قابل ذکر است که اسلام نیازی ندارد تا دست به دامن علوم تجربی شود... اگر مسلمین بعضی اوقات پیرامون ارتباطات علم با اسلام و قرآن بحث میکنند بخاطریست که بعضی از دوستان با خواندن چند کتاب و رفتن به مکتب، میشوند "کاسه داغ تر از آش" و بوکالت تمامئ دانشمندان علوم تجربئ جهان شروع میکنند به سنگ اندازی علیه دین و خصوصاً دین مبین اسلام.
گاهی از آسمان میگویند و گاهی از ریسمان تا شاید سنگی به پای اسلام کوبیده باشند... تا بحث دین و اخلاق میشود، پای تکنالوژی و فلان را در میان میکشند و صد ها دلیل بی ربط و برهان کذایئ دیگر.
پس طرح مسائل اینگونه برای این است که سوء تفاهم دوستان را در مورد اسلام و قرآن بر طرف نموده و از سنگ اندازی های ممتد آنها جلوگیری نمایند. البته هستند کسانیکه قسم خورده اند حقایق را تا به آخر قبول نکنند و آنها بدون شک مخاطبین اینگونه مباحث نمیباشند و همانگونه که آنها خود را بی نیاز از اسلام میپندارند، اسلام و مسلمین نیز به آنها نیازی ندارند.
در همین باره دانشمند محترم، آقای دکتر فریدون صحافی در تلویزیون سلام به شکل مسلسل برنامه ی ساختند تحت نام "قرآن و علم" که تنها چند کلیپ آنرا دوستان میتوانند در پیوند های ذیل مشاهده کنند:
به گفته ی ایشان، "قرآن کتاب نشانه ها و آیات (signs) است نه کتاب علوم تجربی (Science)" اما از آنجاییکه با علوم روز و تجربی مطابقت یا تطابق دارد، همزمان میتواند توسط یک دانشمند علوم تجربی، ریاضیدان، محقق و یا یک فرد عادی مطالعه گردد و اگر خواننده از اهل قناعت و هدایت بود، او را هدایت خواهد نمود و در غیر آن چیزی میشود مانند دین ستیزان کنونی که چشم ها و گوش ها را بسته و دهن را باز نموده اند و یکنواخت بر ضد اسلام و قرآن، شلیک میکنند.
به هر اندازه ی که قرآن را از چشم دانش و علم روز کنکاش کنیم، به همان اندازه به حقانیت و درستئ این کتاب ایمان خواهیم آورد و طرح مکارانه ی بعضی از دوستان مبنی بر عوارض احتمالئ این گونه تجزیه و تحلیل ها بسیار بیجا و بی مورد است.
خوشبختانه دین اسلام اساس علمی (بر پایۀ علم بی پایان و نامحدود الهی) دارد، چرا که علم و دانش بشر بدون تردید و شبهه، ناقص و محدود میباشد. بطور مثال دانشمندان علوم تجربی تا به اکنون از (نور) تعریف خاص و درستی ندارند و بدون تردید میلیون ها سوال در اذهان بشری الی یوم قیامت بی پاسخ باقی خواهند ماند.
برای منکرین دین مطالعۀ کتاب ذیل خالی از موهبت نخواهد بود:
قابل ذکر است که اسلام نیازی ندارد تا دست به دامن علوم تجربی شود... اگر مسلمین بعضی اوقات پیرامون ارتباطات علم با اسلام و قرآن بحث میکنند بخاطریست که بعضی از دوستان با خواندن چند کتاب و رفتن به مکتب، میشوند "کاسه داغ تر از آش" و بوکالت تمامئ دانشمندان علوم تجربئ جهان شروع میکنند به سنگ اندازی علیه دین و خصوصاً دین مبین اسلام.
گاهی از آسمان میگویند و گاهی از ریسمان تا شاید سنگی به پای اسلام کوبیده باشند... تا بحث دین و اخلاق میشود، پای تکنالوژی و فلان را در میان میکشند و صد ها دلیل بی ربط و برهان کذایئ دیگر.
پس طرح مسائل اینگونه برای این است که سوء تفاهم دوستان را در مورد اسلام و قرآن بر طرف نموده و از سنگ اندازی های ممتد آنها جلوگیری نمایند. البته هستند کسانیکه قسم خورده اند حقایق را تا به آخر قبول نکنند و آنها بدون شک مخاطبین اینگونه مباحث نمیباشند و همانگونه که آنها خود را بی نیاز از اسلام میپندارند، اسلام و مسلمین نیز به آنها نیازی ندارند.
در همین باره دانشمند محترم، آقای دکتر فریدون صحافی در تلویزیون سلام به شکل مسلسل برنامه ی ساختند تحت نام "قرآن و علم" که تنها چند کلیپ آنرا دوستان میتوانند در پیوند های ذیل مشاهده کنند:
1. برنامۀ نخست
2. برنامۀ دوم
3. برنامۀ سوم
4. برنامۀ چهارم
5. برنامۀ پنجم
با آنکه با دیدگاه های تاریخئ دانشمند محترم (داکتر ذاکر) با تاریخ صدر اسلام، موافق نیستم اما از آنجاییکه در اصول با ایشان هم عقیده میباشم، سخنان ایشان را در مورد همین مبحث برای علاقه مندان و اسلام ستیزان گرامی خالی از مفاد نمیبینم. این سخنرانی در 15 قسمت قابل دسترسیست.
به گفته ی ایشان، "قرآن کتاب نشانه ها و آیات (signs) است نه کتاب علوم تجربی (Science)" اما از آنجاییکه با علوم روز و تجربی مطابقت یا تطابق دارد، همزمان میتواند توسط یک دانشمند علوم تجربی، ریاضیدان، محقق و یا یک فرد عادی مطالعه گردد و اگر خواننده از اهل قناعت و هدایت بود، او را هدایت خواهد نمود و در غیر آن چیزی میشود مانند دین ستیزان کنونی که چشم ها و گوش ها را بسته و دهن را باز نموده اند و یکنواخت بر ضد اسلام و قرآن، شلیک میکنند.
به هر اندازه ی که قرآن را از چشم دانش و علم روز کنکاش کنیم، به همان اندازه به حقانیت و درستئ این کتاب ایمان خواهیم آورد و طرح مکارانه ی بعضی از دوستان مبنی بر عوارض احتمالئ این گونه تجزیه و تحلیل ها بسیار بیجا و بی مورد است.
خوشبختانه دین اسلام اساس علمی (بر پایۀ علم بی پایان و نامحدود الهی) دارد، چرا که علم و دانش بشر بدون تردید و شبهه، ناقص و محدود میباشد. بطور مثال دانشمندان علوم تجربی تا به اکنون از (نور) تعریف خاص و درستی ندارند و بدون تردید میلیون ها سوال در اذهان بشری الی یوم قیامت بی پاسخ باقی خواهند ماند.
برای منکرین دین مطالعۀ کتاب ذیل خالی از موهبت نخواهد بود:
Einstein and Religion: Physics and Theology
همین کتاب قسماً در گوگل بوک و از همین پیوند قابل دسترس است.