نمدانم ا زکجا شروع کنم؟زیرا هر پاراگراف نوشته فرشته جان فرشته های آسمان را می گریاند و می گویند ایکاش نام ما فرشته نمیبود. به هر صورت شروع میکنم: فرشته خانم«سخنان تند ملالی در آن لویه جرگه اوج خشم بعضی از رهبران جهادی را برانگیخت» یا خشم همهۀ رهبران جهادی را؟می خواهید چنان وانمود سازید که مثلاً خشم ربانی را بر نه انگیخیت بلکه تنها سیاف بود که افسار پاره کرد؟ ما که ترقس دندانهای ربانی را واشاره کردنهایش را در تلویزین دیدیم. در سخنان ملالی هیچ رهبر جهادی مستثنی نبود. لذا به گفتۀ مجددی رهبران مجاهدین همه « تور» خورده بودند. اگر دانش و فهم ملالی را با معیار های جهادی و انقیاد طلبی بسنجید دران صورت حق با شماست. امامتاسم به حال شما که آنطور نیست. ملالی درست و دقیق دشمنان مردم را تشخیص داده و مورد «تیغ تند حملات» قرار میدهد. از اوایل لشکرکشی امریکا و متحدین بر کشور که اگر یک طرف طالب را روفت از طرف دیگر بی رحم ترین آدم کشان، بی مانند ترین رهزنان و رزیل ترین بی ناموسان را از مغاره های خواجه بهاوالدین و کشور های بیگانه برگرده مردم سوار نمود که جنگ های کابل ماسک هر نوع جهاد بازی و قوم بازی شان را دریده بود. وملالی هم دقیق میداند که امریکا و متحدین به هیچ وجه حامی حقوق زن ودموکراسی نبوده و تا توان دارد از گله های وحشی جهادی حمایت میکند. من فکر میکنم که آقای نعمت الله ترکانی حقا به آن پرداخته که چگونه زنان و حتی دختران خورد سال مورد تجاوز سر دسته های جهادی هی قرار گرفتند که از حمایت بی دریغ امریکا و نظام حاکم قرار دارند. اگر از کشتار بی رحمانۀ اشغالگران بنویسم هفت من کاغذ به کار است. واز همین جاست که ملالی دقیقا نیاز مردم را درک نموده و خواهان خروج قوای اشغالگر است. ما میدانیم که هرکاه اشغالگران کشور را ترک نمایند، پای یازنه جانت و همکیشانش این بار در مغاره های خواجه بهاوالدین هم محکم نخواهد شد.
«ملالی جویا، جهادمردم افغانستان را دربرابر تجاوز روسها» هیچگاه اهانت نه کرده بلکه خود در بستر این چهاد و مقاومت پرورش یافته است. آمدیم « برمقاومت مردم را دربرابرهجوم پاکستان وتروریزم بین المللی به اهانت میگیرد و کسانی که این نبردمقدس را درسخت ترین شرایط رهبری کرده اند، جنگسالارمینامند» ملالی جویا هیچ گاهی چند دزد و رهزنی را که خود طالب آفریدند و تا دروازه های کابل برایش چک چک و واه واه کردنند، مفاومت گر نمیداند. وتنها خواجه بهاوالدین نمیتوانست جلو طلبان را بگیرد. زیرا اولا همان سانیکه تنطیمهای جهادی توسط امریکا و پاکستان وایران پف شدند ، طالبان نیز پف شد. واین بار هم اگر امریکا بخواهد همان طلبان را بر شما ترجیع بدهد فردا شما خواهید و آوارگی و طالبان خواهد بود و امارت اسلامی.
در حقیقت این یازنه جانت و رهزنان شورای نظاری اش باید پای از گلیم دراز نکنند که نمیکنند تا ولی نعمت خودرا بیازارند و نمک حرامی کنند. مردم افغانستان به شمول ملالی جویا نمک امریکایی نه خورده اند. امریکایی ها به مردم در پهلوی تجاوز بدترین ستمی دیگری را که روا داشتند آوردن دوبارۀ بگیل های جهادی در حاکمیت اداره مستعمراتی بود.
