درود فراوان به کابل پرسیان ارجمند . یک دوستی در یکی از پیامهای خویش چنین نوشته بود : ( ... حتی در مناطق پشتون نشین اگر کسی یا فامیلی تحط ( تحت )حملهً دشمنان شان قرار گیرد و بداند که قوتش بسیار کم است و یگانه را معقول فرار است پس فرار میکند و زن هایشانرا در خانه میگذارند چراکه میدانند دشمن شان (اگر پشتون باشد) با زنان کاری ندارند و اگر دشمن شان به در خانه هم برسد زنان صرف برایشان میگویند که در خانه مرد های ما نیستند که در آنصورت واپس میگردند ... )
چون دشمن نخبۀ فرار ، همه سرتیران جنبش مقاومت پشتونها بودند ، یگانه راه معقولی را که نخبۀ فرار برگزید همانا فرار بود . بیچاره نخبۀ فرار یقین کامل داشت که اگر دشمنش به در خانه اش هم اگر برسد به زن هایش کاری ندارد . پس چرا نمی گریخت ؟ باید میگریخت !! این گریختن نخستینش که نبود .
درود فراوان به کابل پرسیان ارجمند . یک دوستی در یکی از پیامهای خویش چنین نوشته بود : ( ... حتی در مناطق پشتون نشین اگر کسی یا فامیلی تحط ( تحت )حملهً دشمنان شان قرار گیرد و بداند که قوتش بسیار کم است و یگانه را معقول فرار است پس فرار میکند و زن هایشانرا در خانه میگذارند چراکه میدانند دشمن شان (اگر پشتون باشد) با زنان کاری ندارند و اگر دشمن شان به در خانه هم برسد زنان صرف برایشان میگویند که در خانه مرد های ما نیستند که در آنصورت واپس میگردند ... )
چون دشمن نخبۀ فرار ، همه سرتیران جنبش مقاومت پشتونها بودند ، یگانه راه معقولی را که نخبۀ فرار برگزید همانا فرار بود . بیچاره نخبۀ فرار یقین کامل داشت که اگر دشمنش به در خانه اش هم اگر برسد به زن هایش کاری ندارد . پس چرا نمی گریخت ؟ باید میگریخت !! این گریختن نخستینش که نبود .