یاهو
بعد از انتظارهای زیاد کابینه از طرف رییس جمهر به شورای ملی معرفی شد اما اینکه انتظارات مردم و جامعه جهانی براورده شده یا خیر؟ سوالیست که تاحدودی مشخص شده و جامعه جهانی تلویحا از طریق رییس ناتو و صدراعظم بلجیم ابراز رضایت نموده و تا حدودی زود است که به کل نظریات انها واقف شویم.
اما انچه از اوضاع و احوال داخل افغانستان بر می اید نوع نگرش به ان به چند دسته تقسیم میشود:
1-شورای ملی
با توجه به سوال و جوابهای کاندید وزیران و نمایندگان شورا و معرفی برنامه های وزیران توجه به نکات ذیل مهم است: طرح و بیان برنامه های وزیران بیشتر ارمانی و بدور از واقعییات افغانستان بوده و هدف انها کسب رای اعتماد میباشند عدم هماهنگی و ارائه یک برنامه منسجم در کل و تداخل و تضاد در برنامه های کاری وزارتخانه ها از شاخصه های عمده به نظر میرسد.و از طرفی به رخ کشیدن نبوغ و استعداد فردی وزرا برای حصول اعتماد بیشتر از مدیریت کارا و ملی مشاهده میشود.
در مقابل به علت کم سوادی ونظریات محلی و منطقوی و گرایشات سمتی و لسانی و فکری وکلای شورا از طرح سووالات کلیدی و اصولی چیزی به چشم نمی اید علاوه بر اینکه از نبود یک دستورالعمل داخلی جامع در درون شورا حکایت دارد شورای ناکار امدی که نتوانسته تا حال برای خودش برنامه ریزی مناسب انجام دهد و از فقدان دستور کاری رنج میبرد چگونه به وزرای پیشنهادی خرده گرفته و انتقاد و یا پیشنهاد سالم ارائه دهد؟نبود نظم و دسپلین داخل جلسه شورا-عدم کارایی کمیسیونهای شورا- نبود گزارشگر معین و مشخص سوال کننده -سوالات تکراری به جهت نشان دادن وکیل از طریق مانیتورهای تلویزیونی و عرض اندام وکیل غیر حاضر تا کنون-ریاست غلط گردانندگان و هیئت اداری شورا- حکمهای دیکتاتورانه رییس بیسواد شورا(در قضیه داکتر بشر دوست گرچه جناب ایشان بدلیل بی نزاکتیها و بیان غیر معمول و خلاف ادب و اخلاق فردی گفته های درست داکتر را هم کسی نمی پسندد)
همه و همه از معرفی کابینه یک نمایش تلویزیونی ساخته تا یک اقدام ملی و میهنی.
انچه را به وضوح میتوان دید تیپ تمامیت خواه به وزرای خودشان رای اعتماد خواهند داد ولی ان عده وکلای به اصطلاح روشنفکر تیشه به ریشه خودشان میزنند که اولتر از همه یقه کار امد ترین وصالحترین وزیر پیشنهادی را گرفته و به خیال خودشان هنر نمایی میکنند.
قابل توجه اقایان سجادی و بشر دوست پست وزارت در تمام دنیا پست مدیریتی است مدیر لایق در هر وزارت میتواند اداره خوبی انجام دهد حال اگر شرایط افغانستان را جدا ببینیم پست وزارتخانه های تخصصی باید متخصص باشد که پذیرفتنی است.
و از طرفی مصالح عمومی را نباید فدای مصالح شخصی کرد شما اقایانی که کاندید(سجادی معاون کاندید)بودید چون به قدرت نرسیدید حال بوق و کرنا را گرفتید که همه بد هستند؟اقای سجادی بعد از ناکامی به دنبال چهره های معلومالحال رفتید و از انها حمایت کردید حال سخنگوی انها شدید؟
و شرایط موجود بهترین فرصت را به کرزی خواهد داد تا 6 وزیر را در دور بعد حذف نموده و او نیز مثل بقییه تمامیت خواهان راحت میشود و این مردم ماست که یکبار دیگر بعلت ندانم کاری های وکلایشان تاریخ به سر شان تکرار میشود.
کارا ترین و متخصصترین وزیر صنایع و معادن را برایش دسیسه سازی کردند تا از صحنه بیرون شود در حالیکه کارمند ساده وپیاده دفتر دیگران بیشتر از انچه فکر کنید به جیب زده اند(گر مست گیرند---هر انچه هست گیرند)
2-رسانه ها ی تلویزیونی و چاپی
قشر رسانه ای ما هنوز در تپ و تاب انتخابات به سر میبرد روزنامه ها از تمویل کنندگانشان حمایت میکنند و تلویزیونها از نبود وزیر دلخواهشان مدیحه سرایی نموده انچه بیشتر جلب توجه میکند تلویزیون طلوع(که اخر معلوم نشد از کجا به جان ملت امده)با برنامه های 100 روز و گفتمان هر انچه مخالف و عقده ای و از چوکی دور مانده را جمع میکند و به خیال خودشان تحلیل و بررسی انجام میدهند(بطور نمونه زمانی فاروقی وزیر نبود هر روز در طلوع در فشانی میکرد وقتی وزیر شد دیگر نیامد).
3-افکار عامه و مردم ازاد
بدنبال راه حلی برای ارتزاق و معیشت و امنییت و نیم نگاهی به کابینه فقط به امید اینکه شاید اینبار فرجی حاصل شود.و بیزار از وزیر وکیل و نماینده و اگاه به جنگهای سر خرمن.
ادامه دارد.
