>>> >>> باقی سمندر
یازدهم سرطان سال 1390
2-7-2011
دست تجاوزگران از افغانستان کوتاه باد !
مدتیست که بازهم مداخله و تجاوز دولت پاکستان بر تمامیت ارضی افغانستان بیشتر از پیشتر علنی و آفتابی شده و اینک هیچ یک از سردمداران دولت پاکستان نمیتوانند تجاوز خویش را برخاک وجان ومال و زندگی مردم افغانستان پت وپنهان سازند ، اما بازهم از زرداری تا اشفاق کیانی و پاشا ها و رهبران سیاسی ونظامی و استخباراتی پاکستان خود را از تجاوزات ومداخلات پیگیرو راکتباران وگلوله باران برخاک و تمامیت ارضی افغانستان بی خبر جلوه میدهند.
زهی براین بشرمی !
در خبری خواندیم که :
"ستر پاسوال بسم الله محمدی وزیر امور داخله ، در مورد چگونگی حملات توپچی پاکستان ، بالای ولسوالی های شیگل ، گوشته ، سرکانو ،لعل پور ، مروره ، دانگام ، اسمار، ناړی ولایات کنر وننگرهار واجراآت این وزرات درپیوند با این رویداد ، به مجلس معلومات ارائه نمود..
: پاکستان از تاریخ 28 ثور
نقاط مختلف رادر قلمرو افغانستان آماج حملات راکتی قرارداده که این حملات به طور پیهم و متواتر وباسرعت بیشتر ادامه دارد
. بنا براظهارات وزیرامورداخله ،
ازآغاز حملات پاکستان برخاک افغانستان تاکنون
761
فیر توپ بالای نقاط مختلف
ولایات کنرو ننگرهار صورت گرفته که منجربه کشته وزخمی شدن 91 تن ازاهالی ملکی بی دفاع ، تخریب بیش از یک صدو بیست منزل مسکونی و بی جا شدن یک صدبیست و هشت خانواده شده است "
( منبع خبر گزاری باختر )
پس وطندار از خود بپرسیم که :
مسئولیت دفاع از تمامیت ارضی وخاک و مردم سرزمین بخاک وخون کشیده افغانستان بدوش کیست ؟
دولت افغانستان تا کنون در مورد تعرض وتجاوزآشکار پاکستان بخاک وجان ومال مردم افغانستان هیچ نوع راهبردی اصولی ندارد. دولت افغانستان در داخل افغانستان و در داخل ارگ توسط مارهای دهن آستین و گماشتگان آی اس آی بیشتر از پیشتر ناتوان گردیده و اسپ های ترویای پاکستان و سایر تجاوزگران از کران تاکران افغانستان اطراق کرده اند .
وظیفه وزارت دفاع ملی وارگان های وزارت داخله و امنیت ملی افغانستان دفاع از خاک و جان مال مردم هردم شهید افغانستان است ، اما در این مورد بازهم دولت افغانستان بنا بردلایل کوتاه بینانه سیاسی وملحوظات قومی وقبلیوی شانه خالی مینماید.
کمیسیون صلح و آشتی خاموشی را برگزیده و لب به سخن نمیگشاید.
قوای امریکایی وناتو و آیساف که وظیفه وفلسفه وجود ی حضورخود را از ده سال بدنیسو در افغانستان مبارزه برضد تروریسم ودهشت افگنی جلوه میدهند، برضد تروریسم دولتی آَشکار ونهان پاکستان بازهم تماشاچی بوده و برای جلب حمایت دولت پاکستان خاموشی را ترجیح داده اند .
گرچه قوای نظامی وسیاسی و استخباراتی امریکایی و ناتو خود را متحد طبیعی دولت افغانستان در مبارزه علیه تروریسم و دهشت افگنی میدانند و خواستار امضا و تعهد وتوافق دراز مدت وداشتن پایگاه های نظامی در افغانستان میباشند وبرای برگزاری لویه جرگه و امضای تعهد و توافق از یکسو و برگزاری جلسه ای در دسامبر سال جاری در شهر بن بخاطر آشتی وسازش و توافق با طالبان از سون دیگرمنتظر میباشند، با آنهم دیده میشود که دولت پاکستان دوست دیرینه و 64 ساله شان بوده و در برابر افغانستان دوستی با پاکستان را عملن به طور آشکار ترجیح داده اند و در برابر گلوله باران برخاک افغانستان چشم پوشی نموده و اظهار بیخبری مینمایند.
