محترم بینا وسایر کاربران سایت کابل پرس? را سلام!
اجازه دهید که من این قضیه وقضایای مماثل آنرا از زوایه دیگربه بررسی وکنکاش بگیرم. وآن عبارت از تعلیم وسواد ومعارف است که عمدا وقصدا دستگاه برسراقتدار کابل از مسوولیت های عمده درین باره شانه خالی میکند تا یک چند تا جنگ سالار هزاره وتاجیک وازبیک برسر قدرت باقی بمانند.
« البروک » سفیرمخصوص پیشین امریکا برای افغانستان و پاکستان ( افپاک ) گفته بود : « در هر خانواده پشتون یک طالب وجود دارد و هر طالب یک تروریست بالقوه است . »
بیانات البروک از یک سو مظهر سراسیمگی یک دیپلومات جنگ سالار و راه گم کرده در عرصه دیپلوماسی و جنگ قیاس میشود . از سوی دیگر عمق یک توطئه خارجی علیه اقوام مسکون دو طرف خط دیورند را بیان میکند . این توطئه از بمباردمان قُرآ و قصبات آغاز و به بستن درب های مراکز تعلیمی پایان میپذیرد .
در صحبت روی دست روی عوامل این توطئه حرف نمیزنیم . صرفآ یاد دهانی این نکته را لازمی میدانیم که البروک هوشیار تر ازان بود که به واقعی بودن سخنان ابلهانه خود باور داشته باشد. وی قصد ارسال پیام را بدو استقامت داشت :
ـ به خارج برای توجیه تمرکز عملیات جنگی قوای ائتلاف در جنوب کشور
ـ به داخل برای تحریک احساسات قومی ضد پشتون .
از هردو پیام به منظور استمرار جنگ بهره برداری میگردید . جنگ باید در سطح قابل کنترول تا اضمحلال فزیکی ، فرهنگی و سیاسی اقوام دو طرف خط دیورند دوام میافت تا زمینه نفوذ بلامنازع خارجی در افغانستان مساعد میگردید .
حذف فزیکی پشتون ها و ازان طریق ختم مقاومت ضد خارجی تصور باطلی ثابت شد : اما تآثیرات قلع و قمع فرهنگی و بدنبال آن تضعیف نفوذ پشتون ها در عرصه سیاسی ( خواست ائتلاف نظامی بین المللی و متحدین داخلی ) در نتایج امتحان کانکور پوهنتون طی ده ها سال جنگ به تدریج محسوس شده است : طی سالیان اخیر شمار اشتراک کنندگان در امتحان کانکور از مناطق جنگ زده بصورت قطع با کمیت نفوس این مناطق در مجموع کشور در تناسب نیست .
محروم ماندن جوانان مناطق جنگ زده از ادامه تحصیل یعنی :
ــ معارف غیر متوازن
ــ حذف سیاسی مردمان مسکون در ساحات جنگ در داشتن نقش فعال در عرصه سیاست و نهایتآ عدم تعادل قومی در اداره آینده افغانستان (امریکا و ناتو طی ده سال در ساختار یک حاکمیت بومی حرف شنو روی حمایت اقلیت های قومی سرمایه گذاری کرده اند ) .
ــ استفاده از جهالت و سطح نازل شعور سیاسی کتله عظیم برازیت های انسانی جنگ به قصد یکه تازی و پخپل سری ضد منافع ملی از جانب قوت های خارجی .
ــ زمینه سازی استفاده قوت های جنگ افروز داخلی و خارجی از تفاله دهای جنگ این لشکر بیکاران ، بیسوادان و کمسوادان هویت باخته و بی بهره از جذبات وطن دوستی به مثابه منابع انسانی تغذیه متداوم جنگ .
در طول تاریخ ملت هایی توانسته اند سر از دود و آتش نبرد طویل المدت بلند کنند ، که جنگ اندوخته های علمی و فرهنگی نسل معروض به آفت جنگ را کاملآ به یغما نبرده باشد . در افغانستان مردمیکه در حفظ و سرپا نگاهداشتن کشور واحد و مستقل و دادن استقامت به حوادث تاریخی لااقل دو قرن اخیر نقش کلیدی داشته است در ظلمت و جهالت ناشی از جنگ تحمیلی فرساینده در حال نابودی است :
انعکاس تآثیر جنگ تباهکن سه دهه در ساحات جنوب افغانستان در مدیای صوتی و تصویری داخل و خارج ، در عین گویا بودن بسیار تکان دهنده است :
طور مثال شما میتوانید پروگرام یک روزه تلویزیون های آریانا ، آریانا افغانستان ، پیام افغان و ملی تلویزیون را تعقیب کنید تا با غیابت مردم مسکون مناطق جنگ زده در رقابت سالم زبانی و فرهنگی درک درست داشته باشید . این غیابت در ترکیب قومی ادارات دولتی بیشتر محسوس است و آن انگیزه سیاسی ـ قومی دارد .
بهر حال ! باید هر چه زود تر جلو این تروریزم فرهنگی را که از فرزندان ما دزد ، قطاع الطریق ، قاچاقبر ، هیزم آتش جنگ ، جاسوس ، وطن فروش و چه و چه میسازد ، گرفت .