سلام خدمت همه:
نمدانم ا زکجا شروع کنم؟زیرا هر پاراگراف نوشته فرشته جان فرشته های آسمان را می گریاند و می گویند ایکاش نام ما فرشته نمیبود. به هر صورت شروع میکنم: فرشته خانم«سخنان تند ملالی در آن لویه جرگه اوج خشم بعضی از رهبران جهادی را برانگیخت» یا خشم همهۀ رهبران جهادی را؟می خواهید چنان وانمود سازید که مثلاً خشم ربانی را بر نه انگیخیت بلکه تنها سیاف بود که افسار پاره کرد؟ ما که ترقس دندانهای ربانی را واشاره کردنهایش را در تلویزین دیدیم. در سخنان ملالی هیچ رهبر جهادی مستثنی نبود. لذا به گفتۀ مجددی رهبران مجاهدین همه « تور» خورده بودند. اگر دانش و فهم ملالی را با معیار های جهادی و انقیاد طلبی بسنجید دران صورت حق با شماست. امامتاسم به حال شما که آنطور نیست. ملالی درست و دقیق دشمنان مردم را تشخیص داده و مورد «تیغ تند حملات» قرار میدهد. از اوایل لشکرکشی امریکا و متحدین بر کشور که اگر یک طرف طالب را روفت از طرف دیگر بی رحم ترین آدم کشان، بی مانند ترین رهزنان و رزیل ترین بی ناموسان را از مغاره های خواجه بهاوالدین و کشور های بیگانه برگرده مردم سوار نمود که جنگ های کابل ماسک هر نوع جهاد بازی و قوم بازی شان را دریده بود. وملالی هم دقیق میداند که امریکا و متحدین به هیچ وجه حامی حقوق زن ودموکراسی نبوده و تا توان دارد از گله های وحشی جهادی حمایت میکند. من فکر میکنم که آقای نعمت الله ترکانی حقا به آن پرداخته که چگونه زنان و حتی دختران خورد سال مورد تجاوز سر دسته های جهادی هی قرار گرفتند که از حمایت بی دریغ امریکا و نظام حاکم قرار دارند. اگر از کشتار بی رحمانۀ اشغالگران بنویسم هفت من کاغذ به کار است. واز همین جاست که ملالی دقیقا نیاز مردم را درک نموده و خواهان خروج قوای اشغالگر است. ما میدانیم که هرکاه اشغالگران کشور را ترک نمایند، پای یازنه جانت و همکیشانش این بار در مغاره های خواجه بهاوالدین هم محکم نخواهد شد.
«ملالی جویا، جهادمردم افغانستان را دربرابر تجاوز روسها» هیچگاه اهانت نه کرده بلکه خود در بستر این چهاد و مقاومت پرورش یافته است. آمدیم « برمقاومت مردم را دربرابرهجوم پاکستان وتروریزم بین المللی به اهانت میگیرد و کسانی که این نبردمقدس را درسخت ترین شرایط رهبری کرده اند، جنگسالارمینامند» ملالی جویا هیچ گاهی چند دزد و رهزنی را که خود طالب آفریدند و تا دروازه های کابل برایش چک چک و واه واه کردنند، مفاومت گر نمیداند. وتنها خواجه بهاوالدین نمیتوانست جلو طلبان را بگیرد. زیرا اولا همان سانیکه تنطیمهای جهادی توسط امریکا و پاکستان وایران پف شدند ، طالبان نیز پف شد. واین بار هم اگر امریکا بخواهد همان طلبان را بر شما ترجیع بدهد فردا شما خواهید و آوارگی و طالبان خواهد بود و امارت اسلامی.
در حقیقت این یازنه جانت و رهزنان شورای نظاری اش باید پای از گلیم دراز نکنند که نمیکنند تا ولی نعمت خودرا بیازارند و نمک حرامی کنند. مردم افغانستان به شمول ملالی جویا نمک امریکایی نه خورده اند. امریکایی ها به مردم در پهلوی تجاوز بدترین ستمی دیگری را که روا داشتند آوردن دوبارۀ بگیل های جهادی در حاکمیت اداره مستعمراتی بود.
تا بعد
تا بعد