پیام برادر حکمتیار به تمام توطئه گران وپیروان صلیبی گروه های خلقی وپرچمی وهمهء بی دینان
4 جنوری 2011, 09:51, توسط حکمتیار
در پاسخ نامه اى از كابل ؛ جوابنامه آقای گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی افغانستان
.....ميثاق طرحى براى مذاكره با دولت نيست، طرحى به نام ميثاق ملى براى نجات افغانستان است، براى توافق تمامى گروههاى افغانى بر حل جامع بحران ارائه شده.....
ارسالی هواداران حزب اسلامی
بسم الله الرحمن الرحيم
يادداشت:يکى از کارکنان جوان و متعهد حزب اسلامى افغانستان در حوزه مرکزى کابل که همين اکنون فعالانه مصروف اداى مسئوليت هاى ايمانى اش در داخل مى باشد، سلسله سؤالاتى را خدمت محترم حکمتيار صاحب امير حزب اسلامى افغانسان تقديم نموده که برادر حکمتيار نيز مشفقانه به پاسخ ايشان پرداخته اند. اينک صفحة جوانان روزنامة شهادت متن سوالات آن برادر و جوابهاى همه جانبة امير حزب اسلامى افغانستان را خدمت خوانندگان محترم روزنامة شهادت تقديم ميدارد.
اداره
سوالات
(١) شما در سياست گذارى هاى خود تنها افغانستان را در نظر گرفته ايد؟ در حاليکه ما مکلف به ساختن نظام اسلامى در جاهاى ديگر نيز هستيم.
(٢) در صحبت ها و رسايل تان به همسايگان افغانستان وساير کشور ها اطمينان ميدهيد که اگر شما به ما کارى نداشته باشيد ما هم با شما کارى نداريم.
(٣) در صورتيکه اتحاد با حرکت هايى که با ما هم روش هستند و در پهلوى ما در مقابل دشمنان صليبى ما مى جنگند کار مشکلى نخواهد بود، چرا اين کار تا حال صورت نگرفته است؟
(٤) در بارۀ ماده پانزدهم ميثاق ملى نجات شما گفته بوديد که مانه نيروهاى خارجى را در افغانستان مى خواهيم و نه جنگجويان خارجى را (که اشارۀ به مجاهدين القاعده است) ملاحظۀ دارم، اميد است که درين مورد وضاحت بدهيد.
(٥) اگر ميثاق ملى نجات تنها طرحى براى مذاکره با دولت نامنهاد باشد از رهگذر ريخت وبافت نامناسب اعتقادى، فکرى و اخلاقى تشکيلات دولتى، اين طرح مورد ملاحظه قرار خواهد گرفت.
(٦) چگونه شما به ديگران تضمين مى دهيد که اجازه نمى دهيد که افغانستان پايگاهى براى مجاهدين خارج از افغانستان تبديل گردد؟
(٧) چطور شما پيام تان با اعضاى پارلمان فرانسه را با جمله (اعضاى محترم پارلمان فرانسه) آغاز نموده ايد؟
(٨) آيا شما کسى را براى کار و فعاليت برعليه نظام در داخل فرستاده ايد، اگر چنين باشد راه حل شرعى آن چگونه خواهد بود؟!
پاسخ هاى برادر حکمتيار
برادر ارجمندى از كابل نامه مبسوطى ارسال داشته و پرسشهايى در رابطه به برخى از مواضع حزب داشت كه در جواب و پرسشهايش عرايضى به اين شرح داشتم:
• نامه مفصل تان را دريافت كردم، براى موفقيتهاى مزيد تان دعاء مى كنم.