برای دفع فاجعه باید :
ــ شرط اولی هر متارکه و صلح با قوت های خارجی دریافت کمک برای تطبیق یک ماستر پلان ضربتی سریع الثمر برای رشد اقتصادی و فرهنگی مناطق جنگ زده باشد .
قوت های اشغالگر میباید جبران خسارات ناشی از جنگ تحمیلی را به این مناطق بپردازند .
ــ در رآس اجندای هر متارکه و صلحی با مخالفین مسلح حفاظت مراکز تعلیمی از آتش افروزی شامل باشد . ( نویسنده به این باور است که در آتشزدن مکاتب بیشتر و بیشتر دست استخبارات خارجی دخیل است ) .
ــ با تفاهم با مخالفین مسلح درب کلیه مکاتب مسدود باز و تآمین امنیت در آنها به استناد یک قرار داد که کنترول دولت را تسجیل مینماید ، به دوش مقاومت مسلح سپرده شود .
ــ کورس های مستعجل سواد آموزی و آمادگی کانکور پوهنتون باز گردد .
ــ رئیس دولت با رعایت اصل معارف متوازن فرمانی صادر نماید که طبق آن جوانان مناطق جنگ زده جنوب پس از سپری نمودن امتحان کانکور برای دریافت امکان شمول در موسسات تحصیلات عالی مستحق نمرات اضافی شوند ( این تجویز قبلآ عملی شده است ) . منتها این پروسه باید دران حدی گسترش داده شود که مستحقین از مناطق جنگ زده جنوب با کمیت نفوس این ساحات در مجموع کشور و با تناسب نفوس سائر اقوام کشور هم آهنگی داشته باشد .
ــ در صورت ادامه نا امنی امکان تحصیل متقاضیان با استفاده از امکانات لیلیه در ساحات امن کشور مساعد شود .
والیان ، شورا های ولایتی ، شورا های قومی و ادارات معارف و تحصیلات عالی ولایات معروض به جنگ میتوانند با ایجاد گروپ های فشار و استفاده ازان برای اعمال نفوذ بالای ادارات دولتی برای دفع فاجعه فرهنگی ایکه حلقه هایی از حاکمیت دران دست دارند ، اقدامات مؤثری روی دست بگیرند . مراجع متذکره میتوانند با طرح درخواست های منظم و مکرر خود زمینه صدور فرامین ریاست جمهوری را برای تلافی عقب ماندگی فرهنگی مناطق جنگ زده جنوب ، مساعد بسازند
محترم بینا وسایر کاربران سایت کابل پرس? را سلام!
اجازه دهید که من این قضیه وقضایای مماثل آنرا از زوایه دیگربه بررسی وکنکاش بگیرم. وآن عبارت از تعلیم وسواد ومعارف است که عمدا وقصدا دستگاه برسراقتدار کابل از مسوولیت های عمده درین باره شانه خالی میکند تا یک چند تا جنگ سالار هزاره وتاجیک وازبیک برسر قدرت باقی بمانند.
« البروک » سفیرمخصوص پیشین امریکا برای افغانستان و پاکستان ( افپاک ) گفته بود : « در هر خانواده پشتون یک طالب وجود دارد و هر طالب یک تروریست بالقوه است . »
بیانات البروک از یک سو مظهر سراسیمگی یک دیپلومات جنگ سالار و راه گم کرده در عرصه دیپلوماسی و جنگ قیاس میشود . از سوی دیگر عمق یک توطئه خارجی علیه اقوام مسکون دو طرف خط دیورند را بیان میکند . این توطئه از بمباردمان قُرآ و قصبات آغاز و به بستن درب های مراکز تعلیمی پایان میپذیرد .
در صحبت روی دست روی عوامل این توطئه حرف نمیزنیم . صرفآ یاد دهانی این نکته را لازمی میدانیم که البروک هوشیار تر ازان بود که به واقعی بودن سخنان ابلهانه خود باور داشته باشد. وی قصد ارسال پیام را بدو استقامت داشت :
ـ به خارج برای توجیه تمرکز عملیات جنگی قوای ائتلاف در جنوب کشور
ـ به داخل برای تحریک احساسات قومی ضد پشتون .
از هردو پیام به منظور استمرار جنگ بهره برداری میگردید . جنگ باید در سطح قابل کنترول تا اضمحلال فزیکی ، فرهنگی و سیاسی اقوام دو طرف خط دیورند دوام میافت تا زمینه نفوذ بلامنازع خارجی در افغانستان مساعد میگردید .
حذف فزیکی پشتون ها و ازان طریق ختم مقاومت ضد خارجی تصور باطلی ثابت شد : اما تآثیرات قلع و قمع فرهنگی و بدنبال آن تضعیف نفوذ پشتون ها در عرصه سیاسی ( خواست ائتلاف نظامی بین المللی و متحدین داخلی ) در نتایج امتحان کانکور پوهنتون طی ده ها سال جنگ به تدریج محسوس شده است : طی سالیان اخیر شمار اشتراک کنندگان در امتحان کانکور از مناطق جنگ زده بصورت قطع با کمیت نفوس این مناطق در مجموع کشور در تناسب نیست .
