دوستان بیآید کمی واقع بینانه قضاوت کنیم. اگر داود خان خود خواه دست به قانون شکنی نمیزد و افغانستان تا به امروز یعنی از 1973 تا 2007 بصورت نورمال مسیر توسعه پایدار اقتصادی.سیاسی.اجتماعی و فرهنگی را سپری میکرد. امروز افغانستان از لحاظ انکشاف ملی.ارزش و اعتبار منطقه ای و جهانی. از لحاظ فضای آزادی و دموکراسی در چه وضعیت قرار داشت>؟؟؟
امروز افغان ها وقتی سفر میکنند در قدم اول اگر دیگران را یک بار بازرسی و یا تلاشی کنند افغان ها 3 بار میکنند و بسیار از افغان ها حتی شرم شان می آیید که پاسپورت افغانی اش را نشان بدهد. آیا هرگز از خود پرسیده اید که مسوول حقارت ما در سطح ملی و بین المللی کی و کی ها هستیند؟؟؟؟
در زمان این شاه دختران آمریکای در هر کوچه و پسکوچه افغانستان چکر مزدند پس چی شد که امروز خود افغان ها زن ها خوب خیر باشد بسیاری از مرد ها جرات کرده نمیتوانند که به بسیاری از ولایات از جمله ولایات جنوبی سفر کنند.
در دهه های 60 و 70 میلادی افغانستان روابط خاص با غرب داشت.
و این شوروی ها و نوکر های که شستشوی مغزی شده بودند بود که ما را به جنین سیاه روزی کشاند. امروز به همه ثابت شده که اگر اندیشه انسان نوین شوروی برای خوشبختی بشر بود پس چه شد که هزاران زن و دختر از سرزمین اصلی همین اندیشه با زیر پا گذاشتن غرور فردی و ملی شان و بخاطر یک لقمه نان شب و روز در هتل های لندن و نیویورک مشغول روسپی گری هستند.
همان طوریکه ما همه میدانیم جرم و خیانت و هر عمل دیگر مربوط همان شخص میشود نه کسی دیگری بنا" ظاهر مسوول عملکرد نادر نیست همان طوریکه اگر من جرم را مرتکب شوم پدرم را به زندان نمی کشانند. و به همین اساس حبیب الله خان مسوول عملکرد عبدالرحمن نیست. و امان از حبیب الله. بنا" در باره هر شخص باید بطور جداگانه قضاوت کرد.
البته من نمیگویم که در دولت ظاهر پرابلم های اتنکی و یا دیگر مشکلات نبود اما نباید از خاطر دور داشت که هم عصر حکومت ظاهر در بسیار از کشور های متمدن جهان هم چنین مشکلات موجود بود بطور مثال اقلیت های قومی ساکن ولایات شمالی سویدن.ناروی. فینلاند و روسیه در دهه 90 میلادی بود که دارای پارلامان و خود مختاری شدند.
آمریکای جنوبی در آتش جنگ های داخلی و دیکتاتوری های خودکامه میسوخت و میساخت.
اروپای زخمی.ویران شده. فقیر و با شهر های خاکستری اش به کمک پلان مارشال یعنی آمریکا با بازسازی و نو سازی دست و پنجه نرم میکرد. و هزاران مثال دیگر.
هر قدر زمان بگذرد واقعیت های تاریخی افغانستان آشکار تر شدن میگیرد و حقیقت این که کی خدمت کرد و کی خیانت روشن تر خواهد شد.
دوستان بیآید کمی واقع بینانه قضاوت کنیم. اگر داود خان خود خواه دست به قانون شکنی نمیزد و افغانستان تا به امروز یعنی از 1973 تا 2007 بصورت نورمال مسیر توسعه پایدار اقتصادی.سیاسی.اجتماعی و فرهنگی را سپری میکرد. امروز افغانستان از لحاظ انکشاف ملی.ارزش و اعتبار منطقه ای و جهانی. از لحاظ فضای آزادی و دموکراسی در چه وضعیت قرار داشت>؟؟؟
امروز افغان ها وقتی سفر میکنند در قدم اول اگر دیگران را یک بار بازرسی و یا تلاشی کنند افغان ها 3 بار میکنند و بسیار از افغان ها حتی شرم شان می آیید که پاسپورت افغانی اش را نشان بدهد. آیا هرگز از خود پرسیده اید که مسوول حقارت ما در سطح ملی و بین المللی کی و کی ها هستیند؟؟؟؟
در زمان این شاه دختران آمریکای در هر کوچه و پسکوچه افغانستان چکر مزدند پس چی شد که امروز خود افغان ها زن ها خوب خیر باشد بسیاری از مرد ها جرات کرده نمیتوانند که به بسیاری از ولایات از جمله ولایات جنوبی سفر کنند.
در دهه های 60 و 70 میلادی افغانستان روابط خاص با غرب داشت.
و این شوروی ها و نوکر های که شستشوی مغزی شده بودند بود که ما را به جنین سیاه روزی کشاند. امروز به همه ثابت شده که اگر اندیشه انسان نوین شوروی برای خوشبختی بشر بود پس چه شد که هزاران زن و دختر از سرزمین اصلی همین اندیشه با زیر پا گذاشتن غرور فردی و ملی شان و بخاطر یک لقمه نان شب و روز در هتل های لندن و نیویورک مشغول روسپی گری هستند.
همان طوریکه ما همه میدانیم جرم و خیانت و هر عمل دیگر مربوط همان شخص میشود نه کسی دیگری بنا" ظاهر مسوول عملکرد نادر نیست همان طوریکه اگر من جرم را مرتکب شوم پدرم را به زندان نمی کشانند. و به همین اساس حبیب الله خان مسوول عملکرد عبدالرحمن نیست. و امان از حبیب الله. بنا" در باره هر شخص باید بطور جداگانه قضاوت کرد.
البته من نمیگویم که در دولت ظاهر پرابلم های اتنکی و یا دیگر مشکلات نبود اما نباید از خاطر دور داشت که هم عصر حکومت ظاهر در بسیار از کشور های متمدن جهان هم چنین مشکلات موجود بود بطور مثال اقلیت های قومی ساکن ولایات شمالی سویدن.ناروی. فینلاند و روسیه در دهه 90 میلادی بود که دارای پارلامان و خود مختاری شدند.
آمریکای جنوبی در آتش جنگ های داخلی و دیکتاتوری های خودکامه میسوخت و میساخت.
اروپای زخمی.ویران شده. فقیر و با شهر های خاکستری اش به کمک پلان مارشال یعنی آمریکا با بازسازی و نو سازی دست و پنجه نرم میکرد. و هزاران مثال دیگر.
هر قدر زمان بگذرد واقعیت های تاریخی افغانستان آشکار تر شدن میگیرد و حقیقت این که کی خدمت کرد و کی خیانت روشن تر خواهد شد.
بصیر از کانادا