• شايد مطالعه بيشتر كتب و نشرات حزب اسلامى و مرامنامه اش شما را كمك كند تا پاسخ لازم به تمامى پرسشهاى تان را بيابيد. در رابطه به پرسشهاى مندرج نامه تان با اختصار عرض مى كنم:
• خدا گرايى با مليت گرايي منافات دارد، مسلمان نمى تواند خود را در محدوده قوم، ملت و منطقه محدود كند. پروردگارش رب العالمين است، پيامبرش رحمة للعالمين، و مأموريتش اقامه دين در تمامي دنيا و تمامى ابعاد زندگى. هيچ شكى در اين نيست كه سرحدات كنونى كشور هاى اسلامى از سوى استعمارگران مخصوصاً بريتانيا وضع شده، براى هيچ مسلمانى قابل اعتبار نخواهد بود. ولى بايد متوجه باشيم كه اسلام به مبارزه تدريجى توصيه مى كند، به تدريج بايد دائره مبارزه را فراختر ساخت و شعار ها را مطابق آن عيار كرد. پيامبر عليه السلام نخست با قريش جنگيد، بعد با بقيه قبايل عرب و سپس با روم. شعارهاى هر مرحله از ديگرى تفاوت داشت. نخست بايد مدينه (مركز) درست كرد، سپس دائره آن را فراختر و فراختر ساخت، و كار را تا درگيرى با روم و فارس رساند، كسيكه مدينه ندارد و با روم و فارس مى جنگد كارش نه با رهنمود هاى قرآن سازگار است، نه با سنت پيامبر عليه السلام و نه با عقل. برخى چنان اند كه مفاهيم و شعارها را خلط مى كنند، شعار يك مرحله را در مرحله ديگر سر مى دهند و مأموريت يك مرحله را مربوط مرحله ديگر مى گيرند و مرتكب اشتباهات جبران ناپذير مى شوند. قبل از فرارسيدن وقت مناسب جنگ بر جنگ اصرار مى ورزند، در اثناى لزوم دوام جنگ بر صلح با دشمن پافشارى مى كنند، در مرحله اى كه صلح مفيد باشد خواهان دوام جنگ مى شوند، ميان حالت جنگ، مجادلات لفظى و دعوت و مقتضيات هر يكى نمى توانند تفكيك كنند، احكام مربوط به يك حالت را بر حالت ديگرى اطلاق مى كنند.
• اين رهنمود قرآن است كه اگر كسى با ما نجنگد با او نه جنگيم، تفصيل آنرا در تفسير آيات 90-91سوره النساء مطالعه كنيد. پيامبر عليه السلام در اثناى جنگ با قريش با خيلى از اطراف ديگر معاهدات عدم تعرض داشت. حرف كسانى را نشنويد كه خود را بيش از پيامبر عليه السلام و صحابه ﷸ انقلابى و ملتزم جلوه مى دهند. نه ما از اينها ايم و نه آنان از ما، ما مجاهديم و راه و روش ما همان است كه كتاب خدا و سنت پيامبر عليه السلام ترسيم كرده. ما هم به جنگ باور داريم، هم به صلح، هم به مفاهمه و مذاكره آبرومند با دشمن، هم به مجادله و مباحثه احسن با دشمن، هم به دعوت مردم به اسلام به شيوه نيكو، ولى هر يكى در وقت مناسب خودش و به شيوه مناسبش و با درنظرداشت برخورد طرف مقابل. كسيكه در روشش صلح است و جنگ نيست، بي راهه رفته و اسلام را نشناخته، كسيكه به جنگ باور دارد و به صلح نه، حتى با مسلمان نيز مى جنگد و حتى درمسجد نيز عمليات انتحارى انجام مى دهد، بدون شك جنگنده و انقلابى كودن است، كسيكه براى گفتن به ديگران جز جنگ پيامى ندارد، جنگجوى بى هدف و اماتور است.
• ما به وحدت تمامى نيروهاى مؤمن در افغانستان و تمامى جهان باور داريم و نسبت به آن احساس مسئوليت مى كنيم، طرحهاى جامعى در اين رابطه ارائه نموده وتلاشهاى زيادى داشته ايم و با وجود برخوردهاى ناسالم ديگران به تلاشهاى خود ادامه خواهيم داد، ولى در نظر داشته باشيد كه موفقيت در اين راستا به موافقه طرفهاى ديگر نيز مربوط است. چه كنيم كه برخى با روسها و كمونيستها ساختند، با انگليسها ساختند، ولى با حزب اسلامى جنگيدند، ديروز جنگيدند و امروز در حالى مى جنگند كه كشور از سوى نيروهاى صليبى اشغال شده. در قضاوتها، تحليلها و ارائه نظرات بايد واقعيتها را در نظر داشته باشيم.