محروم ماندن جوانان مناطق جنگ زده از ادامه تحصیل یعنی :
ــ معارف غیر متوازن
ــ حذف سیاسی مردمان مسکون در ساحات جنگ در داشتن نقش فعال در عرصه سیاست و نهایتآ عدم تعادل قومی در اداره آینده افغانستان (امریکا و ناتو طی ده سال در ساختار یک حاکمیت بومی حرف شنو روی حمایت اقلیت های قومی سرمایه گذاری کرده اند ) .
ــ استفاده از جهالت و سطح نازل شعور سیاسی کتله عظیم برازیت های انسانی جنگ به قصد یکه تازی و پخپل سری ضد منافع ملی از جانب قوت های خارجی .
ــ زمینه سازی استفاده قوت های جنگ افروز داخلی و خارجی از تفاله دهای جنگ این لشکر بیکاران ، بیسوادان و کمسوادان هویت باخته و بی بهره از جذبات وطن دوستی به مثابه منابع انسانی تغذیه متداوم جنگ .
در طول تاریخ ملت هایی توانسته اند سر از دود و آتش نبرد طویل المدت بلند کنند ، که جنگ اندوخته های علمی و فرهنگی نسل معروض به آفت جنگ را کاملآ به یغما نبرده باشد . در افغانستان مردمیکه در حفظ و سرپا نگاهداشتن کشور واحد و مستقل و دادن استقامت به حوادث تاریخی لااقل دو قرن اخیر نقش کلیدی داشته است در ظلمت و جهالت ناشی از جنگ تحمیلی فرساینده در حال نابودی است :
انعکاس تآثیر جنگ تباهکن سه دهه در ساحات جنوب افغانستان در مدیای صوتی و تصویری داخل و خارج ، در عین گویا بودن بسیار تکان دهنده است :
طور مثال شما میتوانید پروگرام یک روزه تلویزیون های آریانا ، آریانا افغانستان ، پیام افغان و ملی تلویزیون را تعقیب کنید تا با غیابت مردم مسکون مناطق جنگ زده در رقابت سالم زبانی و فرهنگی درک درست داشته باشید . این غیابت در ترکیب قومی ادارات دولتی بیشتر محسوس است و آن انگیزه سیاسی ـ قومی دارد .
بهر حال ! باید هر چه زود تر جلو این تروریزم فرهنگی را که از فرزندان ما دزد ، قطاع الطریق ، قاچاقبر ، هیزم آتش جنگ ، جاسوس ، وطن فروش و چه و چه میسازد ، گرفت .
برای دفع فاجعه باید :
ــ شرط اولی هر متارکه و صلح با قوت های خارجی دریافت کمک برای تطبیق یک ماستر پلان ضربتی سریع الثمر برای رشد اقتصادی و فرهنگی مناطق جنگ زده باشد .
قوت های اشغالگر میباید جبران خسارات ناشی از جنگ تحمیلی را به این مناطق بپردازند .
ــ در رآس اجندای هر متارکه و صلحی با مخالفین مسلح حفاظت مراکز تعلیمی از آتش افروزی شامل باشد . ( نویسنده به این باور است که در آتشزدن مکاتب بیشتر و بیشتر دست استخبارات خارجی دخیل است ) .
ــ با تفاهم با مخالفین مسلح درب کلیه مکاتب مسدود باز و تآمین امنیت در آنها به استناد یک قرار داد که کنترول دولت را تسجیل مینماید ، به دوش مقاومت مسلح سپرده شود .
ــ کورس های مستعجل سواد آموزی و آمادگی کانکور پوهنتون باز گردد .
ــ رئیس دولت با رعایت اصل معارف متوازن فرمانی صادر نماید که طبق آن جوانان مناطق جنگ زده جنوب پس از سپری نمودن امتحان کانکور برای دریافت امکان شمول در موسسات تحصیلات عالی مستحق نمرات اضافی شوند ( این تجویز قبلآ عملی شده است ) . منتها این پروسه باید دران حدی گسترش داده شود که مستحقین از مناطق جنگ زده جنوب با کمیت نفوس این ساحات در مجموع کشور و با تناسب نفوس سائر اقوام کشور هم آهنگی داشته باشد .
ــ در صورت ادامه نا امنی امکان تحصیل متقاضیان با استفاده از امکانات لیلیه در ساحات امن کشور مساعد شود .
والیان ، شورا های ولایتی ، شورا های قومی و ادارات معارف و تحصیلات عالی ولایات معروض به جنگ میتوانند با ایجاد گروپ های فشار و استفاده ازان برای اعمال نفوذ بالای ادارات دولتی برای دفع فاجعه فرهنگی ایکه حلقه هایی از حاکمیت دران دست دارند ، اقدامات مؤثری روی دست بگیرند . مراجع متذکره میتوانند با طرح درخواست های منظم و مکرر خود زمینه صدور فرامین ریاست جمهوری را برای تلافی عقب ماندگی فرهنگی مناطق جنگ زده جنوب ، مساعد بسازند