والی بلخ فرار کرد و حیات یک روزنامه نگار با خطر جدی مواجه است

به خاطر اینکه مطلب زیاد طولانی نشود من گفته هایم را در چند جمله خلاصه میکنم:

• نا جوانمردانه خواهد بود اگر نقش حکمتیار و قومندانان سر سپرده او را در شکست روسها نادیده گرفت.
  این خدمت و رشادت او کوتاهی های دیگر او را پاک میکند.

• این انسانی نیست که حکمتیار را توهین کرد ولی بچه روس کارملوف و مسعودوف را قهرمانان تان خطاب کنید. یک و نیم میلیون افغان که 95 فیصد آنها پشتونهای مظلوم بودند به علت خیانت کارملوف و اوربند مسعودوف که امنیت کاروانهای نظامی روسها را درسایه این قرارداد ننگین تامین میکرد ، شهید شده اند.

• حکمتیار خوب است یا بد امروز به الهام دهنده یک افغانستان آزاد و مستقل مبدل شده است. این در حالی است که دیگر رهبران جهادی نوکری و غلامی 43 کشور اشغالگر را دارند میکنند.

• حکمتیار با اتهامات دروغین توهین شده است که دور از انصاف است. ازجمله قتل سیدال سخندان، میرویس جلیل ، تیزاب پاشی که هیچ ثبوتی برای آنها موجود نیست.

• حکمتیار بد یا خوب هیچگاه به راه که انتخاب کرده خیانت نکرده است و تاکنون به همان راه روان است.

• و بلاخره راکتباری کابل دروغ محض دیگری است که طرفدران غلام بچه روس مسعودوف در عقب آن است. اگر حکمتیار کابل را راکتباران کرده بود چرا از همه بیشتر مناطقی که در درست قوای حکمتیار بود از همه بیشتر تخریب شده اند. مگر او قوای خود را راکتباران کرده بود ؟

دون صفتی هم اندازه دارد. حالا شما سقاو دوم مسعودوف را که اول در بستر با نصیرالله بابر خوابید و بهترین فرزندان این کشور از جمله بهترین وطنپرستان پنجشیری چون احمد جان پهلوان را به شهادت رساند و بعدا ً با روسها اوربند کرد و در قتل یک و نیم میلیون افغان مظلوم و ویرانی قرا وقصبات کشور شریک روسها شد ، قهرمان میسازید ولی حکمتیار را با بی انصافی توهین میدارید.