• ما غرض رد تبليغات دشمن كه مى گويد با خروج قواى ناتو افغانستان به پايگاه القاعده تبديل خواهد شد گفته ايم كه نخست تعداد افراد القاعده در مجموع اين منطقه به صد نفر نمى رسد، قابل توجيه نيست كه براى كشتن و بستن صد جنگجو يكصد و پنجاه هزار سرباز تا دندان مسلح شما در افغانستان باشد. ثانياً اگر شما خارج شويد دليل حضور جنگجويان غير افغان نيز منتفى خواهد شد، ما تضمين مى كنيم كه ايشان نه در افغانستان پايگاه داشته باشند و نه جنگجو، واقعاً اين كار را مى كنيم، و آن را كاملاً مطابق رهنمودهاى قرآن و سنت پيامبر عليه السلام مى شماريم، چون معتقديم كه در آن صورت ضرورت چنين پايگاهها و جنگجوها بطور طبيعى منتفى مى گردد. اين معاهده به اين معنى هرگز نخواهد بود كه ما از اسلام و مسلمانان در سائر نقاط دنيا دفاع و حمايت نه كنيم. ما إن شاء الله مسئوليتهاى ايمانى و اسلامى خود را در برابر تمامى مسلمانان دنيا اداء خواهيم كرد، هر يكى را در وقت و محل مناسبش و با توجه به توان خود. پيامبر عليه السلام پس از امضاى معاهده حديبيه با قريش حتى كسى را به آنان سپرد كه مسلمان بود و به مسلمانان پناه آورده بود.
• ميثاق طرحى براى مذاكره با دولت نيست، طرحى به نام ميثاق ملى براى نجات افغانستان است، براى توافق تمامى گروههاى افغانى بر حل جامع بحران ارائه شده.
• ما از مبارزات و قربانى هاى تمامى گروههاى اسلامي در تمامى جهان حمايت مى كنيم، هر چند با روشهاى آنان موافق نباشيم، ما با اين هرگز موافق نيستيم و آن را مفيد نمى شماريم و مجوزى در قرآن و سنت براى آن نمى يابيم كه عمليات مجاهدين منتج به تلفات غير نظاميان شود، هر چند اين غير نظاميان تحت سلطه دشمن زندگى كنند، با انفجارات در مساجد، مدارس و محلات ازدحام مردم موافق نيستيم، هر چند در آن بدترين دشمنان اسلام كشته شوند. اين مطالب را هم به طالبان نوشته ايم، هم به القاعده تذكر داده ايم و هم در پيامها و مصاحبه ها به آن اشاره كرده ايم.
• در پيامها و دعوت نامه ها نوشتن محترم به كافر هيچ مانع شرعى ندارد، كسانى كه گمان مى كنند پيامبر عليه السلام در اثناى ملاقات با غير مسلمانان هيچ تحيه اى بر زبان نمى آورد و هيچ جوابى به سلام آنان نمى گفت؛ ادعاء شان بى بنياد و نادرست است، قرآن به ما رهنمايى مى كند كه در جواب سلام آنان جواب ما بايد بهتر از آنان و يا اقلاً مثل سلام آنان باشد: وَ إِذَا حُيِّيتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسنَ مِنهَا أَوْ رُدُّوهَا إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلى كلِّ شىْءٍ حَسِيباً . النساء:86 رهنمود هاى قرآن چنان است كه در اثناى درگيرى با دشمن قاطعانه عمل كنيم و جواب ما به دشمن جدى و تند و تيز باشد، نه سنگر را ترك گوييم، نه فرار كنيم و نه تسليم شويم، بكشيم و كشته شويم، زمانى كه معاهده اى با دشمن مى بنديم بايد بر عهد و پيمان خود صادقانه بايستيم و از غدر و خيانت خوددارى كنيم، وقتى مجادله لفظى با آنان داريم با بهترين شيوه آنان استدلال كنيم، نه غضبناك باشيم، نه برخورد خشن داشته باشيم، نه الفاظ ركيك و نامناسب بكار گيريم، و زمانيكه آنان را به اسلام دعوت مى كنيم با كمال ترحم و عاطفه و چون دعوتگر دلسوز عمل كنيم، در اين مرحله تمامى كلمات خوب و زيبا را مى توانيم بكار گيريم و بايد از هر حركت و لفظى كه حساسيت مخاطب را بر مى انگيزد خوددارى كنيم، در اين مقام بكار گرفتن كلماتى چون برادر عزيزم، دو ست عزيزم، فرزند عزيزم، و سائر كلمات نه تنها مانعى ندارد بلكه با ارشادات اسلام مطابقت كامل دارد و تقاضاى حكمت همين است، قرآن مى فرمايد: ادْعُ إِلى سبِيلِ رَبِّك بِالحِْكْمَةِ وَ الْمَوْعِظةِ الحَْسنَةِ وَ جَدِلْهُم بِالَّتى هِىَ أَحْسنُ إِنَّ رَبَّك هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضلَّ عَن سبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ النحل: 125