ملاهایی که خود را مدافع دین وخاک افغانستان میدانند و در شورای علمای افغانستان جمع شده اند؛ خاموشی وسکوت را ترجیح داده و براین تجاوز عریان پاکستان بخاک وجان ومال مردم افغانستان چشم میپوشند. اگر تجاوز گر دیگری از تبار امریکایی و اروپایی ویا متحدین شان بالای دهکده ای حمله مینمایند ، رییس جمهور اشک می ریزد و گریه سر می دهد وشورای علما ی افغانستان با رییس جمهور حامد کرزی همرایی میکنند ونوحه سرایی را ادامه میدهند،اما در مورد تجاوزآشکار پاکستان خموشی را پیشه مینمایند.
چه ریگ های در کفش های خویش دارند ؟
طالبان که برای کشتن زن وفرزند مردم افغانستان از بم گزاری تا خود کشی را پیشه نموده اند . یکی از پیش شرط های شان برای مذاکره با دولت افغانستان قطع مداخلات خارجی ها وبیرون شدن امریکایی ها میباشد ، اما در مورد مداخلات پی در پی و راکت پراگنی وگلوله باری دولت پاکستان سر خویش را با سکوت به معنی تایید حملات مرگبار شور میدهند تا ولی نعمتان شان شاد ومسرور باشند.در اینجا حتی رگ غیرت پشتونولی خواهان هم با نشتر آی آس آی بریده شده است!
رادیو ها ورسانه ها ی برقی وچاپی که همیشه با آقایون سخنگویان طالبان و حزب اسلامی حکمتیار درافغانستان ارتباط ناگسستنی دارند وهمیشه افکار شان را زیر پوشش قرار میدهند، در مورد تجاوز آشکار پاکستان طفره میروند و سراغ آشنایان شان را نمیگیرند تا مواضع شان را بپرسند!
این همه خیمه شب بازی ها میرساند که :
دفاع ازتمامیت ارضی افغانستان ، دفاع از خاک وجان مال وزندگی مردم افغانستان کماکان بدوش خود مردم افغانستان بوده و خواهد بود.
مردم افغانستان درسده نزدهم و بیستم- سه جنگ و جهادبر ضد کلونیالیسم کهنه ونواستعمار انگلیس را متحدانه بر ضد تجاوزگران در صف جهاد وپیکاربه پیش بردند و دوش بدوش هم در سنگر ها ایستادندو رزمیدند ودر28 ام اسد سال 1298 خورشیدی توانستند استقلال کشور را زیر رهبری ملی شاه امان الله تحقق بخشند.
اما استعمار و ایادی اش با هزاران خدعه ونیرنگ دولت امانی را سقوط دادند و بازهم استعمار برکشور ما سایه شوم خود را گسترد. در پایان قرن بیستم آوانیکه شوروی زیر بیرق سرخ و نشان داس وچکش برسرزمین ما تجاوز نمود ، ایادی و ستون پنجم اش به رقص واتن وپایکوبی پرداختندو تجاوز راجشن گرفتند اما مردم برهنه پا و زحمتکش افغانستان راه دفاع از وطن وخاک وجان مال خود را برگزیدند و با مبارزه گرم و سرد افغانستان را گورستان تجاوزگران ساختند.
گرچه دولت پاکستان ازبدو تاسیس اش از سال 1947 بدنسو برخاک افغانستان چشم دوخته و خود را میراث خوار بریتانیای کبیر میدانست و افغانستان را کماکان عمق استراتیژی اش میداند اما مردم افغانستان تا همین اکنون در 64 سال اخیر با هزاران نیرنگ وتوطیه وتزویر دولت مداران پاکستان رو برو بوده است.
دولت پاکستان تا ماه دسامبرامسال وسال 2014 روز شماری ودقیقه شماری مینماید تا با هزار ویک نیرنگ سیاسی ودیپلوماتیک افغانستان را صوبه پنجم خود گرداند اما کور خوانده است.
افغانستان جمهوری شانزدهم شوروی نگردید و هرگز صوبه پنجم پاکستان نخواهد شد.
افغانستان گورستان تجاوزگران است.
برای تحقق بخشیدن و نایل شدن به افغانستان مستقل، متحد ؛ آزاد، شگوفان ومترقی صفوف خود را فشرده سازیم و برای تامین آزادی، برادری، برابری و عدالت اجتماعی گامهای استوار به پیش برداریم.
هرنوع کرنش در برابر هر نوع تجاوزگران و در همین شب وروزدر برابر تجاوزگران پاکستانی و آی اس آی تسلیم طلبی ملی میباشد.
برای تامین منافع ملی مردم ودفاع از تمامیت ارضی افغانستان با سلاح ای شعور وآگاهی ملی خود را منسجم تر گردانیم ومتشکل شویم.
افغانستان خانه مشترک همه مردم افغانستان است. تجاوز بر هرگوشه خاک ما تجاوز برهمه افغانستان است وبایست محکوم گردد.
ازوطن و خانه مشترک مان مانند مردک چشم مان دفاع نماییم.
دست تجاوزگران از افغانستان کوتاه باد.