یاهو
بعد از انتظارهای زیاد کابینه از طرف رییس جمهر به شورای ملی معرفی شد اما اینکه انتظارات مردم و جامعه جهانی براورده شده یا خیر؟ سوالیست که تاحدودی مشخص شده و جامعه جهانی تلویحا از طریق رییس ناتو و صدراعظم بلجیم ابراز رضایت نموده و تا حدودی زود است که به کل نظریات انها واقف شویم.
اما انچه از اوضاع و احوال داخل افغانستان بر می اید نوع نگرش به ان به چند دسته تقسیم میشود:
1-شورای ملی
با توجه به سوال و جوابهای کاندید وزیران و نمایندگان شورا و معرفی برنامه های وزیران توجه به نکات ذیل مهم است: طرح و بیان برنامه های وزیران بیشتر ارمانی و بدور از واقعییات افغانستان بوده و هدف انها کسب رای اعتماد میباشند عدم هماهنگی و ارائه یک برنامه منسجم در کل و تداخل و تضاد در برنامه های کاری وزارتخانه ها از شاخصه های عمده به نظر میرسد.و از طرفی به رخ کشیدن نبوغ و استعداد فردی وزرا برای حصول اعتماد بیشتر از مدیریت کارا و ملی مشاهده میشود.
در مقابل به علت کم سوادی ونظریات محلی و منطقوی و گرایشات سمتی و لسانی و فکری وکلای شورا از طرح سووالات کلیدی و اصولی چیزی به چشم نمی اید علاوه بر اینکه از نبود یک دستورالعمل داخلی جامع در درون شورا حکایت دارد شورای ناکار امدی که نتوانسته تا حال برای خودش برنامه ریزی مناسب انجام دهد و از فقدان دستور کاری رنج میبرد چگونه به وزرای پیشنهادی خرده گرفته و انتقاد و یا پیشنهاد سالم ارائه دهد؟نبود نظم و دسپلین داخل جلسه شورا-عدم کارایی کمیسیونهای شورا- نبود گزارشگر معین و مشخص سوال کننده -سوالات تکراری به جهت نشان دادن وکیل از طریق مانیتورهای تلویزیونی و عرض اندام وکیل غیر حاضر تا کنون-ریاست غلط گردانندگان و هیئت اداری شورا- حکمهای دیکتاتورانه رییس بیسواد شورا(در قضیه داکتر بشر دوست گرچه جناب ایشان بدلیل بی نزاکتیها و بیان غیر معمول و خلاف ادب و اخلاق فردی گفته های درست داکتر را هم کسی نمی پسندد)
همه و همه از معرفی کابینه یک نمایش تلویزیونی ساخته تا یک اقدام ملی و میهنی.
انچه را به وضوح میتوان دید تیپ تمامیت خواه به وزرای خودشان رای اعتماد خواهند داد ولی ان عده وکلای به اصطلاح روشنفکر تیشه به ریشه خودشان میزنند که اولتر از همه یقه کار امد ترین وصالحترین وزیر پیشنهادی را گرفته و به خیال خودشان هنر نمایی میکنند.
قابل توجه اقایان سجادی و بشر دوست پست وزارت در تمام دنیا پست مدیریتی است مدیر لایق در هر وزارت میتواند اداره خوبی انجام دهد حال اگر شرایط افغانستان را جدا ببینیم پست وزارتخانه های تخصصی باید متخصص باشد که پذیرفتنی است.
و از طرفی مصالح عمومی را نباید فدای مصالح شخصی کرد شما اقایانی که کاندید(سجادی معاون کاندید)بودید چون به قدرت نرسیدید حال بوق و کرنا را گرفتید که همه بد هستند؟اقای سجادی بعد از ناکامی به دنبال چهره های معلومالحال رفتید و از انها حمایت کردید حال سخنگوی انها شدید؟
و شرایط موجود بهترین فرصت را به کرزی خواهد داد تا 6 وزیر را در دور بعد حذف نموده و او نیز مثل بقییه تمامیت خواهان راحت میشود و این مردم ماست که یکبار دیگر بعلت ندانم کاری های وکلایشان تاریخ به سر شان تکرار میشود.
کارا ترین و متخصصترین وزیر صنایع و معادن را برایش دسیسه سازی کردند تا از صحنه بیرون شود در حالیکه کارمند ساده وپیاده دفتر دیگران بیشتر از انچه فکر کنید به جیب زده اند(گر مست گیرند---هر انچه هست گیرند)
2-رسانه ها ی تلویزیونی و چاپی
قشر رسانه ای ما هنوز در تپ و تاب انتخابات به سر میبرد روزنامه ها از تمویل کنندگانشان حمایت میکنند و تلویزیونها از نبود وزیر دلخواهشان مدیحه سرایی نموده انچه بیشتر جلب توجه میکند تلویزیون طلوع(که اخر معلوم نشد از کجا به جان ملت امده)با برنامه های 100 روز و گفتمان هر انچه مخالف و عقده ای و از چوکی دور مانده را جمع میکند و به خیال خودشان تحلیل و بررسی انجام میدهند(بطور نمونه زمانی فاروقی وزیر نبود هر روز در طلوع در فشانی میکرد وقتی وزیر شد دیگر نیامد).
3-افکار عامه و مردم ازاد
بدنبال راه حلی برای ارتزاق و معیشت و امنییت و نیم نگاهی به کابینه فقط به امید اینکه شاید اینبار فرجی حاصل شود.و بیزار از وزیر وکیل و نماینده و اگاه به جنگهای سر خرمن.
ادامه دارد.