وَ لا تجَدِلُوا أَهْلَ الْكتَبِ إِلا بِالَّتى هِىَ أَحْسنُ ... العنكبوت: 46
بنابر يك روايت رد كلمه سلام به كافر صحيح نيست، اگر اين روايت صحيح باشد فقط از بكار گيرى اين لفظ بايد خوددارى كرد و بجاى آن الفاظ زيبا و مناسب ديگر را بكار برد، به اين نيز متوجه باشيم كه وقتى در جواب (السلام عليكم) كسى بگوييم (و عليكم)، اين خود به معنى بكار بردن كلمه سلام است نه چيز ديگرى. اگر پيامبر عليه السلام اين جواب را به سلام يك يهودى گفته ما نيز بايد آن را بگوييم. به اين نيز متوجه باشيم كه پيامبر عليه السلام در برابر جنازه يهودى ايستاده و در جواب پرسش كسى كه اين كار برايش تعجب آور بود فرمود: انسان است.
• اگر پيام به پارلمان فرانسه را به دقت بخوانيد پى خواهيد برد كه اين آيا اين پيام دوستى و احترام است يا پيام تند و تيز و كوبنده ولى حكيمانه به يك دشمن. شايد يكى از دلائل عمده فيصله حكومت فرانسه در رابطه به اخراج قوايش ازافغانستان همين پيام باشد. تحليل برادران مقيم فرانسه و اروپا همين است.
• ما هيچ كسى را غرض كار در نظام كابل نفرستاده ايم، و در اصل با كار در چنين نظامى موافق نيستيم، ولى اگر كسى خود و بنابر مجبوريتهايش در نظام كار مى كند به او مى گوييم: اگر از دفتر كارت سنگر مبارزه بسازى اميد است خداوند كريم لطف كند و شما را در صف مجاهدين قبول كند.
خداوند كريم حافظ و ناصر تان. بااحترام
در پاسخ نامه اى از كابل ؛ جوابنامه آقای گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی افغانستان
.....ميثاق طرحى براى مذاكره با دولت نيست، طرحى به نام ميثاق ملى براى نجات افغانستان است، براى توافق تمامى گروههاى افغانى بر حل جامع بحران ارائه شده.....
ارسالی هواداران حزب اسلامی
بسم الله الرحمن الرحيم
يادداشت:يکى از کارکنان جوان و متعهد حزب اسلامى افغانستان در حوزه مرکزى کابل که همين اکنون فعالانه مصروف اداى مسئوليت هاى ايمانى اش در داخل مى باشد، سلسله سؤالاتى را خدمت محترم حکمتيار صاحب امير حزب اسلامى افغانسان تقديم نموده که برادر حکمتيار نيز مشفقانه به پاسخ ايشان پرداخته اند. اينک صفحة جوانان روزنامة شهادت متن سوالات آن برادر و جوابهاى همه جانبة امير حزب اسلامى افغانستان را خدمت خوانندگان محترم روزنامة شهادت تقديم ميدارد.
اداره
سوالات
(١) شما در سياست گذارى هاى خود تنها افغانستان را در نظر گرفته ايد؟ در حاليکه ما مکلف به ساختن نظام اسلامى در جاهاى ديگر نيز هستيم.
(٢) در صحبت ها و رسايل تان به همسايگان افغانستان وساير کشور ها اطمينان ميدهيد که اگر شما به ما کارى نداشته باشيد ما هم با شما کارى نداريم.
(٣) در صورتيکه اتحاد با حرکت هايى که با ما هم روش هستند و در پهلوى ما در مقابل دشمنان صليبى ما مى جنگند کار مشکلى نخواهد بود، چرا اين کار تا حال صورت نگرفته است؟
(٤) در بارۀ ماده پانزدهم ميثاق ملى نجات شما گفته بوديد که مانه نيروهاى خارجى را در افغانستان مى خواهيم و نه جنگجويان خارجى را (که اشارۀ به مجاهدين القاعده است) ملاحظۀ دارم، اميد است که درين مورد وضاحت بدهيد.
