که مضمون ام را تا می توانید قیچی قیچی نموده ودرآخر جزنام کاکر دیگر تمام مضامین را پاک کنید تا عقده های درونی تان حل گردد. اینجا کابل پرس? است من وآقای تنویر ویا هرکس دیگر درسایت کابل پرس همان قدر حق داریم که شما ورفقای تان دارید.
من ازکس دیگر نماینده گی نمیکنم اما خودم دربخش سخنگاه کمتر پیام میدهم وخودرا باهرکس وناکس مواجه نمیسازم حتی الامکان . سایت کابل پرس سایت آزاد است هرکس که پیام میدهد میزان تربیهء وقدرت تحمل خویش را درمقابل مخالف خویش به نمایش میگذارد. من هرگز طرفدار دشنامهای رکیک به فامیل وقوم کسی نیستم استدلال ارائه میکنم درصورتی که کسی اعتراضی داشته باشد به جوابش می پردازم. هرگزکسی را تشویق ویاتحریک به دشنام نمیکنم ام اعتراف میکنم که ا ازبرکت رفقای بافرهنگ شما گاه گاهی مرتکب بعضی لغزشهای کوچک شده ام . اما کوشش این بوده است که در وقت مناسب به اصلاح آن پرداخته وازتکرار آن اجتناب ورزم.
عرض من حضورتان که جناب شما ادعاهای ضد ونقیض را دریام تان مطرح کرده اید. اول اینکه پذیرفته اید که درفرهنگ و ادبیات مردمی پشتونها یعنی فولکلور مردم اشعار وادبیات حماسی وجود دارد که فرد را به وجد وشور می آورد این خودش یک اعتراف ازجانب شماست اما چنین ذکر کرده اید که درادبیات فولکور اقوام دیگر نیز چنین اشعارحماسی با عین احساس یافت میشود که متاسفانه درین زمینه هیچ مثالی ارائه نکرده اید.
ازطرف دیگر شما منکر جنگ های افغان وانگلیس شده اید که گویا قوم پشتون مناطق سفلی اصلا هیچ جنگی را درمقابل انگلیس ها انجام نداده اند. حتی جنابعالی بحیث یک نویسنده که ادعای یک سر وگردن بالابودن را نسبت به دیگران دارید میخواهید که جنگ میوند را نیز یک حادثهء دروغ معرفی کنید همان طوریکه دوستان دیگرتان این کاررا میکنند.
درینجا صرف به علت جلوگیری از اطالهء کلام صرف از فخر افغان خان عبد الغفار خان جمله ای را یاد میکنم آن مرحومی میگوید:
(زمانیکه من کودک بودم هرروز شاهد کشت وکشتار وحملات بیرحمانه انگلیسیها برمناطق قبایلی د می بودم اما تاجای که من نتیجه گرفتم انگلیسها ازین جنگها هیچ ضرری نمی دیدند
اگرانگلیس ها بالای وزیر وافریدی حمله میکرد مومند ومسعود میگفت که بمن چی این جنگ آنهاست اما روز دیگر که نوبت مومند ومسعود میرسید وزیر افریدی بی تفاوت می بودند پس این جنگها علی رغم قربانی های زیاد برای انگلیسها آسیب زیادی نمیرساند.*
پس چگونه شما حاضرشده اید که منکرقربانیهای عظیم ملت پشتون دربرابر استیلاگران انگلیس باشید؟ اگر دلیل شما این است که پشتونها چرا مانع رسیدن عساکرانگلیس وآنهم تادندان مسلح تا کابل نشدند پس این آیا اجازه میدهید که عین سوال را ازشما بکنیم که شما چرا مانع رسیدن قوای روس ازشمال به کابل نشدید؟ نه تنها که نشدید بلکه قهرمان ایده آلی تان یک قرار داد آتش بس یکساله را نیز با قوای متجاوز به امضارساند. مگر دیگران حق ندارند که ازشما این سوال را بکننند؟ واگر میکنند چرا آنرا برچسپ دشنام وتوهین میدهید؟ کدام خان ویا ملک یک قبیلهء پشتون با انگلیس ها معاهدهء آتش بس را انجام داده است؟
ازین گذشته حتی درهمین زمان اشغال افغانستان می توانید یکی ازقوماندانهای مشهورهمطراز آقای مسعود نظیر مولوی حقانی ویا یا عبدالحق وغیره نام ببرید که با لشگر متجاوز بنام تاکتیک قرار داد آتش بس را امضا کرده باشد؟
اما این مطلب که جنابعالی فرموده اید که مراد ازنشراین مطلب توسط کاکر کارتحقیقاتی نیست بلکه آتش زدن به اختلافات قومی است نخست باید ازخویشتن ورفقای عزیز خویش این سوال را بکنید که نوشته های که در وسف قهرمانان چون حبیب الله خان کلکانی وآقای مسعود نوشته میشود چقدر می تواند وحدت ملی را تضمین کند این ضرب المثل سوزن وجوال دوز را میرساند. طوریکه مشاهد میفرمائید نظربه شناخت که من ازشما وطرز دید شما دارم به اشخاص ایده آلی شما توهین نکرده ام با آنکه میدانم که نه شما نمایندهء کدام قوم استید ونه من. بلکه هرکس نظریات شخصی خویش را بیان میکند وهمچنان نه کدام دشنام غیراخلاقی داده ام خدا کند که کدام کلمه ای را بهانه قرارنداده وجواب خویش را خدمت خواننده گان عزیز تقدیم دارید واگراین کاررا هم نمی کنید کدام اجباری بالای شما ندارم.
موفق باشید