>>> >>> باقی سمندر
یازدهم سرطان سال 1390
2-7-2011
دست تجاوزگران از افغانستان کوتاه باد !
مدتیست که بازهم مداخله و تجاوز دولت پاکستان بر تمامیت ارضی افغانستان بیشتر از پیشتر علنی و آفتابی شده و اینک هیچ یک از سردمداران دولت پاکستان نمیتوانند تجاوز خویش را برخاک وجان ومال و زندگی مردم افغانستان پت وپنهان سازند ، اما بازهم از زرداری تا اشفاق کیانی و پاشا ها و رهبران سیاسی ونظامی و استخباراتی پاکستان خود را از تجاوزات ومداخلات پیگیرو راکتباران وگلوله باران برخاک و تمامیت ارضی افغانستان بی خبر جلوه میدهند.
زهی براین بشرمی !
در خبری خواندیم که :
"ستر پاسوال بسم الله محمدی وزیر امور داخله ، در مورد چگونگی حملات توپچی پاکستان ، بالای ولسوالی های شیگل ، گوشته ، سرکانو ،لعل پور ، مروره ، دانگام ، اسمار، ناړی ولایات کنر وننگرهار واجراآت این وزرات درپیوند با این رویداد ، به مجلس معلومات ارائه نمود..
: پاکستان از تاریخ 28 ثور
نقاط مختلف رادر قلمرو افغانستان آماج حملات راکتی قرارداده که این حملات به طور پیهم و متواتر وباسرعت بیشتر ادامه دارد
. بنا براظهارات وزیرامورداخله ،
ازآغاز حملات پاکستان برخاک افغانستان تاکنون
761
فیر توپ بالای نقاط مختلف
ولایات کنرو ننگرهار صورت گرفته که منجربه کشته وزخمی شدن 91 تن ازاهالی ملکی بی دفاع ، تخریب بیش از یک صدو بیست منزل مسکونی و بی جا شدن یک صدبیست و هشت خانواده شده است "
( منبع خبر گزاری باختر )
پس وطندار از خود بپرسیم که :
مسئولیت دفاع از تمامیت ارضی وخاک و مردم سرزمین بخاک وخون کشیده افغانستان بدوش کیست ؟
دولت افغانستان تا کنون در مورد تعرض وتجاوزآشکار پاکستان بخاک وجان ومال مردم افغانستان هیچ نوع راهبردی اصولی ندارد. دولت افغانستان در داخل افغانستان و در داخل ارگ توسط مارهای دهن آستین و گماشتگان آی اس آی بیشتر از پیشتر ناتوان گردیده و اسپ های ترویای پاکستان و سایر تجاوزگران از کران تاکران افغانستان اطراق کرده اند .
وظیفه وزارت دفاع ملی وارگان های وزارت داخله و امنیت ملی افغانستان دفاع از خاک و جان مال مردم هردم شهید افغانستان است ، اما در این مورد بازهم دولت افغانستان بنا بردلایل کوتاه بینانه سیاسی وملحوظات قومی وقبلیوی شانه خالی مینماید.
کمیسیون صلح و آشتی خاموشی را برگزیده و لب به سخن نمیگشاید.
قوای امریکایی وناتو و آیساف که وظیفه وفلسفه وجود ی حضورخود را از ده سال بدنیسو در افغانستان مبارزه برضد تروریسم ودهشت افگنی جلوه میدهند، برضد تروریسم دولتی آَشکار ونهان پاکستان بازهم تماشاچی بوده و برای جلب حمایت دولت پاکستان خاموشی را ترجیح داده اند .
گرچه قوای نظامی وسیاسی و استخباراتی امریکایی و ناتو خود را متحد طبیعی دولت افغانستان در مبارزه علیه تروریسم و دهشت افگنی میدانند و خواستار امضا و تعهد وتوافق دراز مدت وداشتن پایگاه های نظامی در افغانستان میباشند وبرای برگزاری لویه جرگه و امضای تعهد و توافق از یکسو و برگزاری جلسه ای در دسامبر سال جاری در شهر بن بخاطر آشتی وسازش و توافق با طالبان از سون دیگرمنتظر میباشند، با آنهم دیده میشود که دولت پاکستان دوست دیرینه و 64 ساله شان بوده و در برابر افغانستان دوستی با پاکستان را عملن به طور آشکار ترجیح داده اند و در برابر گلوله باران برخاک افغانستان چشم پوشی نموده و اظهار بیخبری مینمایند.