(٥) اگر ميثاق ملى نجات تنها طرحى براى مذاکره با دولت نامنهاد باشد از رهگذر ريخت وبافت نامناسب اعتقادى، فکرى و اخلاقى تشکيلات دولتى، اين طرح مورد ملاحظه قرار خواهد گرفت.
(٦) چگونه شما به ديگران تضمين مى دهيد که اجازه نمى دهيد که افغانستان پايگاهى براى مجاهدين خارج از افغانستان تبديل گردد؟
(٧) چطور شما پيام تان با اعضاى پارلمان فرانسه را با جمله (اعضاى محترم پارلمان فرانسه) آغاز نموده ايد؟
(٨) آيا شما کسى را براى کار و فعاليت برعليه نظام در داخل فرستاده ايد، اگر چنين باشد راه حل شرعى آن چگونه خواهد بود؟!
پاسخ هاى برادر حکمتيار
برادر ارجمندى از كابل نامه مبسوطى ارسال داشته و پرسشهايى در رابطه به برخى از مواضع حزب داشت كه در جواب و پرسشهايش عرايضى به اين شرح داشتم:
• نامه مفصل تان را دريافت كردم، براى موفقيتهاى مزيد تان دعاء مى كنم.
• شايد مطالعه بيشتر كتب و نشرات حزب اسلامى و مرامنامه اش شما را كمك كند تا پاسخ لازم به تمامى پرسشهاى تان را بيابيد. در رابطه به پرسشهاى مندرج نامه تان با اختصار عرض مى كنم:
• خدا گرايى با مليت گرايي منافات دارد، مسلمان نمى تواند خود را در محدوده قوم، ملت و منطقه محدود كند. پروردگارش رب العالمين است، پيامبرش رحمة للعالمين، و مأموريتش اقامه دين در تمامي دنيا و تمامى ابعاد زندگى. هيچ شكى در اين نيست كه سرحدات كنونى كشور هاى اسلامى از سوى استعمارگران مخصوصاً بريتانيا وضع شده، براى هيچ مسلمانى قابل اعتبار نخواهد بود. ولى بايد متوجه باشيم كه اسلام به مبارزه تدريجى توصيه مى كند، به تدريج بايد دائره مبارزه را فراختر ساخت و شعار ها را مطابق آن عيار كرد. پيامبر عليه السلام نخست با قريش جنگيد، بعد با بقيه قبايل عرب و سپس با روم. شعارهاى هر مرحله از ديگرى تفاوت داشت. نخست بايد مدينه (مركز) درست كرد، سپس دائره آن را فراختر و فراختر ساخت، و كار را تا درگيرى با روم و فارس رساند، كسيكه مدينه ندارد و با روم و فارس مى جنگد كارش نه با رهنمود هاى قرآن سازگار است، نه با سنت پيامبر عليه السلام و نه با عقل. برخى چنان اند كه مفاهيم و شعارها را خلط مى كنند، شعار يك مرحله را در مرحله ديگر سر مى دهند و مأموريت يك مرحله را مربوط مرحله ديگر مى گيرند و مرتكب اشتباهات جبران ناپذير مى شوند. قبل از فرارسيدن وقت مناسب جنگ بر جنگ اصرار مى ورزند، در اثناى لزوم دوام جنگ بر صلح با دشمن پافشارى مى كنند، در مرحله اى كه صلح مفيد باشد خواهان دوام جنگ مى شوند، ميان حالت جنگ، مجادلات لفظى و دعوت و مقتضيات هر يكى نمى توانند تفكيك كنند، احكام مربوط به يك حالت را بر حالت ديگرى اطلاق مى كنند.
