Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 34589

عاشورا است و من گریه میکنم

27 دسامبر 2009, 06:24, توسط شمس

امسال دهم محرم مصادف است با 30 سالگی هجوم روسهای جنایتکار به سرزمین مقدس افغانها.

در 27 دسمبر 1979 اشغالگران روس در حالیکه غلام معروف شان جت کشمیری کارملوف را در یکی از طیارات شان حمل میکردند به کشور ما هجوم آورده و به ویرانی و قتل عام مردم بیگناه ما پرداختند.

آنها حدود دو میلیون افغان بیگناه 95 فیصد آنها پشتون را به شهادت رساندند و هزاران قریه و شهر را ویران ساختند. جنایتکاران جنگی و خائینان ملی از باند جنایتکار کارملوف برای این جنایات روسها هورا میکشیدند و تا حالا هم با بیشرمی تمام از آن جنایات با افتخار یاد میکنند.

روسهای جنایتکار بعد از اینکه دیدند با مقاومت سرسخت افغانها بخصوص رزمندگان پشتون در سراسر کشور روبرو هستند با مهاجر دیگر سنگ فروش سمرقندی مسعودوف اوربند و بعداً قرار داد امضا کرده و او را موظف به تامین امنیت کاروانهای نظامی شان در طول شاهراه سالنگ کردند. این خائین و مهاجر کثیف و جنایتکار بدون هیچ نوع شرم سینه های آن افغانهای قهرمان را که کاروانهای نظامی روسهای خوک صفت را مورد حمله قرار میداند ،هدف قرار داده و صد ها مجاهد قهرمان را برای خوشنودی روسهای جنایتکار به شهادت رساند.

ولی روسهای جنایتکار با تمام قوت ونیروی شان و با تمام خود فروخته هایشان از باند جنایتکار کشمیری کارملوف و سمرقندی مسعودوف نتوانستند کمر غازیان افغان را بشکنند.

30 سال گذشت ولی افغانها نباید جنایات خوک صفتان روس را فراموش کنند. ما بادی به اولاد اولاد خود در مورد جنایات روسها و غلامان شان بگویم . فراموش کردن و بخشیدن جنایات روسهای ستمگر خیانت است.

در این روز باید به افغانهای وطندوست گفت که بین روسهای جنایتکار و اشغالگران کنونی فرقی نیست . اشغالگران کنونی تا حالا هزاران هزار افغان بیگناه ( اکثریت آنها پشتونهای ملکی) را به شهادت رسانده اند.

آنانیکه دیروز برای روسها تحت سرگرده گی مسعودوف خدمت میکردند ، امریکایی ها و جنایتکاران انگریز را به شانه های شان تا کابل آورده و امروز برای امریکایی های جنایتکار هورا میکشند و جنایات شانرا تقدیر میکنند.

امروز باید افغانها یبکار دیگر تعهد بسپارند که تا زمان آزادی کامل وطن از اشغالگران دست از مقاومت بر نخواهند برداشت.

فقط و فقط اخراج کامل نیروهای اشغالگر میتواند راه را برای صلح و آبادی کشور باز کند.

جستجو در کابل پرس