ملاهایی که خود را مدافع دین وخاک افغانستان میدانند و در شورای علمای افغانستان جمع شده اند؛ خاموشی وسکوت را ترجیح داده و براین تجاوز عریان پاکستان بخاک وجان ومال مردم افغانستان چشم میپوشند. اگر تجاوز گر دیگری از تبار امریکایی و اروپایی ویا متحدین شان بالای دهکده ای حمله مینمایند ، رییس جمهور اشک می ریزد و گریه سر می دهد وشورای علما ی افغانستان با رییس جمهور حامد کرزی همرایی میکنند ونوحه سرایی را ادامه میدهند،اما در مورد تجاوزآشکار پاکستان خموشی را پیشه مینمایند.
چه ریگ های در کفش های خویش دارند ؟
طالبان که برای کشتن زن وفرزند مردم افغانستان از بم گزاری تا خود کشی را پیشه نموده اند . یکی از پیش شرط های شان برای مذاکره با دولت افغانستان قطع مداخلات خارجی ها وبیرون شدن امریکایی ها میباشد ، اما در مورد مداخلات پی در پی و راکت پراگنی وگلوله باری دولت پاکستان سر خویش را با سکوت به معنی تایید حملات مرگبار شور میدهند تا ولی نعمتان شان شاد ومسرور باشند.در اینجا حتی رگ غیرت پشتونولی خواهان هم با نشتر آی آس آی بریده شده است!
رادیو ها ورسانه ها ی برقی وچاپی که همیشه با آقایون سخنگویان طالبان و حزب اسلامی حکمتیار درافغانستان ارتباط ناگسستنی دارند وهمیشه افکار شان را زیر پوشش قرار میدهند، در مورد تجاوز آشکار پاکستان طفره میروند و سراغ آشنایان شان را نمیگیرند تا مواضع شان را بپرسند!
این همه خیمه شب بازی ها میرساند که :
دفاع ازتمامیت ارضی افغانستان ، دفاع از خاک وجان مال وزندگی مردم افغانستان کماکان بدوش خود مردم افغانستان بوده و خواهد بود.
مردم افغانستان درسده نزدهم و بیستم- سه جنگ و جهادبر ضد کلونیالیسم کهنه ونواستعمار انگلیس را متحدانه بر ضد تجاوزگران در صف جهاد وپیکاربه پیش بردند و دوش بدوش هم در سنگر ها ایستادندو رزمیدند ودر28 ام اسد سال 1298 خورشیدی توانستند استقلال کشور را زیر رهبری ملی شاه امان الله تحقق بخشند.
اما استعمار و ایادی اش با هزاران خدعه ونیرنگ دولت امانی را سقوط دادند و بازهم استعمار برکشور ما سایه شوم خود را گسترد. در پایان قرن بیستم آوانیکه شوروی زیر بیرق سرخ و نشان داس وچکش برسرزمین ما تجاوز نمود ، ایادی و ستون پنجم اش به رقص واتن وپایکوبی پرداختندو تجاوز راجشن گرفتند اما مردم برهنه پا و زحمتکش افغانستان راه دفاع از وطن وخاک وجان مال خود را برگزیدند و با مبارزه گرم و سرد افغانستان را گورستان تجاوزگران ساختند.
گرچه دولت پاکستان ازبدو تاسیس اش از سال 1947 بدنسو برخاک افغانستان چشم دوخته و خود را میراث خوار بریتانیای کبیر میدانست و افغانستان را کماکان عمق استراتیژی اش میداند اما مردم افغانستان تا همین اکنون در 64 سال اخیر با هزاران نیرنگ وتوطیه وتزویر دولت مداران پاکستان رو برو بوده است.
دولت پاکستان تا ماه دسامبرامسال وسال 2014 روز شماری ودقیقه شماری مینماید تا با هزار ویک نیرنگ سیاسی ودیپلوماتیک افغانستان را صوبه پنجم خود گرداند اما کور خوانده است.
افغانستان جمهوری شانزدهم شوروی نگردید و هرگز صوبه پنجم پاکستان نخواهد شد.
افغانستان گورستان تجاوزگران است.
برای تحقق بخشیدن و نایل شدن به افغانستان مستقل، متحد ؛ آزاد، شگوفان ومترقی صفوف خود را فشرده سازیم و برای تامین آزادی، برادری، برابری و عدالت اجتماعی گامهای استوار به پیش برداریم.
هرنوع کرنش در برابر هر نوع تجاوزگران و در همین شب وروزدر برابر تجاوزگران پاکستانی و آی اس آی تسلیم طلبی ملی میباشد.
برای تامین منافع ملی مردم ودفاع از تمامیت ارضی افغانستان با سلاح ای شعور وآگاهی ملی خود را منسجم تر گردانیم ومتشکل شویم.
افغانستان خانه مشترک همه مردم افغانستان است. تجاوز بر هرگوشه خاک ما تجاوز برهمه افغانستان است وبایست محکوم گردد.
ازوطن و خانه مشترک مان مانند مردک چشم مان دفاع نماییم.
دست تجاوزگران از افغانستان کوتاه باد.
>>> ا