• اين رهنمود قرآن است كه اگر كسى با ما نجنگد با او نه جنگيم، تفصيل آنرا در تفسير آيات 90-91سوره النساء مطالعه كنيد. پيامبر عليه السلام در اثناى جنگ با قريش با خيلى از اطراف ديگر معاهدات عدم تعرض داشت. حرف كسانى را نشنويد كه خود را بيش از پيامبر عليه السلام و صحابه ﷸ انقلابى و ملتزم جلوه مى دهند. نه ما از اينها ايم و نه آنان از ما، ما مجاهديم و راه و روش ما همان است كه كتاب خدا و سنت پيامبر عليه السلام ترسيم كرده. ما هم به جنگ باور داريم، هم به صلح، هم به مفاهمه و مذاكره آبرومند با دشمن، هم به مجادله و مباحثه احسن با دشمن، هم به دعوت مردم به اسلام به شيوه نيكو، ولى هر يكى در وقت مناسب خودش و به شيوه مناسبش و با درنظرداشت برخورد طرف مقابل. كسيكه در روشش صلح است و جنگ نيست، بي راهه رفته و اسلام را نشناخته، كسيكه به جنگ باور دارد و به صلح نه، حتى با مسلمان نيز مى جنگد و حتى درمسجد نيز عمليات انتحارى انجام مى دهد، بدون شك جنگنده و انقلابى كودن است، كسيكه براى گفتن به ديگران جز جنگ پيامى ندارد، جنگجوى بى هدف و اماتور است.
• ما به وحدت تمامى نيروهاى مؤمن در افغانستان و تمامى جهان باور داريم و نسبت به آن احساس مسئوليت مى كنيم، طرحهاى جامعى در اين رابطه ارائه نموده وتلاشهاى زيادى داشته ايم و با وجود برخوردهاى ناسالم ديگران به تلاشهاى خود ادامه خواهيم داد، ولى در نظر داشته باشيد كه موفقيت در اين راستا به موافقه طرفهاى ديگر نيز مربوط است. چه كنيم كه برخى با روسها و كمونيستها ساختند، با انگليسها ساختند، ولى با حزب اسلامى جنگيدند، ديروز جنگيدند و امروز در حالى مى جنگند كه كشور از سوى نيروهاى صليبى اشغال شده. در قضاوتها، تحليلها و ارائه نظرات بايد واقعيتها را در نظر داشته باشيم.
• ما غرض رد تبليغات دشمن كه مى گويد با خروج قواى ناتو افغانستان به پايگاه القاعده تبديل خواهد شد گفته ايم كه نخست تعداد افراد القاعده در مجموع اين منطقه به صد نفر نمى رسد، قابل توجيه نيست كه براى كشتن و بستن صد جنگجو يكصد و پنجاه هزار سرباز تا دندان مسلح شما در افغانستان باشد. ثانياً اگر شما خارج شويد دليل حضور جنگجويان غير افغان نيز منتفى خواهد شد، ما تضمين مى كنيم كه ايشان نه در افغانستان پايگاه داشته باشند و نه جنگجو، واقعاً اين كار را مى كنيم، و آن را كاملاً مطابق رهنمودهاى قرآن و سنت پيامبر عليه السلام مى شماريم، چون معتقديم كه در آن صورت ضرورت چنين پايگاهها و جنگجوها بطور طبيعى منتفى مى گردد. اين معاهده به اين معنى هرگز نخواهد بود كه ما از اسلام و مسلمانان در سائر نقاط دنيا دفاع و حمايت نه كنيم. ما إن شاء الله مسئوليتهاى ايمانى و اسلامى خود را در برابر تمامى مسلمانان دنيا اداء خواهيم كرد، هر يكى را در وقت و محل مناسبش و با توجه به توان خود. پيامبر عليه السلام پس از امضاى معاهده حديبيه با قريش حتى كسى را به آنان سپرد كه مسلمان بود و به مسلمانان پناه آورده بود.
• ميثاق طرحى براى مذاكره با دولت نيست، طرحى به نام ميثاق ملى براى نجات افغانستان است، براى توافق تمامى گروههاى افغانى بر حل جامع بحران ارائه شده.
• ما از مبارزات و قربانى هاى تمامى گروههاى اسلامي در تمامى جهان حمايت مى كنيم، هر چند با روشهاى آنان موافق نباشيم، ما با اين هرگز موافق نيستيم و آن را مفيد نمى شماريم و مجوزى در قرآن و سنت براى آن نمى يابيم كه عمليات مجاهدين منتج به تلفات غير نظاميان شود، هر چند اين غير نظاميان تحت سلطه دشمن زندگى كنند، با انفجارات در مساجد، مدارس و محلات ازدحام مردم موافق نيستيم، هر چند در آن بدترين دشمنان اسلام كشته شوند. اين مطالب را هم به طالبان نوشته ايم، هم به القاعده تذكر داده ايم و هم در پيامها و مصاحبه ها به آن اشاره كرده ايم.
