دو مسأله:
اول داستان میخ کوبی بر سر مردم توسط جنایتکاران حزب وحدت تنها شامل حال پشتونها نبود بلکه بیشترین مزه آنرا منافقین شورای نظار و افراد سیاف چشیده بودند که امروز از ترس رسوایی جنایات خود، پرده از جنایات حزب وحدت نمی بردارند در حالیکه هزار و یک سند جنایات حزب وحدت نزد اراکین شوارای نظار موجود است. وقتی افشار به دست افراد شواری نظار افتاد اسناد و شواهد کافی از جنایات حزب وحدت که همین کله کټه محقق از افراد رهبری آن بود نیز به دست جنایتکاران شورای نظار و افراد سیافی آمد. اما امروز از سنګ صدا بر میاید اما از آنها نه. به همین طور است به طور مثال شواهد جنایات وحدتی ها در سینما دهمزنګ و خانه علم و فرهنګ که از هیچ افغانی که در آن دوران در کابل بودوباش داشتند پوشیده نیست و نمی توانند از آن چشم پوشی کنند. به هر حال آن دورانها ګذشت و مردم هم چانس دادخواهی نیافتند. داغدیده ها و زخمدیده های آن روزګار منتظر عدالت الهی خواهند بود که بی شک رسیدنی است.
مسأله دوم:
با وجودی همکاری اکثریت هزاره ها با حزب جنایتکار وحدت، حساب مردم شریف هزاره از حساب جنایتکاران حزب وحدت باید جدا باشد و این دو را نباید با یک چشم دید. شخص خودم به این عقیده استم که مردم شریف هزاره از اولین قربانیان حزب وحدت میباشند، به همینطور است مسأله وطنداران پنجشیری ما که نباید یکسر همه پنجشیری ها را در جنایات شورای نظار شامل کرد. به مظور این تفکیک حیاتی وظیفه روشنفکران تمامی اقوام است که در این راستا قدم های اساسی بګذارند تا رسالت و وظیفه انسانی خویش را در تحکیم پایه های زندګی صلح امیز و زیست باهمی تمام اقوام افغانستان ادا نموده باشند. نمونه خوبی از این نوع روشنفکران جناب محترم رمضان بشر دوست میباشد که مرز های تنګ و تاریګ قوم و قوماګری را شکستانده و آرام آرام منحیث شخصیت سیاسی قابل تمامی اقوام کشور جای خود را در قلب های توده های میلونی این مرزوبوم باز مینماید. این حقیر وفقیر که از ارادتمندان آن بزرګوار میباشد از خداوند (ج) برایش موفقیت های مزید آرزو می نمایم.
دفاع و یا قرار ګرفتن تمام وکلای هزاره در کنار یکی از اراکین حزب وحدت، تیشه ای است که هزاره ها خود در پای خود میزنند. وقتی میرمن نیازی میګوید که او بر فرق کسی میخ نکوبیده منظور او همان آقای محقق بوده که اګر میح بر فرق مردم نکوبیده یقیناً هزار و یک جنایت دیګر را مرتکب شده نه مردم شریف هزاره.
وقتی وکلا هزاره سرجمع به دفاع از محقق جنایتکار اهتراز مینمایند نمیدانم آدم به این حرکت چه خطاب نماید، پسمانی شعور سیاسی هزاره ها و یا دفاع دسته جمعی هزاره ها از جنایات حزب وحدت، جنایاتی که بر هندو و مسلمان این مرزوبوم پوشیده نیست؟؟؟
دو مسأله:
اول داستان میخ کوبی بر سر مردم توسط جنایتکاران حزب وحدت تنها شامل حال پشتونها نبود بلکه بیشترین مزه آنرا منافقین شورای نظار و افراد سیاف چشیده بودند که امروز از ترس رسوایی جنایات خود، پرده از جنایات حزب وحدت نمی بردارند در حالیکه هزار و یک سند جنایات حزب وحدت نزد اراکین شوارای نظار موجود است. وقتی افشار به دست افراد شواری نظار افتاد اسناد و شواهد کافی از جنایات حزب وحدت که همین کله کټه محقق از افراد رهبری آن بود نیز به دست جنایتکاران شورای نظار و افراد سیافی آمد. اما امروز از سنګ صدا بر میاید اما از آنها نه. به همین طور است به طور مثال شواهد جنایات وحدتی ها در سینما دهمزنګ و خانه علم و فرهنګ که از هیچ افغانی که در آن دوران در کابل بودوباش داشتند پوشیده نیست و نمی توانند از آن چشم پوشی کنند. به هر حال آن دورانها ګذشت و مردم هم چانس دادخواهی نیافتند. داغدیده ها و زخمدیده های آن روزګار منتظر عدالت الهی خواهند بود که بی شک رسیدنی است.
مسأله دوم:
با وجودی همکاری اکثریت هزاره ها با حزب جنایتکار وحدت، حساب مردم شریف هزاره از حساب جنایتکاران حزب وحدت باید جدا باشد و این دو را نباید با یک چشم دید. شخص خودم به این عقیده استم که مردم شریف هزاره از اولین قربانیان حزب وحدت میباشند، به همینطور است مسأله وطنداران پنجشیری ما که نباید یکسر همه پنجشیری ها را در جنایات شورای نظار شامل کرد. به مظور این تفکیک حیاتی وظیفه روشنفکران تمامی اقوام است که در این راستا قدم های اساسی بګذارند تا رسالت و وظیفه انسانی خویش را در تحکیم پایه های زندګی صلح امیز و زیست باهمی تمام اقوام افغانستان ادا نموده باشند. نمونه خوبی از این نوع روشنفکران جناب محترم رمضان بشر دوست میباشد که مرز های تنګ و تاریګ قوم و قوماګری را شکستانده و آرام آرام منحیث شخصیت سیاسی قابل تمامی اقوام کشور جای خود را در قلب های توده های میلونی این مرزوبوم باز مینماید. این حقیر وفقیر که از ارادتمندان آن بزرګوار میباشد از خداوند (ج) برایش موفقیت های مزید آرزو می نمایم.
دفاع و یا قرار ګرفتن تمام وکلای هزاره در کنار یکی از اراکین حزب وحدت، تیشه ای است که هزاره ها خود در پای خود میزنند. وقتی میرمن نیازی میګوید که او بر فرق کسی میخ نکوبیده منظور او همان آقای محقق بوده که اګر میح بر فرق مردم نکوبیده یقیناً هزار و یک جنایت دیګر را مرتکب شده نه مردم شریف هزاره.
وقتی وکلا هزاره سرجمع به دفاع از محقق جنایتکار اهتراز مینمایند نمیدانم آدم به این حرکت چه خطاب نماید، پسمانی شعور سیاسی هزاره ها و یا دفاع دسته جمعی هزاره ها از جنایات حزب وحدت، جنایاتی که بر هندو و مسلمان این مرزوبوم پوشیده نیست؟؟؟