نظرسنجی درباره ی دشنام ها و متهم کردن های بدون دليل و مدرک

سعدی گوید : هربد که به خود نمی پسندی/ با کس مکن ای برادر من * گر مادر خویش دوست داری/ دشنام مده به مادر من .
در دین ما دشنام دادن بد پنداشته شده و مورد مذمت قرار گرفته و در حدیث است که فحش دهنده بوی بهشت را استشمام نمی کند. در ضرب المثل پارسی داریم که:" یک سوزن به خودت بزن بعد یک جوال دوز (سوزن بزرگ از لحاظ قُطر) به رفیقت بزن" (تا از دردی که حس میکنی به فهمی رفیقت چقدر دردش می آید )هیچ عقل سلیمی فحش دادن را نمی پسندد و شخصی که فحش می دهد خودش سبک می شود یعنی شخصیتش زیر سؤال می رود. از طرف دیگر سایت وزین شما به شغل سخن چینی نیز می پردازد که: میان دو کس جنگ چون آتش است / سخن چین بدبخت هیزم کش است (با عرض پوزش از این شعرکه آوردم)بنا براین شما اعلام کنید هرکس فحش بدهد نوشته اش نشر نمی شود.