• در پيامها و دعوت نامه ها نوشتن محترم به كافر هيچ مانع شرعى ندارد، كسانى كه گمان مى كنند پيامبر عليه السلام در اثناى ملاقات با غير مسلمانان هيچ تحيه اى بر زبان نمى آورد و هيچ جوابى به سلام آنان نمى گفت؛ ادعاء شان بى بنياد و نادرست است، قرآن به ما رهنمايى مى كند كه در جواب سلام آنان جواب ما بايد بهتر از آنان و يا اقلاً مثل سلام آنان باشد: وَ إِذَا حُيِّيتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسنَ مِنهَا أَوْ رُدُّوهَا إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلى كلِّ شىْءٍ حَسِيباً . النساء:86 رهنمود هاى قرآن چنان است كه در اثناى درگيرى با دشمن قاطعانه عمل كنيم و جواب ما به دشمن جدى و تند و تيز باشد، نه سنگر را ترك گوييم، نه فرار كنيم و نه تسليم شويم، بكشيم و كشته شويم، زمانى كه معاهده اى با دشمن مى بنديم بايد بر عهد و پيمان خود صادقانه بايستيم و از غدر و خيانت خوددارى كنيم، وقتى مجادله لفظى با آنان داريم با بهترين شيوه آنان استدلال كنيم، نه غضبناك باشيم، نه برخورد خشن داشته باشيم، نه الفاظ ركيك و نامناسب بكار گيريم، و زمانيكه آنان را به اسلام دعوت مى كنيم با كمال ترحم و عاطفه و چون دعوتگر دلسوز عمل كنيم، در اين مرحله تمامى كلمات خوب و زيبا را مى توانيم بكار گيريم و بايد از هر حركت و لفظى كه حساسيت مخاطب را بر مى انگيزد خوددارى كنيم، در اين مقام بكار گرفتن كلماتى چون برادر عزيزم، دو ست عزيزم، فرزند عزيزم، و سائر كلمات نه تنها مانعى ندارد بلكه با ارشادات اسلام مطابقت كامل دارد و تقاضاى حكمت همين است، قرآن مى فرمايد: ادْعُ إِلى سبِيلِ رَبِّك بِالحِْكْمَةِ وَ الْمَوْعِظةِ الحَْسنَةِ وَ جَدِلْهُم بِالَّتى هِىَ أَحْسنُ إِنَّ رَبَّك هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضلَّ عَن سبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ النحل: 125
وَ لا تجَدِلُوا أَهْلَ الْكتَبِ إِلا بِالَّتى هِىَ أَحْسنُ ... العنكبوت: 46
بنابر يك روايت رد كلمه سلام به كافر صحيح نيست، اگر اين روايت صحيح باشد فقط از بكار گيرى اين لفظ بايد خوددارى كرد و بجاى آن الفاظ زيبا و مناسب ديگر را بكار برد، به اين نيز متوجه باشيم كه وقتى در جواب (السلام عليكم) كسى بگوييم (و عليكم)، اين خود به معنى بكار بردن كلمه سلام است نه چيز ديگرى. اگر پيامبر عليه السلام اين جواب را به سلام يك يهودى گفته ما نيز بايد آن را بگوييم. به اين نيز متوجه باشيم كه پيامبر عليه السلام در برابر جنازه يهودى ايستاده و در جواب پرسش كسى كه اين كار برايش تعجب آور بود فرمود: انسان است.
• اگر پيام به پارلمان فرانسه را به دقت بخوانيد پى خواهيد برد كه اين آيا اين پيام دوستى و احترام است يا پيام تند و تيز و كوبنده ولى حكيمانه به يك دشمن. شايد يكى از دلائل عمده فيصله حكومت فرانسه در رابطه به اخراج قوايش ازافغانستان همين پيام باشد. تحليل برادران مقيم فرانسه و اروپا همين است.
• ما هيچ كسى را غرض كار در نظام كابل نفرستاده ايم، و در اصل با كار در چنين نظامى موافق نيستيم، ولى اگر كسى خود و بنابر مجبوريتهايش در نظام كار مى كند به او مى گوييم: اگر از دفتر كارت سنگر مبارزه بسازى اميد است خداوند كريم لطف كند و شما را در صف مجاهدين قبول كند.
خداوند كريم حافظ و ناصر تان. بااحترام