Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 44556

روشنفکریی شبیر کاکر و احساسات هزارگی/ گوره خوری !

29 آپریل 2011, 13:25, توسط مزاری

یک زمانی در سرتاسر اوغانستان فقط یک رادیو بود بنام " رادیو اوغانستان "و باشنده گان این افغانگاه و واویلا سرای روی مجبوریت از بام تا شام به چرندیات این رادیو که نیمش را می فهمیدند و نیمش را نی گوش فرا میدادند و لحظات خوش و ناخوش زنده گی رقت بار خود را در پهلوی آن می گذراندند . ماجی ملایی در همسایه گی ما ، کودکان گذر و کوچۀ ما را آموزش قاعده بغدادی و رسالۀ یوسف ذلیخا می داد و همیش به رادیو گوش فرا داده انتظار آهنگ نازی جان همدم من دلبر من استاد نتو را میکشید .

در تابستان یک سال که صنف چهارم مکتب متوسطه سلطان غیاث الدین را به پایان رسانیده بودم ، رخصتی تابستانی داشتیم و صبحگاه وقت به آموزش قرآن رفته بودم که در رادیوی ماجی ملای ما پروگرام ( کورني ژوند ) پخش میشد . در میان این پروگرام پارچه های تمثیلی نیز گنجانیده شده بود که یکروز به زبان پارتی دری و یک روز هم به زبان پختو ممثلین پارچه را به شنونده گان رادیو تقدیم میکردند . همان روز پارچه تمثیلی به زبان پختو بود و ماجی ملایم که زن مهربان و شیرین زبانی بود که خدایش بیآمرزدا ، از من حقیر که مکتب بچه بودم آهسته پرسید :

بچیم خلیل جان ، ای دیگه کدام زبان اس که امی بیشرمانه گفته میره ، گوره خوری ، گوره خوری ؟ من حقیر که تازه واژه های زبان پختو را در مکتب آموخته بودم با احترام خدمت شان عرض کردم که این گوره خوری در زبان پختومعنایش ( ببین خواهر) است نه حکم بر گوه خوردن شنونده گان ! با نیم نگاه معنا دار بسویم نگریستند و با نیشخند فرمودند : بچیم گلاب برویت ، گوه گوه اس ده هر زبانی که باشه !!

بواقعیت که بزبان پارتی دری غول غول است نه خواهر میشود و نه هم برادر !

جستجو در کابل پرس